گروه ورزشی مشرق - در تمام دنیا البته شاید بهتر باشد بنویسم، در تمام نقاط معتبر و مدرن و پیشرفته دنیا، ساختمان شهرداری یکی از بهترین، باشکوه ترین و مهم ترین ساختمان‌های یک شهر به شمار می آید. همه مردم شهر به خوبی می دانند که شهردار، انسان کوچکی نیست و شهروند معمولی هم نیست، او قدرت زیادی دارد و اگر راه را بشناسد و مردمش را هم البته، می‌تواند به سادگی در دل شهر جا بگیرد و مشهور شود و شهره عام و خاص.

مثال‌های زیادی از این دست وجود دارد، برلوسکونی البته هرگز قدم در ساختمان شهرداری مرکزی نگذاشت و تصمیمی گرفت به جای رسیدن به صندلی آقای شهردار میلان وارد حزبی شود که قرار همیشگی آن انتخاب یک رئیس برای ریاست جمهوری است، اما بیهوده نیست که در کتاب خاطرات من، آورده که اگر کمک‌های شهردار میلان نبود هرگز وارد دنیای سیاست نمی شد.

بسیاری از باشگاه‌های بزرگ دنیا نیز به شهرداری شهر خود وابستگی نسبی دارند، به عنوان مثال باشگاه رئال مادرید یک رابطه دو طرفه با شهردار مادرید داشته و دارد، این دو طرفه بودن رابطه حکایت از سود مالی سرشار دو طرف قرارداد دارد. رئال مادرید در سال 2007 مبلغ 4 میلیون یورو به شهردار مادرید وام بلاعوض داد و بعد از آن پیکره شهرداری مادرید کاملا به رئال مادرید وابسته شد، شاید از همان زمان بود که اتلتیکومادرید جایگاه خود در خدمات شهری را از دست داد و مجبور شد برای برخی خدمات شهری که تا آن زمان رایگان بودند، پول پرداخت کند.

باشگاه بارسلونا نیز از قدیم به باشگاهی که به شهرداری وابسته بود شهرت دارد، این البته اصلا چیز بدی نیست و یک مدیرعامل مردمی در یک باشگاه بزرگ مثل بارسلونا این مساله را از افتخارات خود می داند که توانسته ارتباط خوبی با شهرداری شهرش برقرار کند و با آن در ارتباط باشد.

شهردار بارسلونا از سال 2004 تا کنون بیش از 10 درصد سهام باشگاه را در بورس بارسلونا خریداری کرده و این سهام به نام شهرداری شهر بارسلونا خریداری شده است و هرگز به نام شهردار وقت نبوده است.

در کشور یونان و تقریبا از زمانی که سیاست و ساختار حکومت در این کشور شکلی قابل تحمل و مدرن به خود گرفته، همیشه این شهرداری‌ها بوده اند که در احزاب مختلف تصمیمات نهایی را گرفته و یا بر آن تاثیر جدی داشته اند، تقریبا همه این شهرداران عاشق ورزش بوده اند و فوتبال در این میان بهترین راه برای کسب شهرت بوده است.

فلورنتینو پرس، مدیرعامل باشگاه رئال مادرید در کتاب 10 سال تاریخ رئال مادرید می نویسد: اگر اراده می‌کردم و روزی شهردار مادرید می شدم، شک ندارم که سال بعد در راس سیاست اسپانیا قرار می گرفتم، این را مدیون رئال مادرید هستم.

در فوتبال انگلیس با توجه به ساختار ویژه احزاب و نوع سیاست انگلیسی حاکم بر روند انتخابات و حکومت پادشاهی، نمی شود به سادگی فوتبال را در این هیاهو مهم دانست و آن را تعیین کننده نامید اما واضح است که در تاریخ سیاست این کشور نیز سیاسیون و کسانی که حمایت مردم را لازم داشته اند همواره دست به دامان فوتبال و سایر ورزش‌های محبوب در این کشور شده اند.

شهردار یک شهر برای آنکه کارنامه درخشانی داشته باشد، ناچار است با رسانه ها ارتباط خوبی برقرار کند، در واقع بهترین کار برای یک شهردار این است که رسانه داشه باشد اما دوستی با اصحاب رسانه معمولا جانب احتیاط است و در شهرهای ورزشی مثل مادرید یا لندن، بهترین رسانه‌ها برای تبلیغ کارهای مفید یک شهردار ، رسانه‌های ورزشی هستند.

بیهوده نیست که در مادرید روزنامه مارکا سهمیه دولتی خود را برای چاپ کاغذ قطع کرده و هر سال از شهردار مادرید وام بدون بهره دیافت می‌کند تا برای چاپ روزنامه خود مشکلی نداشته باشد، معمولا هم در روزنامه مارکا خبری از نقد منفی شهردار مادرید نیست و هر چه دیده می‌شود خوبی و تلاش و عشق به مردم است!

معمولا ساحتمان فدراسیون فوتبال در هر کشوری با ساختمانهای مهم آن شهر و کشور مانند شهرداری یا ریاست جهوری مقایسه می شود، ساختمانی که به نوعی سفارتخانه فیفا است اما جزیره خودمختاری است که می تواند به دوستان خود قدرت و شهرت و محبوبیت هدیه دهد.