هر دو طرف یعنی حزب الله و کسانی که با او هستند و اسرائیل و کسانی که با آن هستند جنگ را نمی‌خواهند، چرا که چنین جنگی پرهزینه و دردناک و ویرانگر و فواید و عایداتی که از چنین جنگی می توان به دست آورد بسیار ناچیزتر از هزینه‌های احتمالی آن خواهد بود. اما نخواستن بروز جنگ به منزله روی ندادن آن هم تلقی نمی‌شود، و احتمال صورت گرفتنش را از بین نمی‌برد، یا این که درگیری در سطح پایین تر از جنگ را از بین نخواهد برد.
این همه به منزله آن نیست که اسرائیل خود در انجام تجاوز پیش دستی نکند، و این همان چیزی است که روی داد و در سال های قبل هم به همین شکل حاصل می شد. مساله به پیش بینی واکنش طرف مقابل بستگی دارد: آیا حزب الله جواب تجاوز را خواهد داد، یا این که تصمیم می گیرد آن را کنترل کند ؟ و اگر اسرائیل پیش بینی کرد پاسخی را دریافت نخواهد کرد، اسرائیل تجاوز خود را عملی خواهد کرد و در غیر این صورت چنین نخواهد کرد.
اما در موارد بخصوصی ممکن است است اسرائیل بین علت تجاوز و بهای آن وجود توازن را احساس کند، و اگر به این نتیجه برسد که تجاوز به خاک لبنان دستاوردهای سودمندی در پی داشته و بیشتر از خسارت ها خواهد بود و هزینه ها کم تر از زیان است ممکن است اقدام به تجاوز نماید.
تجاوز نسنجیده می تواند پیامدهای پی در پی دردناکی به همراه داشته باشد، این اقدامات از دو طرف حاصل خواهند شد، که در پایان کار به یک جنگ منتهی می شود، و این همان چیزی است که چهارشنبه گذشته روی داد،به همین دلیل اسرائیل سکوت را برگزید و تصمیم گرفت پاسخ به تجاوز قبلی خود را تحمل کند.
روز یکشنبه بود که آویگدور لیبرمن وزیر خارجه اسرائیل در یک سخنرانی انتخاباتی به عنوان رئیس حزب "اسرائیل خانه ماست" و رقیب اصلی حزب لیکود، خطاب به هواداران راست گرای اسرائیلی در انتخابات آتی گفت: جنگ سوم لبنان به صورت حتمی صورت خواهد گرفت.
این سخنان لیبرمن در رسانه‌های عربی از شکل و سیاق انتخاباتی آن عاری شده و به عنوان یک موضع گیری مجزا به آن پرداخته شد. حال این که پیش از این جمله لیبرمن وی شرح مفصلی از معانی و پیامدهای عدم پاسخ به حمله در مزارع شبعا سخن گفته بود و به سیاست تردید نزد تصمیم گیرنده در تل آویو سخن به میان آورده بود، و منظور او از این سخنان بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و موشه یعالون وزیر امنیت ودر خصوص اقدامات "چالش طلبانه" در برابر حزب الله بود.
براساس گفته‌های لیبرمن سیاست تردید می تواند باعث شکل گیری و حتمی بودن وقوع جنگ سوم لبنان می شود.سخنان لیبرمن در ترساندن اسرائیلی ها از احتمال وقوع جنگ آینده با حزب الله و نه با لبنانی ها نشان می دهد مواضع سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان چه بازتابی در عرصه سیاسی و نظامی در تل آویو به دنبال داشته است.
لیبرمن پیامدهای سخنان دبیرکل حزب الله را چنین نامید "سیاست کرنش اسرائیل در برابر قواعد حزب الله ... چرا که تصمیم مقامات اسرائیل در پاسخ ندادن به عملیات حزب‌الله در مزارع شبعا به توان پاسخ نظامی اسرائیل صدمه ای بسیار زیاد وارد کرده است".
این سخنان لیبرمن و عملکرد اخیر نتانیاهو بعد از عملیات پاسخ حزب الله نشان دهنده یک واقعیت بسیار مهم هستند: جامعه صهیونیست‌ها هم اکنون از وقوع جنگ با حزب‌الله بیم دارد و براین اساس این ترس مواضع و عملکرد در اسرائیل تفسیر می شوند.
هم اکنون نتانیاهو به عنوان حاکم کنونی رژیم صهیونیستی سیاست تحمل عملیات حزب الله را برای جلوگیری از کشیده شدن اوضاع به یک جنگ درپیش گرفته است.
اما لیبرمن که سخت برای پیروزی در انتخابات تلاش می کند، با این سیاست مخالف است و اسرائیلی‌ها را برحذر می دارد که این سیاست در پایان کار می تواند به آغاز یک جنگ منتهی شود.
به این معنی که اختلاف نظر در خصوص ضرورت آغاز جنگ ضد حزب الله نیست یا این که از آغاز آن (جنگ) جلوگیری شود، بلکه اختلاف نظر درباره نحوه جلوگیری از وقوع این جنگ به هر شیوه ممکن مربوط می باشد و همین خود یک دست آورد بزرگ برای حزب الله، عملکرد و سلاح آن به شمار می آید و باعث هراس صهیونیست‌ها شده است.
در غیر این صورت چه چیزی مانع از آن می شود تا اسرائیل حملات خود علیه لبنان را آغاز کند، خواه محدود باشد یا گسترده، بلکه حتی باعث خود داری اسرائیل از پاسخ دادن به آن هم شده است و عملیات مزارع شبعا از سوی اسرائیل بی پاسخ مانده است؟
