«واگرا» فیلمی تازه اکران شده از نیل برگر است که داستان آن ترکیبی از دو فیلم «بازی‌های گرسنگی» و «تلقین» است و مشتی از نمونه خروار فیلم های امروز هالیوودی است که نشانه به ته دیگ خوردن کفگیر سوژه هالیوود است.

«واگرا»؛ بیانیه ضدکمونیستی تحت تاثیر «نولان»/ وقتی سوژه‌های هالیوود ته می‌کشندبه گزارش مشرق - نیل برگر کارگردان تقریبأ کم کاری است که از سال ۲۰۰۲ تاکنون فقط پنج فیلم ساخته که بین آنها دو فیلم وهم آفرین (The Illusionist) و نامحدود توانستند نظر منتقدان را به خود جلب کنند و فیلم جدید وی نیز با وجود کارگردانی مقبولی که دارد نخواهد توانست به کارنامه وی چیزی را اضافه کند.

«واگرا» یک مشکل اساسی دارد و آن تحت تاثیر بودن کارگردان از فیلم مشهور نولان با عنوان تلقین است در عین حالی که ساختار فیلم تحت تاثیر بازی های گرسنگی نیز هست. برگر صحنه های اکشن را نظیر بازی های گرسنگی طراحی کرده و در صحنه های تودرتوی خواب دقیقا نظیر تلقین عمل می کند.

کیت وینسلت و اشلی جاد دو سوپراستار زن هالیوود هستند که نامشان بر پوستر فیلم دیده می شود اما در کل بیش از ده دقیقه در فیلم حضور ندارند و مشخص است که از نامشان استفاده ابزاری برای جذب مخاطب شده است.

واگرا*

یک نمایش تکراری

داستان فیلم در آینده می گذرد و درباره انشقاق مردم دنیا به پنج گروه است که بر اساس آزمایشات گروه هر کس تعیین می شود. دختری که دوست ندارد در گروه خدمتگزاران که پدر و مادرش عضو آن هستند باشد برای کسب هیجان به گروه بی پروایان می پیوندد که به نوعی جنگجویان و نیروی نظامی کشور محسوب می شوند. وی از همان لحظات اول متوجه می شود که پا به جای خطرناکی گذاشته اما دیگر نمی تواند به گروه دیگری برود و می ماند تا برای رسیدن به امتیاز مناسب تا پای جان مبارزه کند.

«واگرا»؛ بیانیه ضدکمونیستی تحت تاثیر «نولان»/ وقتی سوژه‌های هالیوود ته می‌کشند

داستان با شاخه های فرعی دیگری ادامه پیدا می کند تا به اوج و حضیض لازم خود برسد اما نکته تاسفبار آن اینجاست که از یک نوول به قلم ورونیکا راث اقتباس شده در حالی که نظیر این داستان در بسیاری از فیلم ها دیده می شود و برای همین با یک تقلید ادبی از روی سینما طرفیم که به فیلم ضربه می زند.

برگز در فیلم وهم آفرین نشان می دهد که کارگردانی را خوب می شناسد و اگر منصف باشیم این فیلم بهترین کار اوست که می تواند با همتاهای خود در سینمای جهان برابری کند و برای همین وقتی فیلمی تکراری مثل واگرا را از وی می بینیم دچار سرخوردگی می شویم.

خطری به نام چین

فیلم جدا از موارد ساختاری محتوایی ضد کمونیستی دارد چرا که دسته بندی افراد و نوع پوشش آنها به جوامع کمونیستی نظیر چین طعنه می زند و قهرمانی که واگرا یا منشعب نامیده می شود و جز هیچ یک از این دسته بندی ها نیست اوضاع را تغییر می دهد. وی با مبارزه تا پای جان خود با سیستم آن را نابود می کند و در این راه پدرش را نیز از دست می دهد. در کل محتوای فیلم بیانیه ای ضدکمونیستی برای مردم است تا وحشت از آینده ای تحت نظارت کمونیسم را در دل داشته باشند. این گرایشات در هالیوود طبیعی است چرا که سینما ابزاری قدرتمند برای نفوذ به ذهن مردم و هدایت آن به صورت غیرمستقیم است.

از آنجا که چین به قدرتی بزرگ در اقتصاد جهانی تبدیل شده هالیوود سعی دارد تا با زیر سوال یردن کلونی های اجتماعی آن که با نمایش تصاویر و نمادها و به صورت زیرپوستی انجام می شود خطر به خطر درافتادن منافع امریکا را از این طریق تا حد زیادی کاهش دهد.

منبع: سینما پرس

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • انتشار یافته: 1
  • در انتظار بررسی: 0
  • غیر قابل انتشار: 0
  • ناشناس IR ۱۳:۴۴ - ۱۳۹۹/۱۰/۲۹
    0 0
    برو به سینمای ایران نگاه کن بعد بیا در مورد هالیوود اظهار نظر کن

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس