به گزارش خبرنگار جنگ نرم مشرق، شبکه خبري الجزيره در گزارشي از مردم سرزمين هاي اشغالي اين پرسش را عنوان کرد که آيا انقلاب مصر در اسراييل هم اتفاق خواهد افتاد يا خير؟ بعضي از مردم گفتند : "آرزو داشتم ما هم مردمي داشتيم که مانند مصريان به خيابان‌ها مي‌ريختند" و بعضي گفتند: خدا به ما کمک خواهد کرد. برخي ديگر در خصوص اين تحولات، اعتراضات در مصر را به معناي "پايان يک دوره در روابط مصر و اسرائيل" دانسته و گفتند که دولت جديد مصر تمام روابط فعلي را با اسرائيل قطع خواهد نمود.
خبرنگار الجزيره گفت: اگر بتوان به يک حس مشترک ميان تمام شهروندان اسرائيلي- چه يهودي و چه فلسطيني- اشاره کرد، ابهام و ترديد آنان در خصوص ناآرامي در اسراييل است.
وي اينچنين گزارش داد: مردم اسراييل بر وقايع مصر با ترکيبي از هيجان، تحسين، ترديد و ترس مي‌نگرند.
اما مصاحبات انجام شده از مطلب شگفت آوري پرده بر مي‌دارند؛ برخي از يهوديان اسرائيل از فرايند طولاني سازش خسته شده و از وضعيت موجود به ستوه آمده‌اند و مي‌گويند آرزو دارند شاهد قيامي مانند تحولات مصر در کشور خودشان باشند.
کاملا قابل درک است که تغيير حکام در مصر ممکن است به تغييراتي در سياست‌هاي منطقه بينجامد. و برخي نگران‌اند با بي اهميت شدن معاهده سازش امضا شده سال 1979 بين دو کشور مصر و اسرائيل، نقطه پاياني بر سازشِ به سختي به دست آمده، ميان دو کشور نهاده شود.
يکي از اين افراد زن 33 ساله يهودي ساکن تل آويو، شاغل در بخش آموزشي است. هنگامي از او پرسيده مي‌شود آيا به نظر وي مخالفت‌هاي ضددولتي - که از تونس شروع و به مصر، اردن و يمن نيز سرايت کرد- در آنجا (رژيم صهيونيستي) نيز بايد رخ دهند، وي چنين جواب مي‌دهد: "ما از اين مساله دوريم و مي‌توان گفت اين نکته هم شادي آور و هم غمناک است."
او توضيح مي‌دهد پس ازمشاهده رخدادهاي پيش آمده اخير در تونس استقامت و پايداري اسرائيل براي وي يک ارزش شده است؛ اما چنين اضافه مي‌کند: "فکر مي‌کنم بهترين گزينه ممکن براي ما يک انقلاب مي‌بود."
چرا؟
منظور مصاحبه شونده از آنچه به عنوان "ديکتاتوري پنهان" رژيم صهيونيستي ياد مي‌کند، همان زدوبندهاي سياسي است که به جريان مذهبي قدرت مي‌دهد و به يهوديان شهرک ساز اجازه ادامه ساخت و سازهاي غير قانونيشان را اعطا مي‌کند.
"ريتا"، زن خانه‌دار 38 ساله که نمي‌خواست هويت اصليش فاش شود با اشاره به معترضان در مصر مي‌گويد: "آرزو داشتم ما هم مردمي داشتيم که مانند مصريان به خيابان‌ها مي‌ريختند."
"خدا از ما حمايت خواهد کرد"
اما مسلما اين زنان متعلق به دسته اقليت بوده‌اند.
"رون چاياک"، 38 ساله و مدير يک وب‌سايت با نقل ناآرامي‌هاي مصر مي‌گويد: "به من چه ارتباطي دارد که آنها مي‌ميرند يا کشته مي‌شوند؟ تنها مشکلي که براي ما اهميت دارد مساله سازش است. در غير اين صورت، بگذار آنها همديگر را بکشند."
برخلاف مصاحبه شوندگاني که نگران بودند تغيير دولت مصر ممکن است به معناي آغاز جنگي جديد براي رژيم صهيونيستي باشد، "چاياک" نگراني ندارد. او مي‌گويد: "به آسمان نگاه کنيد- و با دست به آسمان اشاره مي‌کند- من 100 درصد مطمئن هستم که او از ما محافظت خواهد کرد."
"چاياک" که به دوران خدمتش در تشکيلات "جيواتي"- گروه پياده نظامي که در نوار غزه فعاليت داشت- افتخار مي‌کند، چنين ادامه مي‌دهد: "عرب‌ها، قبلا بارها به ما حمله کرده‌اند، و ما توانسته‌ايم هر بار از خودمان دفاع کنيم. خدا هميشه مواظب ماست، هم خدا و هم ارتش."
"من اصلا نگران نيستم. اگر مردم در مصر مي‌خواهند، همديگر را بکشند." و با بي تفاوتي شانه‌هايش را بالا مي‌اندازد: "شما هم در الجزيره بنويس که رون چاياک گفته است يک عرب خوب يک عرب مرده است."
پايان يک دوره
"مير نبات"، 53 ساله و صاحب يک انبار تجهيزات رستوراني که طرفدار پر و پا قرص خبرگزاري الجزيره نيز هست با مردم مصر ابراز همدردي عميقي مي‌کند.
او مي‌گويد: "واقعا تاسف بار است که مردم کشته مي‌شوند. اميدوارم اين تغييرات به نفع مردم تمام شود. اميدوارم آنها به دموکراسي برسند."
هرچند برخي از اسرائيليان نگران بودند که گروه‌هاي افراطي اين کشور ممکن است از نا آرامي‌هاي مصر به عنوان فرصتي براي در دست گرفتن کنترل و حاکميت رژيم صهيونيستي سوء استفاده کنند، اما "نبات" معتقد است: "فکر نمي‌کنم که جوانان امروز با وجود رسانه‌هايي مثل فيس‌بوک و توييتر بگذارند چنين اتفاقي رخ دهد."
"نبات" شک دارد که در رژيم صهيونيستي اعتراضاتي مانند جريانات مصر رخ دهد. او با خوش باوري مي‌گويد: "هم يهوديان اسرائيل و هم شهروندان فلسطيني کشور از لحاظ اقتصادي بسيار در آرامش هستند. اما در اردن، بله، زيرا اين مساله به صورت متصل و مسري عمل خواهد کرد."
اما در رابطه با کرانه باختري چطور؟ آيا فلسطينيان ممکن است در مقابل تشکيلات فلسطيني و يا در مقابل اشغال رژيم صهيونيستي قيام کنند؟
"ايال زيسر"، مدير گروه بخش تاريخ خاورميانه و آفريقا در دانشگاه تل آويو مي‌گويد: "اين سوال خوبي است اما من برايش پاسخي ندارم."
آنچه "ايال زيسر" و تعداد زياد ديگري از روزنامه نگاراي اسرائيلي ظاهرا از آن مطمئن هستند اين است که اعتراضات در مصر به معناي "پايان يک دوره در روابط مصر و اسرائيل" خواهد بود.
"زيسر" مي‌گويد: "شکي نيست که ديگر اوضاع مانند گذشته نخواهد بود، در خوشبينانه‌ترين حالت، روابط سردتر خواهد شد." و اضافه مي‌کند دولت جديد تمام روابط فعلي را با اسرائيل قطع خواهد نمود.
"بايد منتظر بود و ديد چه پيش مي‌آيد."
مبارک: "دوست غرب"
يک دانشجوي 28 ساله که ترجيح مي‌داد ناشناس بماند، نگران ناآرامي‌هاي مصر بود؛ زيرا از طريق رسانه‌ها شنيده بود که اين تغييرات خوشايند ايران است.
او مي‌گويد: "من در روزنامه‌ها خواندم که ايران از اعتراضات در مصر پشتيباني مي‌کند زيرا در سال 1979 اعتراضات مشابهي در ايران بوجود آمده است که منجر به تشکيل دولت اسلامي فعلي شده است و من فکر نمي‌کنم اين چيزي باشد که معترضان مصري به دنبالش هستند."
"اين به نفع ما نخواهد بود. مبارک دوست دنياي غرب بود."
وقتي از او پرسيده مي‌شود آيا نگران کشيده شدن دامنه اعتراضات ضددولتي و ناآرامي‌ها به اسرائيل هست يا نه، وي در پاسخ ابراز مي‌دارد: "احتمالا اين اتفاق رخ دهد؛ اما من نمي‌ترسم."
اگر بتوان به يک حس مشترک ميان تمام شهروندان اسرائيلي- چه يهودي و چه فلسطيني- اشاره کرد، ابهام و ترديد آنان در اين خصوص است.
"آنت"، 44 ساله و شاغل در يک مغازه اسباب بازي فروشي در جافا مي‌گويد: "اعتراضات در مصر واقعا ترسناک هستند زيرا نمي‌دانيم بر سر معاهده سازش با مصر چه پيش خواهد آمد؟ و اين موضوعي است که من مدام به آن فکر مي‌کنم."
يک زن ميان‌سال مسلمان و خانه‌دار هم که به بحث اضافه شده است اضافه مي‌کند: "فقط اميدوارم اينجا آشوب پيش نيايد. اين تمام آرزوي من است."
همه مردم
يک مغازه دار مسلمان در شهر جافا، توضيح مي‌دهد که تنها از طرف خودش صحبت نمي‌کند، بلکه از طرف عده زيادي که مانند او فکر مي‌کنند حرف مي‌زند و مي‌گويد: "اين کار تنها يک جناح سياسي نبوده است. خواست تمامي مردم بوده است، تمامي آنها."
و در برابر اين سوال که اينجا چي؟ آيا مردم در اينجا هم دست به قيام مي‌زنند؟ مي‌خندد و مي‌گويد: "فکر نمي‌کنم. با وجود تمامي مشکلات، نه. ديروز در جافا يک تجمع اعتراضي برپا بود." و به تظاهرات روز قبل ضدنژادپرستي در سرزمين هاي اشغالي و رشد حضور شهرک سازي يهوديان در منطقه اشاره مي‌کند.
اما در حال حاضر قانوني در مجلس رژيم صهيونيستي در دست وضع است که بسياري آن را غيردموکراتيک مي‌دانند. و ابهاماتي که زاييده ناآرامي‌هاي موجود منطقه است، ممکن است حتي دولت رژيم صهيونيستي را به سمت و سوي افراط گرايي‌هاي بيشتري بکشاند که احتمالا باقيمانده دموکراسي فعلي کشور را نيز تهديد خواهد کرد و نهايتا به ايجاد دولت‌هاي "مبارک مانند" ديگري منجر خواهد شد. و ظاهرا اکنون هر دو دستگاه سرويس امنيتي و رسانه‌هاي داخلي جهت ايجاد ترس و ارعاب مردم و آماده کردن مقدمات شروع چنين وضعيتي بيشترين تلاش خود را مبذول مي‌دارند.
