مشرق-
کسی که بیشترین نقش را در تعلیق فدرسیون فوتبال ایران بعد از جام جهانی داشت. او که از شهرداری و به عنوان یکی از یاران و همراهان محمود احمدی نژاد به کابینه دولت وی راه یافته بود، قبل از جام جهانی به انحا مختلف می خواست در کار محمد دادکان رییس وقت فدراسیون فوتبال دخالت کند. با این حال دادکان از آن جنس مدیرانی نبود که حرف شنو باشد تا همین مساله اختلاف ها و دیوار بی اعتمادی بین او و علی آبادی را بالا برده و طرفین را از هم دور و دورتر کند. شاید اگر دخالت و میانجیگری دکتر حدادعادل، رییس وقت مجلس شورای اسلامی در آن مقطع نبود، شاید دادکان قبل از شروع جام جهانی آلمان از کارش برکنار می شد که در آن شرایط معلوم نبود چه بلایی بر سر فوتبال و تیم ملی ایران می آمد.
با این حال علی آبادی که قبل از جام جهانی با پیش بینی جنجالی اش مبنی بر اینکه ایران می تواند با پرتغال مساوی کرده و با پیروزی بر مکزیک و آنگولا، حسابی اعصاب دادکان را به هم ریخته بود، بعد از اینکه تیم ملی با باخت به مکزیک و پرتغال و مساوی با آنگولا، از گردونه رقابت ها حذف شد، بلافاصله با تشکیل شورای معاونین سازمان، تصمیم خود را دال بر برکناری دادکان روی میز گذاشت. البته در همان جلسه تعدادی از اعضای شورای معاونین با این تصمیم مخالفت کرده و گفتند که نیازی به برکناری دادکان، آن هم در شرایطی که تیم ملی هنوز از آلمان باز نگشته وجود ندارد. ضمن آنکه خود دادکان نیز به دفعات اعلام کرده که بعد از جام جهانی استعفا خواهد کرد و دنبال کار خویش در دانشگاه می رود؛ اما علی آبادی که به قول خود می خواست با این برکناری، دادکان را داغ کند، حکم برکناری رییس فدراسیون را انشاء کرد تا با رسیدن خبر این برکناری به آلمان و آگاهی سپ بلاتر رییس فدراسیون جهانی از آن، زمینه تعلیق فوتبال ایران فراهم شود. اگرچه حالا که سال ها از آن جریان می گذرد، علی آبادی به کل موضوع را رد کرده و می گوید فوتبال در زمان او اصلا تعلیق نشده است؛ اما آگاهان ورزش و فوتبال نیک از این مساله اطلاع دارند و جای بحثی در آن نیست.
جهت اطلاع باید عرض کنیم در شرایط بعد از تعلیق فدراسیون و روی کار آمدن کمیته انتقالی به ریاست مهندس صفایی فراهانی در جهت تدوین اساسنامه جدید فدراسیون و کاستن زمینه های دخالت دولت در امور مربوط به این رشته، علی آبادی عزم جدی داشت که رییس فدراسیون فوتبال شود و حتی فرم ثبت نام را نیز پر کرد؛ اما با ایستادگی صفایی فراهانی و تهدید او، علی آبادی به ناچار از این خواست خود عقب نشست تا علی کفاشیان در رقابتی بدون رقیب و انتخاباتی تقریبا فرمالیته رییس فدراسیون فوتبال شود. در حقیقت با توجه به حضور کفاشیان، علی‌آبادی سایه خود را برای همیشه در فدراسیون و تصمیمات فوتبالی می دید تا حتی مهندس شاهرخ شهنازی نیز که می خواست رییس فدراسیون فوتبال شود، با فشار از بالای سازمان، از نامزدی خود انصراف دهد.
به هر حال، این پایان تمام ماجراجویی های محمد علی آبادی نبود و او با عقب زدن دکتر رضا قراخانلو، رییس کمیته ملی المپیک شد تا با در اختیار داشتن دو پست مهم در ورزش، کسی نتواند روی حرف او حرف بیاورد. البته این رویای خوش، خیلی زود به هم ریخت تا با تشکیل دولت دهم، علی آبادی از ریاست سازمان تربیت بدنی کنار رفته و جای خود را به علی سعیدلو بدهد.
علی سعیدلو هر چند در ابتدا با علی آبادی مدارا کرد؛ اما بعدها اختلافات خود را با وی علنی کرد تا بویژه دامنه این اختلاف ها، کار را در بازیهای آسیایی گوانگجو چین به جایی برساند که طرفین همه کار علیه هم انجام دادند و تنها با یکدیگر در انظار کتک کاری نکردند. به هر حال سعیدلو نیز نمی خواست کسی را بالا دست خود در ورزش ببیند و برای همین همه کاری کرد تا محمد علی آبادی را به انزوا بکشاند. موضوعی که برای علی آبادی بسیار گران آمد تا بدون سر و صدا نامه ای به کمیته بین المللی المپیک نوشته و خواستار تغییر در اساسنامه کمیته ملی المپیک شود. اساسنامه ای که بدون مشکل بود؛ اما علی آبادی می خواست زمینه دخالت دولت در انتخابات کمتیه ملی المپیک را نیز سد کند تا بلکه این چنین جای پای خود را در کمیته تثبیت کرده و از میز ریاست این کمیته جدا شود.
امروز و با اینکه قریب به دو سال از المپیک لندن می گذرد؛ اما هنوز انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار نشده و این نیز به خاطر بازی تصویب اساسنامه کمیته بود که ایفا گر نقش محوری این بازی را علی آبادی عهده دار بود.
حمید سجادی معاون قهرمانی وقت علی سعیدلو در سازمان تربیت بدنی، این موضوع را تایید کرده و می گوید: "اساسنامه کمیته ملی المپیک مشکلی نداشت و آقایان با همان اساسنامه مسوولیت گرفته بودند؛ اما متاسفانه رییس کمیته ملی المپیک این موضوع را به مسوولان وقت ورزش و بویژه محمد عباسی اطلاع نداد و ما زمانی از موضوع مطلع شدیم که متوجه شدیم در جهت برگزاری انتخابات باید اساسنامه جدید به تصویت کمیته بین المللی المپیک برسد."
می خواهند معادله را به هم بزنند
محمد علی آبادی با اینکه در راه تصویب اساسنامه کمیته ملی المپیک، مسوولان ارشد ورزش را دور زده و در شرایطی که طبق آیین نامه تصویبی اساسنامه، جلوی عده ای را برای حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک در 30 دی ماه سد کرده؛ اما چون می داند در مجمع پیش روی رای کمی را خواهد داشت، در جلسه یکشنبه 22 دی ماه کمیته اجرایی المپیک بحث تعویق انتخابات را مطرح کرد که البته این موضوع با 9 رای مخالف این کمیته وتو شد تا تیر رییس برای ماندگاری بیشتر بر سکوی ریاست کمیته ملی المپیک به سنگ بخورد.
جای ساختمان فروش ها در ورزش نیست
غلامحسین شعبانی مدیر مسوول مجله دنیای ورزش با اشاره به اینکه علی آبادی طی این مدت هر اقدامی را در جهت ماندن در کمیته انجام داده است، می گوید: "جالب این است که علی آبادی در پاسخ به اعتراض جامعه ورزش به آیین نامه تصویبی می گوید که ما بدین طریق خواسته ایم جلوی حضور ماشین فروش ها را در انتخابات کمیته ملی المپیک بگیریم! اگر چنین است باید گفت که جای ساختمان فروش ها نیز در ورزش و کمیته ملی المپیک نیست و باید اجازه داد تا انتخابات در فضایی خوب برگزار شود. بی شک اعضای مجمع کمیته ملی المپیک در روز 30 دی ماه کاملا از عملکردها آگاه هستند و با اطلاع لازم، آراشان را به صندوق خواهند ریخت.
به هر صورت و در شرایطی که جامعه ورزش تصمیم خود را برای تغییر و تحول مدیریتی در راس کمیته ملی المپیک گرفته است، بعید به نظر می رسد که حاشیه سازان و آنان که از ورزش به خواسته های خویش رسیده اند، بتوانند در روند برگزاری خوب انتخابات پیش روی خدشه ای را وارد سازند.
حجت الله اکبرآبادی (سردبیر ورزشی روزنامه جام جم)
کسی که بیشترین نقش را در تعلیق فدرسیون فوتبال ایران بعد از جام جهانی داشت. او که از شهرداری و به عنوان یکی از یاران و همراهان محمود احمدی نژاد به کابینه دولت وی راه یافته بود، قبل از جام جهانی به انحا مختلف می خواست در کار محمد دادکان رییس وقت فدراسیون فوتبال دخالت کند. با این حال دادکان از آن جنس مدیرانی نبود که حرف شنو باشد تا همین مساله اختلاف ها و دیوار بی اعتمادی بین او و علی آبادی را بالا برده و طرفین را از هم دور و دورتر کند. شاید اگر دخالت و میانجیگری دکتر حدادعادل، رییس وقت مجلس شورای اسلامی در آن مقطع نبود، شاید دادکان قبل از شروع جام جهانی آلمان از کارش برکنار می شد که در آن شرایط معلوم نبود چه بلایی بر سر فوتبال و تیم ملی ایران می آمد.
با این حال علی آبادی که قبل از جام جهانی با پیش بینی جنجالی اش مبنی بر اینکه ایران می تواند با پرتغال مساوی کرده و با پیروزی بر مکزیک و آنگولا، حسابی اعصاب دادکان را به هم ریخته بود، بعد از اینکه تیم ملی با باخت به مکزیک و پرتغال و مساوی با آنگولا، از گردونه رقابت ها حذف شد، بلافاصله با تشکیل شورای معاونین سازمان، تصمیم خود را دال بر برکناری دادکان روی میز گذاشت. البته در همان جلسه تعدادی از اعضای شورای معاونین با این تصمیم مخالفت کرده و گفتند که نیازی به برکناری دادکان، آن هم در شرایطی که تیم ملی هنوز از آلمان باز نگشته وجود ندارد. ضمن آنکه خود دادکان نیز به دفعات اعلام کرده که بعد از جام جهانی استعفا خواهد کرد و دنبال کار خویش در دانشگاه می رود؛ اما علی آبادی که به قول خود می خواست با این برکناری، دادکان را داغ کند، حکم برکناری رییس فدراسیون را انشاء کرد تا با رسیدن خبر این برکناری به آلمان و آگاهی سپ بلاتر رییس فدراسیون جهانی از آن، زمینه تعلیق فوتبال ایران فراهم شود. اگرچه حالا که سال ها از آن جریان می گذرد، علی آبادی به کل موضوع را رد کرده و می گوید فوتبال در زمان او اصلا تعلیق نشده است؛ اما آگاهان ورزش و فوتبال نیک از این مساله اطلاع دارند و جای بحثی در آن نیست.
جهت اطلاع باید عرض کنیم در شرایط بعد از تعلیق فدراسیون و روی کار آمدن کمیته انتقالی به ریاست مهندس صفایی فراهانی در جهت تدوین اساسنامه جدید فدراسیون و کاستن زمینه های دخالت دولت در امور مربوط به این رشته، علی آبادی عزم جدی داشت که رییس فدراسیون فوتبال شود و حتی فرم ثبت نام را نیز پر کرد؛ اما با ایستادگی صفایی فراهانی و تهدید او، علی آبادی به ناچار از این خواست خود عقب نشست تا علی کفاشیان در رقابتی بدون رقیب و انتخاباتی تقریبا فرمالیته رییس فدراسیون فوتبال شود. در حقیقت با توجه به حضور کفاشیان، علی‌آبادی سایه خود را برای همیشه در فدراسیون و تصمیمات فوتبالی می دید تا حتی مهندس شاهرخ شهنازی نیز که می خواست رییس فدراسیون فوتبال شود، با فشار از بالای سازمان، از نامزدی خود انصراف دهد.
به هر حال، این پایان تمام ماجراجویی های محمد علی آبادی نبود و او با عقب زدن دکتر رضا قراخانلو، رییس کمیته ملی المپیک شد تا با در اختیار داشتن دو پست مهم در ورزش، کسی نتواند روی حرف او حرف بیاورد. البته این رویای خوش، خیلی زود به هم ریخت تا با تشکیل دولت دهم، علی آبادی از ریاست سازمان تربیت بدنی کنار رفته و جای خود را به علی سعیدلو بدهد.
علی سعیدلو هر چند در ابتدا با علی آبادی مدارا کرد؛ اما بعدها اختلافات خود را با وی علنی کرد تا بویژه دامنه این اختلاف ها، کار را در بازیهای آسیایی گوانگجو چین به جایی برساند که طرفین همه کار علیه هم انجام دادند و تنها با یکدیگر در انظار کتک کاری نکردند. به هر حال سعیدلو نیز نمی خواست کسی را بالا دست خود در ورزش ببیند و برای همین همه کاری کرد تا محمد علی آبادی را به انزوا بکشاند. موضوعی که برای علی آبادی بسیار گران آمد تا بدون سر و صدا نامه ای به کمیته بین المللی المپیک نوشته و خواستار تغییر در اساسنامه کمیته ملی المپیک شود. اساسنامه ای که بدون مشکل بود؛ اما علی آبادی می خواست زمینه دخالت دولت در انتخابات کمتیه ملی المپیک را نیز سد کند تا بلکه این چنین جای پای خود را در کمیته تثبیت کرده و از میز ریاست این کمیته جدا شود.
امروز و با اینکه قریب به دو سال از المپیک لندن می گذرد؛ اما هنوز انتخابات کمیته ملی المپیک برگزار نشده و این نیز به خاطر بازی تصویب اساسنامه کمیته بود که ایفا گر نقش محوری این بازی را علی آبادی عهده دار بود.
حمید سجادی معاون قهرمانی وقت علی سعیدلو در سازمان تربیت بدنی، این موضوع را تایید کرده و می گوید: "اساسنامه کمیته ملی المپیک مشکلی نداشت و آقایان با همان اساسنامه مسوولیت گرفته بودند؛ اما متاسفانه رییس کمیته ملی المپیک این موضوع را به مسوولان وقت ورزش و بویژه محمد عباسی اطلاع نداد و ما زمانی از موضوع مطلع شدیم که متوجه شدیم در جهت برگزاری انتخابات باید اساسنامه جدید به تصویت کمیته بین المللی المپیک برسد."
می خواهند معادله را به هم بزنند
محمد علی آبادی با اینکه در راه تصویب اساسنامه کمیته ملی المپیک، مسوولان ارشد ورزش را دور زده و در شرایطی که طبق آیین نامه تصویبی اساسنامه، جلوی عده ای را برای حضور در انتخابات کمیته ملی المپیک در 30 دی ماه سد کرده؛ اما چون می داند در مجمع پیش روی رای کمی را خواهد داشت، در جلسه یکشنبه 22 دی ماه کمیته اجرایی المپیک بحث تعویق انتخابات را مطرح کرد که البته این موضوع با 9 رای مخالف این کمیته وتو شد تا تیر رییس برای ماندگاری بیشتر بر سکوی ریاست کمیته ملی المپیک به سنگ بخورد.
جای ساختمان فروش ها در ورزش نیست
غلامحسین شعبانی مدیر مسوول مجله دنیای ورزش با اشاره به اینکه علی آبادی طی این مدت هر اقدامی را در جهت ماندن در کمیته انجام داده است، می گوید: "جالب این است که علی آبادی در پاسخ به اعتراض جامعه ورزش به آیین نامه تصویبی می گوید که ما بدین طریق خواسته ایم جلوی حضور ماشین فروش ها را در انتخابات کمیته ملی المپیک بگیریم! اگر چنین است باید گفت که جای ساختمان فروش ها نیز در ورزش و کمیته ملی المپیک نیست و باید اجازه داد تا انتخابات در فضایی خوب برگزار شود. بی شک اعضای مجمع کمیته ملی المپیک در روز 30 دی ماه کاملا از عملکردها آگاه هستند و با اطلاع لازم، آراشان را به صندوق خواهند ریخت.
به هر صورت و در شرایطی که جامعه ورزش تصمیم خود را برای تغییر و تحول مدیریتی در راس کمیته ملی المپیک گرفته است، بعید به نظر می رسد که حاشیه سازان و آنان که از ورزش به خواسته های خویش رسیده اند، بتوانند در روند برگزاری خوب انتخابات پیش روی خدشه ای را وارد سازند.
حجت الله اکبرآبادی (سردبیر ورزشی روزنامه جام جم)
