مشرق؛ با گذشت مدتی از افتتاح برند لاگژری مون‌بلان (Monblanc) طراح و سازنده قلم، عینک های آفتابی، جواهرات، محصولات چرمی و عطر در مرکز خرید سام سنتر که با جمع‌شدن تعدادی از بازیگران و دیگر چهره‌های مشهور ورزشی، فرهنگی! و هنری همراه بود بار دیگر رویدادی در خور توجه در راستای رقم‌زدن دیپلماسی عمومی (Public diplomacy) از طریق شرکت‌های خصوصی رخ داد.
 

      
در روز های گذشته بار دیگر خبری نه چندان پر سر و صدا از مرکز خرید سام سنتر، که از زمان افتتاح تا به امروز به عنوان مکانی برای رژه طبقه بورژوا جا افتاده است، مخابره شد.

خبری مبنی بر اینکه کمپانی ایتالیایی اِرمنجیلدو زینا (Ermenegildo Zegna)، فعال در عرصه مد و لباس مردانه، در روز های 29 تا 31 فروردین ماه در مرکز خرید سام سنتر، واقع در خیابان فرشته تهران، برنامه ای ویژه برای اندازه گیری لباس مردان و دوخت آن در میلان ایتالیا و ارسال آن بعد از شش تا هشت هفته برای مشتریان دارد.

بررسی جوانب فرهنگی و ابعاد اقتصادی این رویداد با توجه به شرایط خاص کشور ضرورت پیدا می کند.

 
نیم نگاهی به مرکز تجاری سام سنتر:
در اواخر زمستان 1390 و دقیقاً در سال جهاد اقتصادی، مرکز تجاری سام سنتر با هدف ارائه خدمات به مشتریان در تراز جهانی، با حضور برندهای معتبر بین‌المللی کالاهای مختلف نظیر کیف، پوشاک، کفش، لوازم جانبی و نیز اقلامی مانند طلا، جواهرات، ساعت، لوازم آرایشی و ادکلن با عرضه محصولات برترین برندهای لوکس دنیا آغاز به فعالیت کرد.

 
مجتمع تجاری سام با داشتن زمینی به مساحت هزار و 750 متر مربع، در 9 طبقه، شامل، 26 فروشگاه تجاری در ابعاد 35 تا 200 متری در دو طبقه همکف و اول، 200 پارکینگ در طبقات دوم تا هفتم، یک طبقه آشپزخانه در طبقه هشتم و هزار و 200 متر فضای رستورانی در طبقه نهم با چشم‌اندازی کوهستانی در بهترین نقطه شهر تهران به مرکز خرید کم‌نظیری مبدل شده است.
 

این مجتمع که تنها برای طبقه ای محدود از ساکنان شهر تهران کارآمد است با سردادن شعار "زندگی لوکس (Luxe Life)"که در عمق وجودیِ سازه آن قابل رؤیت است، یک امپراطوری الیگارشی را به وجود آورده به طوری که به نظر می‌رسد انقلاب اسلامی ایران با یک براندازی نرم از سوی طبقه بورژوا روبروست. گسترش زندگی لوکس، که بالاترین سطح سبک زندگی آمریکایی است، در سام سنتر را باید حد غایی یک زندگی دنیوی دانست که متأسفانه در پایتخت جهان اسلام به آن دامن زده شده است.

 
یکی از شعارهای اصلی این مرکز تجاری "استفاده از تجربیات برندهای معتبر بین‌المللی و الگوبرداری از آن" (Using the experience of international brands) معرفی شده است. هر چند استفاده از تجربه دیگران به خودی خود امری پسندیده است اما اتفاق روی داده در مرکز خرید سام سنتر کپی‌برداری کامل از روند مدرنیته در کشورهای اروپایی است.
 
      

به اعتراف بازدیدکنندگان، مرکز تجاری سام سنتر یکی از لوکس‌ترین مراکز خرید شهر تهران محسوب می‌شود که با داشتن غرفه‌های شیک و گران‌قیمت مشتریان خاصی را برای خود رقم زده است.

مرکز خرید سام سنتر را تنها از نظر موقعیت جغرافیایی می‌توان با دیگر مراکز خرید معتبر جهانی متفاوت دانست چرا که تمامی اِلمان‌های به کار رفته در ساختمان و معماری صورت گرفته در آن به طور مطلق در پارادایم معماری مدرن قرار گرفته است به نحوی که با مقایسه سام سنتر با دیگر مراکز خرید بین‌المللی در امارات متحده و بالاخص شهر دبی تفاوت چشم‌گیری جز وسعت مرکز خرید و وضعیت پوشش لباس! نمی‌توان دید.

با نیم‌نگاهی به غرفه‌های مرکز تجاری سام سنتر می‌توان، تهاجم نرم فرهنگی و اقتصادی را مشاهده کرد به نحوی که در آنها هیچ رگه‌ای از تمدن ایرانی و اسلامی وجود ندارد، گویی این فروشگاه‌ها در جزیره‌ای جدا از جمهوری اسلامی ایران به وجود آمده‌اند.
 
      
 
 

 
 
 
      
 
 
 
 
 


با تمام نکات ذکر شده، وجود مرکز تجاری سام سنتر محدود به نوع معماری و یا شکل وجودی آن نمی‌شود، مقوله ای که موجب مي‌شود این پدیده در پایتخت انقلاب اسلامی ایران مورد ملامت قرار گیرد شرایط فرهنگی و اقتصادی موجود در کشور است.

درست در شرایطی که محاصره اقتصادی و شرایط ناگوار معیشتیِ حاصل از خشم دشمنان از شکوه امت مسلمان، به مردم مظلوم و شهیدپرور ایران فشارهای سهمگینی را وارد کرده است، با ساخت پروژه چند میلیاردی مرکز خرید در بهترین نقطه تهران و دادن امتیاز ویژه برای ورود برندهای مشهور و بین‌المللی به آن، زمینه خروج میلیون‌ها دلار ارز از کشور مهیا شده است و چنان ورود برندهای گوناگون به کشور تسریع شده است که گویی هیچ گونه تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران وجود ندارد! البته با نگاهی دقیق‌تر همین موضوع را می‌توان در راستای تحریم های اقتصادی دانست، چرا که دشمنان به‌خوبی می دانند خروج ارز از کشور درست در شرایطی که کشور نیاز مبرم به ارز دارد خود نوعی تحریم است. ورود کالاهای لوکس و خرید آن توسط عده ای از ثروتمندان و متمولان جامعه که اغلب دل در گرو آرمان‌ها و ارزش‌های انقلاب اسلامی ندارند، به نوعی تقویت این قشر غرب‌گرای جامعه و به تبع آن خروج ارز بیشتر از کشور است و این، دقیقاً همان خواسته دشمنان ایران اسلامی است.

 

در این ارتباط می‌توان با پرداختن به موضوع خیاطان ایتالیایی و ورود آن ها به تهران، این مقوله را شفاف‌سازی کرد.

درباره کمپانی اِرمنجیلدو زنیا:
کمپانی خصوصی ارمنیجیلدو زنیا متعلق به خانواده زنیا، در سال 1910 ميلادي بنا شد. از عمر این کمپانی بیش از یکصد سال می گذرد و مرکز آن در میلان ایتالیا واقع شده است.

 
هم اکنون رئیس هیئت مدیره این شرکت پائلو زینا (Paolo Zegna) از نسل چهارم خانواده زینا است.

زینا علاوه بر تولید کت و شلوار برای لیبل‌های خود، برای دیگر برندها‌ی مشهوری نظیر گوچی (Gucci) ایو سن لوران (Yves Saint Laurent) و تام فورد (Tom Ford) نیز تولید دارد.

کمپانی زنیا در حال حاضر یکی از شرکت‌های پیشرو در عرضه پارچه و پوشاک لوکس در جهان محسوب می‌شود. این شرکت با تولید سالانه 2.3 میلیون متر پارچه با کیفیت و در آمد سالانه بیش از يک میلیار یورو یکی از رکورددارهای تولید لباس محسوب می‌شود. از جمله برنامه های آن گسترش به سمت الحاقیات جانبی پوشاک و چرمی است.

در گذشته این کمپانی با وای اس ال بیوتی (YSL Beauté) یکی از ادکلن‌های زینا را با نام اسینزا دی زینا (ESSENZA DI Zegna) تولید می کرد اما از سال 2011 ميلادي با امضای قراردادی با کمپانی استی لآندر (Estée Lauder) شریک جدیدی برای خود انتخاب کرد. در حال حاضر ادکلن های متفاوتی از این شرکت در بازار های جهانی وجود دارد.

زینا هم اکنون مالک 560 بوتیک در سراسر دنیاست که بیش از 300 عدد از آن ها بطور کامل به خانواده زینا تعلق دارد.
 

برند زینا به طور نسبی یکی از گران ترین برند های جهانی محسوب می‌شود، کت و شلوارهای تولیدی این کمپانی در ایالت متحده آمریکا قیمتی حدود دو هزار و 300 تا چهار هزار و 500 دلار را دارند.

کت و شلوارهای این گروه با لیبل "Su Misura" از نوع سفارشی است که می توان آن را از طریق فروشگاه های طرف قرارداد این شرکت سفارش داد. قیمت‌های این لیبل به طور معمول 15 تا 20 درصد بیشتر از دیگر محصولات عادی زینا است. اما این خدمات به مشتریان امکان می دهد تا کت و شلوار را با مشخصات دلخواه خود سفارش دهند و نام آن ها بر لیبل کت چاپ شود.

در ایران نیز این کمپانی بعد از آغاز فعالیت مرکز خرید سام سنتر یکی از بهترین غرفه های این مرکز را از آن خود کرد. اخیراً نیز طبق اطلاعات اعلام شده از سوی کارگزار این شرکت در ایران، دو خیاط اختصاصی به نام های سالواتوره استراچه (Salvatore Starace) و کارلو مینو جتی (Carlo Minojetti) از سوی کمپانی اِرمنجیلدو زینا به تهران می‌آیند. این برنامه که با نام «هنر شخصی دوزی در نهایت برازندگی» یا Made to Measure به اجرا در می‌ ‌آید، شامل اندازه‌گیری، انتخاب پارچه و مدل در تهران و دوخت در ایتالیا است. کارگزار این شرکت با دادن یک ساعت وقت به مشتریان به دلخواه آن ها عمل کرده و خیاطان ایتالیایی مدل مورد نظر مشتری را طراحی می‌کنند. در این دوره، لباس های لوکس در اشکال کت و شلوار، پالتو، کت تک، پیراهن و کروات تعیین اندازه شده و پس از دوخت به سفارش دهندگان تحویل خواهد شد.

به وضوح مشخص است که کمپانی زینا با رصد جامعه ایران و به خصوص طبقه بورژوا از به دست آوردن سود سرشار در جامعه مصرف گرای ایران آگاه است و فرستادن دو خیاط اختصاصی از سوی کمپانی این امر را تایید می‌کند.

با بررسی میدانی این فروشگاه و هزینه تحمیلی به کشور برای دوخت هر دست کت و شلوار مشخص شد اساساً واحد پولی تومان در این فروشگاه جایگاهی نداشته و قیمت مدل های گوناگون کت و شلوار این کمپانی از 2000 تا 4000 هزار یورو در نوسان است که با قیمت هر یورو در بازار امروز، رقمی معادل 10 تا 20 میلیون تومان برای هر کت و شلوار رقم خواهد خورد!

این امر دقیقاً در زمانی اتفاق افتاده که افزایش شدید قیمت انواع ارز، زندگی اقشار متفاوت جامعه را تحت فشار قرارداده است. نمی‌توان پذیرفت به‌رغم بیان شدن شعار سال 90 تحت عنوان جهاد اقتصادی و سال 91 با محوریت تولید ملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی که از ملزومات همیشگی در عرصه پیشرفت و توسعه اقتصادی محسوب می شوند، به سادگی توسط طبقه ای خاص از جامعه سرمایه ملی به خارج از کشور روانه شود و جدای از مشکلات عدیده فرهنگی و سیاسی که در نتیجه تغییر سبک زندگی مردم ایجاد می‌شود، تبعات اقتصادی آن گريبانگیر دیگر مردمان این سرزمین شود.

به واقع حمایت از تولید ملی صرفاً با دادن وام های کلان برای افراد خاص حل نخواهد شد چرا که  تنها و تنها با جلوگیری از این قبیل مسائل می‌توان به حمایت واقعی از تولید ملی برخواست. اتفاقاتی از این دست و خروج ده ها هزار یورو از کشور تنها به خاطر دوخت کت و شوار نوعی گرفتن مالیات از فقرا و دادن آن به ثروتمندان است، چرا که در ازای خروج هر یورو از کشور لقمه ای از دهان یک انسان ایرانی شریف و نجیب ِ پایبند به ارزش‌های الهی و انسانی خارج شده است.