به گزارش مشرق، در دهه نود ميلادي يک خطاط با استفاده از 27 ليتر خون صدام، قرآني را به نگارش در آورد که اين نسخه در حال حاضر مُهر و موم شده و در صندوق اماناتي در بغداد نگهداري مي شود.
اين در حالي است که بر اساس احکام اسلام، خون انسان، عين نجاست به شمار مي آيد و طبق احکام فقهي کتابت قرآن، هر گونه نگارش آيات قرآني بر صفحه نجس يا با مرکب نجس، حرام است.
روزنامه انگليسي گاردين با اشاره به حساسيت زياد دولت شيعه عراق به همه نمادهاي باقي مانده از دوران حکومت رژيم بعثي صدام، نوشت: هر چند برخي بر اين باورند اين آثار، سند تاريخي به شمار مي روند که بايد از آنها محافظت کرد، بعضي ديگر معتقدند هر چيزي که به صدام مربوط مي شود، بايد از بين برود.
احمد چلبي، از برجسته ترين شخصيت هاي مخالف رژيم صدام در اين باره به روزنامه گاردين گفت: "بناهاي تاريخي ساخته شده در دوران رژيم بعث براي سرکوب کردن مرم طراحي شده بود بنابراين هيچ منفعتي براي عراق ندارند. اين آثار درخور توجه نيستند و هيچ حس زيبايي شناسي در آنها نفهته نيست بنابراين من از تخريب همه اين آثار حمايت مي کنم."
اما موفق الربيعي، مشاور سابق امنيت ملي عراق نظر ديگري دارد. به باور او صدام چه خوب چه بد، بخشي از تاريخ عراق است و تأثير او بر ملت عراق نبايد نابود شود.
به رغم همه اين اختلاف نظرها، دولت عراق قصد ندارد همه آثار و نشانه هاي دوران صدام را از ميان ببرد.
سخنگوي نوري المالکي در اين باره به روزنامه گاردين گفت:" اين قرآن بايد به عنوان نمونه اي از وحشي گري صدام حفظ شود. اين موضوع مطالب بسياري را درباره وي نشان مي دهد. با اين حال به خاطر اينکه هيچ عراقي مايل به ديدن اين نسخه از قرآن نيست آن را نبايد در موزه نگهداري کرد. شايد در آينده بتوان آن را مانند يادگاري هايي که از دوران هيلتر و استالين به جا مانده، به يک موزه خصوصي فرستاد."