در هفته جاری، جنجال‌ها پیرامون اکران نوروز به اوج خود رسید، ظاهرا 15 فیلم متقاضی اکران در ایام عید هستند و از همین امروز رقابت سرسختی برای گرفتن اکران عید را شروع کرده‌اند. 15 فیلمی که به نظر می‌رسد در یک نگاه کلی، کل موجودی اساسی سینمای ایران در سال جدیدند. فیلم‌هایی که عموما در سطحی متوسط و معمولی و البته آبرومند در سینمای ایران ایستاده‌اند اما اتفاقات خاصی در سینمای ایران نیستند.
درنظر گرفتن این سطحِ از فیلم‌ها در سینمای ایران به عنوان موجودی یک سال، چشم‌اندازی ناامیدکننده از وضعیت سینما پیش رو می‌گذارد، اما قانع شدن به این سطح از سینما ناامیدکننده‌تر است.
اما این همه ماجرا نیست. در کنار همه جنجال‌های حاشیه‌ای فیلم‌های متوسط در سینمای ایران سه فیلم مهم امسال، سرنوشت سینمای ایران در سال 92 را تعیین خواهند کرد.
«رستاخیز»،«چمران» و «محمد(ص)» سه فیلمی که هیچ کدام در جشنواره فجر امسال شرکت نکردند و از گزینه‌های اکران نوروزی هم نیستند ظاهرا امسال به مرحله اکران خواهند رسید.
آخرین فیلم پرمساله احمدرضا درویش ماجرای جالبی داشت. در حالی که همه تصورات عمومی، شرکت فیلم در جشنواره فجر امسال را به دلیل طول کشیدن مراحل فنی آن منتفی می‌دانست، درست دو هفته قبل از شروع جشنواره، روابط عمومی فیلم «رستاخیز» اطلاعیه‌ای صادر کرد و در آن اعلام کرد که «رستاخیز» از یک ماه پیش آماده نمایش بوده است؛ اما بنا به دلایل خاصی در جشنواره شرکت نمی:کند. دلایلی که هیچ"گاه رسانه‌ای نشد و احمدرضا درویش هم با هیچ رسانه‌ای گفتگو نکرد.
زمان اکران دقیق فیلم همچنان نامعلوم است ومشخص نیست که درویش چه بازه زمانی را برای اکران فیلم انتخاب می‌کند. پیداکردن یک موقعیت مناسبتی مثل ایام محرم برای فیلمی که برای اولین بار قرار است واقعه عاشورا را مستقیما در سینمای ایران روایت کند، به نظر اتفاق بعیدی نمی‌رسد، هر چند که درویش و تهیه‌کنندگان فیلمش باید قید مخاطبان معمول سینمای ایران را در این موقعیت های مناسبتی بزنند.
رستاخیز فیلم پرهزینه‌ای بوده است و مثل همه فیلم‌های پرهزینه امسال باید منتظر نگاه دقیق و سخت‌گیرانه منتقدان ایرانی به فیلم‌های پرهزینه باشد. اتفاقی که در مورد «دوئل» سرآغاز تولید فیلم‌های میلیاردی در سینمای ایران هم افتاد.
اگر با تئوری پرطرفدار توهم توطئه نگاه کنیم ماجرای «چمران» حاتمی‌کیا هم سیری مشابه با «رستاخیز» دارد، اما واقعیت این است که مراحل فنی چمران هنوز بعد از گذشت دو هفته از پایان جشنواره به نیمی از آن هم نرسیده است. کنایه جالبی که حاتمی‌کیا در ویدئویی که بعد از جشنواره توسط خود روابط عمومی فیلم بیرون داده شد هم در شکل خودش قابل توجه است. حاتمی‌کیا در پاسخ پرسشی که از او در مورد رسیدن فیلم به جشنواره سوال می‌پرسید از زیر عینک معروف زمان تدویش فیلم‌هایش نگاه تندی به دوربین انداخته بود و گفته بود که " فیلم الان آماده می‌شود، بلند شوید با هم برویم جشنواره"
حاتمی:کیا در سالن برج میلاد امسال حضور پررنگی البته به عنوان تماشاگر فیلم‌ها داشت اما ظاهرا جلوه‌های ویژه فیلم آن قدری کاربر هست که احتمالا تا تابستان امسال حرفی از اکران فیلم وسط نباشد. حاتمی‌کیا فیلمش را برای جشنواره سال بعد نگه نخواهد داشت. این حرفی است که نزدیکان پروژه آن را تکرار می‌کنند، اما حاتمی:کیا سنت سکوت خود را در مورد چمران هنوز حفظ کرده است. حتی زمانی که عرب‌نیا از پروژه جدا شد و حاتمی‌کیا سکانس آخر فیلم را بدون او برداشت.
سینمای ایران برای رونمایی از یکی از مهمترین آثار سینمایی دهه هشتادو نودش لحظه‌شماری می‌کند. مجید مجیدی چهار سال پیش تصمیم به ساخت فیلمی درمورد زندگی پیامبر اکرم(ص) گرفت. فیلمی که ظاهرا گام‌ها فراتر از سینمای ایران ساخته شده است. ساخت فنی و تکنیکی فیلم و عوامل سازنده آن در حد سینمای روز دنیا ترتیب داده شده‌اند و علاوه بر همه اینها کسی پشت فیلم نشسته است که در همه این سالها در هیچ فیلمی، سینمای ایران را ناامید نکرده است.
فقط یک سکانس از فیلم محمد(ص) باقی مانده است. سکانسی که مربوط به حمله سپاه ابرهه با فیلم‌های معروفش به خانه کعبه است. برای فیلمبرداری این فیلم نیاز به تعداد زیادی فیلم هست که فقط در هند و آفریقا پیدا می‌شود. با حاشیه‌هایی که در مورد حضور گروه تولید فیلم مجیدی در هند به وجود آمد ظاهرا مجیدی قید حضور در هند را زده است و روانه آفریقا شده است تا آخرین مراحل فیلمبرداری فیلم به اتمام رسد.
به این ترتیب احتمالا فیلم مجیدی هم یکی از مهمترین اتفاقات سال آینده سینمای ایران خواهد بود.
نکته جالب توجه روند فیلم‌سازی هر سه کارگردان داستان ما، سکوت مطلق هر سه آنها در مورد فیلم‌هایشان و همچنین در مورد وضعیت امروز سینمای ایران است.
