به گزارش مشرق به نقل از فارس، کامران باقری لنکرانی امروز در پنجمین همایش "این عمار" که به همت بسیج جامعه پزشکی استان قزوین در سالن اجتماعات دانشگاه علوم پزشکی این استان برگزار شد، اظهار داشت: پس از اینکه شور و حال شروع انقلاب گذشت و ایام جنگ تحمیلی به اتمام رسید، ناخودآگاه یک فضایی در بین برخی افراد، مسئولان و حتی رزمندگان دفاع مقدس به وجود آمد که پیگیر زندگی شخصی خود باشند.
وی افزود: در واقع این معنا که پس از این باید به زندگی خود رسیدگی کنیم به فرهنگی تبدیل شد که فاصله‌ای بین باورها و کارهای روزمره را در خیلی از کارها رقم زد، یعنی افرادی که پیش از انقلاب توفیق حضور در صحنه‌های دفاع از آرمان‌های امام خمینی (ره) را داشتند و در این راه شکنجه‌ها و حبس‌های زیادی را متحمل شده بودند و یا کسانی که در جنگ تحمیلی همه وجود خود را صرف دفاع مقدس کرده بودند، بدون این که عقایدشان تغییر کند، گفتند که ضرورتی ندارد مانند آن سال‌ها عمل کنیم.
وزیر سابق بهداشت، درمان و آموزش پزشکی عنوان کرد: ابتدای این تغییر این بود که می‌خواستند کشور را به پیشرفت برسانند اما متأسفانه امتداد و نهایت این کار به اینجا ختم شد که برای برخی مادیات دنیا محور اصلی قرار گرفت، بنا بر این برای اینکه از شیرینی‌های دنیا باز نمانند، هر چیزی را مجاز دانستند.
لنکرانی افزود: در دیداری که بسیجیان کشور در سال 86 در محضر رهبر معظم انقلاب بودند، ایشان فرمودند روزگاری در این مملکت عده‌ای بودند که هم بال با ملائکه بودند و امروز از شیاطین بدترند، باید توجه کنیم که کسی که روزگاری از ملائکه بوده، چگونه این مقام را از دست می‌دهد و از شیاطین نیز بدتر می‌شود، از شیاطین بدتر شدن یعنی اینکه خودش نیز در جامعه فسق و فجور ایجاد می‌کند.
سخنگوی جبهه پایداری انقلاب اسلامی تصریح کرد: پس از پایان جنگ تحمیلی، مادیات دنیوی چشم عده‌ای را کور کرد و نهایتا به اینجا رسیدند که برای دست یافتن به مادیات دنیا همه چیز را برای خود مجاز بدانند.
وی اضافه کرد: رانت‌خواری‌ها و برخی از فسادهایی که امروز هم کماکان مشاهده می‌کنیم، ریشه در این دارد که برخی مادیات دنیایی را اصل قرار دادند و همه چیزشان از جمله دین و اعتقاد خود را قربانی کردند.
لنکرانی افزود: این افراد گروهی بودند که در حال حاضر هم در جامعه ما وجود دارند و اثرگذاری‌های خاص خود را دارند، در صحنه اقتصادی هم وقتی که امکانات خود را بسیج می‌کنند، گاها به نتیجه‌ای هم می‌رسند که از چشم مردم ما پنهان نیست.
وی ادامه داد: عده‌ای نیز در این بین تا حدی پیچیده‌تر بودند، این طور هم نبود که خیلی به دنبال مادیات دنیا به معنی رفاه باشند اما باورشان این شد که برای اینکه کشور پیشرفت کند نباید بر اساس باورها و اعتقاداتی که در سال 57 در بین مردم وجود داشت، عمل کنیم.
لنکرانی یادآور شد: اعتقادشان این بود که اگر قرار باشد کشور را به پیش ببریم لازم است که از آموخته‌های دیگران استفاده کنیم، لذا این روند در عملکرد بسیاری از افرادی که امور اجرایی کشور را در دست داشتند، دنبال شد.
لنکرانی افزود: آنهایی که دولت توسعه یا دولت امید را هدف خود قرار داده‌اند، در واقع روند آنها تقلید از سایرین است، در وقایع 20 سال گذشته می‌بینیم که این دو گروه اولا همواره در ارکان قدرت یا حضور مستقیم داشته و یا اثرگذاری قالبی داشتند.
