به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:

یکم. تمرکز دشمن روی رهبر انقلاب امر جدیدی نیست، اما مدتی است شدت معناداری گرفته است. به ماجرای اغتشاش‌۱۴۰۱رجوع کنید؛ از شعارهای تندی که بعدا مشخص شد پروژه نشان‌دار نفاق است‌ تا این جنگ ۱۲روزه که دیگر دشمنی‌ها صریح‌تر شده است. اما چرا؟ چطور به این نقطه رسیدند؟

اینکه نقش رهبری انقلاب در جمهوری اسلامی کلیدی است، حرف درستی است اما این حجم بغض و کینه، تحلیلی فراتر می‌طلبد.

دوم. دشمنان ایران در آغاز انقلاب، تصور می‌کردند که اگر چند مهره کلیدی نظام را حذف کنند، بنای جمهوری اسلامی فرو خواهد ریخت. پروژه‌ «براندازی حاکمیت» با ترور رهبران آغاز شد؛ از مطهری تا بهشتی، از رجایی تا صدوقی.

سال‌ها گذشت تا دریافتند این نظام، برآمده از متن مردم است، نه تکیه‌زده بر چند چهره نخبگانی. هر چهره‌ای که رفت، ده‌ها نفر از دل این ملت برخاستند.

اینجا بود که دشمن، راهبردش را تغییر داد: از براندازی حاکمیت به فروپاشی اجتماعی.

هرچند در همین فروپاشی هم دست از ترور نخبگان برنداشت، اما این‌بار با هدف انهدام اجتماعی.

از اینجا به بعد، مردم هدف شدند؛ ترور کور، شکاف‌های قومیتی، دوقطبی‌های مصنوعی، اختلاف‌افکنی میان اقشار و طبقات.

اما باز هم شکست خوردند؛ چون در بزنگاه‌ها، مردم دوباره یکی می‌شدند.

سوم. اینجاست که دشمن به کشف نهایی رسید:

تا وقتی این مردم‌ یک نقطه اتصال مشترک دارند، هیچ برنامه فروپاشی‌ای موفق نخواهد شد و آن نقطه اتصال، کسی نیست جز رهبر انقلاب.

اینجا بود که تیغ جنگ رسانه‌ای، روانی، سیاسی و حتی نظامی، صریح‌تر از همیشه، به‌سوی شخص رهبری نشانه رفت.

چرا؟ چون دشمن دریافته است که رهبر انقلاب فقط یک فرد نیست، بلکه چهارستون حیاتی استحکام و پیشرفت ملت ایران است.

چهارستون این حرم:

الف. ستون اول: هدایت مدبرانه و شجاعانه‌

رهبر انقلاب نه در حاشیه‌ که در متن تصمیمات بزرگ ایستاده است.

در هر بحران بزرگ، چه جنگ و چه فتنه، اوست که جهت کلی حرکت را تعیین می‌کند.

دشمن در این جنگ نیز دید که پاسخ ایران دقیق، متوازن و هدایت‌شده است.

همین کافی بود تا بفهمند که این میدان بی‌فرمانده نیست.

ب. ستون دوم: محور وحدت و انسجام مردمی

از فتنه‌های ۸۸ و ۹۸ تا این جنگ اخیر، دشمن بارها تلاش کرد میان مردم و حاکمیت، شکاف ایجاد کند. اما در همه این سال‌ها، تنها صدایی که توانست همزمان با همه اقشار جامعه حرف بزند، صدای رهبری بود.

او به‌جای مرزبندی‌های تصنعی، مردم را دعوت به فهم، تحمل و همدلی کرد.

و تا وقتی این محور وحدت پابرجاست، جامعه فرو نمی‌پاشد.

ج. ستون سوم: معمار رشد و ارتقای ملت

رهبر انقلاب، صرفا حافظ وضع موجود نیست؛

او معمار آینده است.

از تمدن نوین اسلامی تا گام دوم، از عدالت تا پیشرفت، او ملتی را در حرکت نگه داشته که دشمن می‌خواست در فشارها خسته و تسلیم شود. امروز دشمن با ایران قوی مواجه است؛ ایرانی که رشد و قدرتش را از حرکت و قوت مردم می‌گیرد.

د. ستون چهارم: رهبری جبهه جهانی

و نهایتا، بزرگ‌ترین ترس دشمن: اینکه رهبر انقلاب فقط رهبر ایران نیست.

او امروز، محور جبهه‌ای فرامرزی است که از یمن تا لبنان، از غزه تا بغداد، از کشمیر تا قلب اروپا را به هم متصل کرده؛ پیر و مرشد و مراد و محور مقاومت است.

او فقط سیاستمدار نیست؛ صدای مظلومان جهان است.

دشمن امروز بهتر از هر زمان دیگری می‌داند که رهبر انقلاب، فقط یک شخص نیست.

این چهارستون حرم اسلامی است. طبیعی است که او را هدف بگیرند؛ از اقدام جاهلانه در ترور شخصیت و ترور رسانه‌ای تا گنده‌گویی مذبوحانه درباره ترور انسانی.

و همین یعنی: این ستون ایستاده است که خانه برپاست.