به گزارش مشرق،یکی از کاربران توئیتری درباره تعرفه های آمریکا بر تایوان نوشت:
آرنو برتران:
این مثال موردی عالی است و درسی در آن نهفته است. تایوان قبل از اعمال تعرفهها، همه آنچه میتوانست را به ترامپ پیشنهاد داد: انتقال تولید نیمههادیها به آمریکا، خرید تسلیحات بیشتر، خرید گاز طبیعی مایع آمریکا و غیره.
با این حال، باز هم با تعرفهها مواجه شد و اکنون برگهای کمی برای بازی دارد.
ترامپ به تسلیم و ضعف احترام نمیگذارد، این فقط نشان میدهد که شما آمادهاید حتی بیشتر تحقیر شوید.
آیا اگر آنها احتمال محدود کردن صادرات نیمههادیهای پیشرفته به آمریکا را مطرح میکردند، با تعرفهها مواجه میشدند؟ حاضرم شرط ببندم که ترامپ حداقل دوبار به آن فکر میکرد...
و اینجا حقیقت ناراحتکننده است - بزرگترین اهرم فشار تایوان حتی نیمههادیها نیستند. بلکه امکان اتحاد مجدد - به هر شکلی که باشد - با جمهوری خلق چین است.
چرا از این برگ استفاده نکند؟ نه فقط برای گرفتن امتیاز بیشتر از ترامپ، بلکه برای درک اینکه وقتی در میان رقابت قدرتهای بزرگ هستید، باید گزینههای استراتژیک خود را به حداکثر برسانید.
از نظر استراتژیک منطقی نیست که بیقید و شرط به یک طرف متعهد شوید، بهخصوص زمانی که آن طرف اکنون به طور فزایندهای نسبت به شما خصمانه است و آشکارا اهمیتی به "نظم لیبرال مبتنی بر قوانین" منسوخ شده نمیدهد.
چرا به نسخهای از آمریکا که دیگر وجود ندارد وفادار باشید؟ این تعصب ایدئولوژیک محض است که در عصر رقابت قدرتهای بزرگ، عملاً کشنده است.
در مجموع، ضربالمثل قدیمی بیش از هر زمان دیگری صحت دارد: 'درختی که نمیتواند خم شود، در باد میشکند.' در ژئوپلیتیک، عملگرایی بقا را تضمین میکند.

*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.





۱۵:۰۰ - ۱۴۰۴/۰۱/۱۵