رئیس سازمان اورژانس استان تهران محمداسماعیل توکلی شنبه اعلام کرده است که در هفته گذشته از تاریخ ۳ شهریور الی ۹ شهریور ماه بیش از ۶۰هزار تماس با اورژانس گرفته شده که « ۴.۵ درصد از آن، معادل ۲۶۹۷ تماس به قصد ایجاد مزاحمت بوده است.» یعنی نزدیک به ۴۰۰ تماس مزاحم در هر روز.

مزاحمت‌های تلفنی اورژانس در شروع شهریور ماه نسبت به مردادماه افزایش ۰.۵ درصدی داشته و بیشتر شده است. این درحالی است که دوماه پیش اعلام شد مجوزهای اولیه از دادگاه گرفته شده است تا مزاحمان تلفنی حرفه‌ای جلوی دوربین بروند و آمار مزاحمت‌ها کاهش پیدا کند.

آمارها نشان می‌دهد که سالانه ۱۰ درصد تماس‌ها با اورژانس به قصد مزاحم است. البته این عدد در تهران ۸ درصد و در دزفول به ۱۷ درصد رسیده است. برخی از این مزاحمان فقط خطوط تلفن را اشغال می‌کنند و برخی دیگر هم آدرس و اطلاعات دروغ می‌دهند و نیروی‌های امدادی را به محل حادثه می‌کشند. این مزاحمت‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که می‌تواند به قیمت جان یک بیمار تمام شود.

مزاحمت نیروهای امدادی فقط مربوط به ایران نیست اما کشورهای پیشرفته با مجازات‌های بازدارنده تعداد تماس‌های مزاحم را کاهش داده‌اند. در آلمان مزاحمان نیروهای امدادی باید جریمه‌های سنگین پرداخت کنند. کانادایی‌های مزاحم به ۵ سال حبس محکوم می‌شوند. در آمریکا نیز قربانیان دیر رسیدن نیروهای امدادی علیه مزاحمان پرونده تشکیل می‌دهند. در ایران اما مزاحمان اغلب به کارهای خدماتی در سازمان اورژانس، شستن آمبولانس و... محکوم می‌شوند.

بختیاری، روانشناس، مجازات‌های مثل نظافت آمبولانس را موثر می‌داند و می‌گوید که «کمک گرفتن از افرادی که ایجاد مزاحمت برای اورژانس می‌کنند در کارهای داوطلبانه یا حتی اورژانس راهکار خوبی است و می‌توانند متوجه رفتار اشتباه خود و اهمیت شغل نیروهای امدادی بشوند.»

اما در مقابل کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی محمد مهدی جعفری زاده با توجه به اینکه فرد مزاحم می‌تواند در فوت یک فرد نقش داشته باشد معتقد است که جرم مزاحمین قابل گذشت شده است و بازدارنده نیست باید «جزای مزاحمت برای اورژانس را تشدید کرد و برای آن حبس بیشتری در نظر گرفت.»

علاوه بر فرهنگ‌سازی راهکار کارشناسان، ارجاع مزاحمان به روانپزشک است چرا که وقتی فردی با علم بر به خطر انداختن جان دیگران رفتار اشتباهش را تکرار می‌کند حتما بیمار است. همچنین راهکار و خواسته‌ سازمان اورژانس از قوه قضاییه این است که قاضی ویژه مزاحمت‌های تلفنی مشخص شود که اورژانس بتواند پرونده‌ها را به آنجا ارجاع کند تا در کمترین زمان ممکن رسیدگی شود.

در گام دوم نیز باید مجازات برای این افراد هدف‌دار باشد. یعنی اگر آمبولانس به دروغ فراخوانده شده و همین موضوع منجر به فوت یک مصدوم یا بیمار واقعی شده، اخذ دیه فرد آسیب دیده از فرد مزاحم انجام شود.