به گزارش مشرق به نقل از پایگاه اطلاعرسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای ، رهبر معظم انقلاب چهارشنبهشب گذشته در آخرین دیدار خود در جریان سفرشان به نوشهر، با نیروهای مسلح منطقه شمال کشور و خانوادههای آنان دیدار کردند.
سخنان رهبری در این دیدار، نکات مهم بسیاری از جمله تفاوتهای انقلاب اسلامی با بیداری اسلامی کنونی در منطقه و نیز پیشرفتهای جمهوری اسلامی در عمق و سطح داشت، اما ایشان در آغاز این دیدار تکلیف شعری را روشن کردند که جمعیت حاضر در ابتدای این مراسم خواندند:
کشتی ولایت را / ناخدای دورانی
ماه آسمان عشق / نور چشم ایرانی
بیم موج و طوفان نیست / تا تو نوح ما هستی
زندهایم و وقتی تو / جان و روح ما هستی
چه باک از موج بحر آن را که باشد نوح کشتیبان [گلستان سعدی]
جانم فدای اسلام
این بخش مهم از بیانات رهبر انقلاب البته چندان در رسانهها انعکاس نیافت، اما به نظر میرسد یادآوری سوابق اعتراضهای امام خمینی رضواناللهعلیه و حضرت آیتالله خامنهای به اینگونه تعابیر در کنار این مورد اخیر، قابل تأمل است.
«ارتشى که نه در خدمت قدرتطلبىهاى شخصى است، نه براى شخص میمیرد. این را من باید تأکید کنم؛ نه خدا راضى است، نه احکام اسلام اجازه میدهد که ما بگوییم ارتش ما، یا نیروهاى مسلح ما، یا عناصر ما، براى خاطر فلان آدم بمیرند؛ نه. بله، براى خاطر اسلام همه بمیرند؛ فلان آدم هم براى خاطر اسلام بمیرد. براى برافراشته نگهداشتن پرچم استقلال کشور که کشور اسلامى است. همه آماده باشند براى مردن در این راه؛ که این مردن اسمش شهادت است.»
اینگونه روشنگریهای برگرفته از اصول دین عزتبخش اسلام، پیش از این نیز در بیانات رهبر انقلاب سابقه داشته است. اتفاقاً یکی از این موارد باز به دیدار جمعی از نیروهای مسلح، یعنی فرماندهان سپاه در سال ۱۳۷۷ با ایشان بازمیگردد.
«میدانم از روى محبت و اخلاص و صفاست -در این تردیدى نیست- لیکن اینجور بیانات، هم به ضرر من است، هم به ضرر خود گوینده است. نبایستى این بیانات به این شکل بیان شود. یک مجموعهى زمانى تصادفاً کنار هم قرار گرفتهایم و داریم با هم کار میکنیم. من یک کار میکنم. شما یک کار میکنید. اینجور تعبیرات، تعبیراتى نیست که انسان را خوش بیاید یا کمکى به کار پیشرفت انسان بکند. ما همگى بندگان خدا هستیم و انشاءالله خدمتگزاران مردم هم باشیم.»
مواجهه و اظهار ناخشنودی در قبال بیان سخنانی که شبههی اغراق دارند، در سیره و سخنان صریح مرحوم امام خمینی رحمهالله نیز سابقه دارد. در دیدار نمایندگان نخستین دورهی مجلس شورای اسلامی با ایشان، مرحوم فخرالدین حجازی که نفر اول منتخب مردم شهر تهران بود، به نمایندگی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی سخنانی را ایراد کرد و در بخشی از آن با بیانی بسار شیوا به تجلیل از امام پرداخت. وی سخنرانى خود را با جملهی «بأبى أَنْتَ وَ امّى» آغاز کرد و بقیهی سخنرانى را نیز به تعریف و تمجید از مقام والاى حضرت امام اختصاص داد. این سخنان مرحوم حجازی با واکنش حضرت امام مواجه شد. ایشان افراد را از بیان چنین تعاریف و تمجیدهایی برحذر داشتند و تذکر دادند که انحطاط و سقوط اخلاقی افراد از همینگونه رفتارها و تمجیدها آغاز می شود.