به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، تيم ملي واليبال ايران سرانجام پس از سال‌ها روياي راهيابي به ليگ جهاني را تعبير كرد. موفقيتي كه پس از نخستين قهرماني در آسيا و درخشش در جام جهاني برگ ديگري بر افتخارات واليبال ايران افزود.
اين روزها هر جا سخن از واليبال و تيم ملي است، ناخودآگاه همه نام و نشان خوليو ولاسكو سرمربي نامدار آرژانتيني الاصل را به ياد مي‌آورند. پيرمرد عصباني اما موفقي كه پس از حضور در تيم ملي واليبال ايران، پيروزي‌هاي بسياري را به ارمغان آورد.
اگر چه بسياري نقش ولاسكو را در تكميل پازل موفقيت واليبال جزيي از كل مي‌دانند، اما بدون ترديد هيچ كس نمي‌تواند نام وي را از دفتر افتخارات واليبال ايران جدا كند. با اين حال نمي‌توان گفت ولاسكو به تنهايي واليبال ايران را موفق كرده و به قول معروف ره صد ساله را يك شبه پيموده است. چرا كه همه مربيان استاني، پايه و عوامل فدراسيون در پيروزي‌هاي تيم ملي واليبال دخيل هستند.
ولاسكو داماد پيري كه در سن 62 سالگي براي سومين بار تجديد فراش كرده، ادبيات جديدي را وارد واليبال ايران كرد. آدابي كه شايد زير بناي بازي هماهنگ و منسجم تيمي واليباليست‌هاي ايران شد.
اگر به آرشيو خبرگزاري‌ها در يك سال گذشته نگاهي بياندازيم و اخبار تيم ملي واليبال را مرور كنيم قطعا با نام‌هاي متعددي روبرو خواهيم شد كه هر يك در برهه‌اي عضو تيم ملي بوده‌اند. از اميرحسيني و مهدي بازارگرد تا شهرام محمودي و رضا قرا و بسياري ديگر كه در جام ملت‌هاي آسيا، جام جهاني، انتخابي المپيك و مسابقه‌هاي زير گروه ليگ جهاني تركيب‌هاي متفاوتي از تيم ملي واليبال ايران را ساختند.
ولاسكو كه هميشه مي‌گويد اسم‌ها براي او بازي نمي‌كنند با جسارت و اقتدار خود بازيكنان جوان، جوياي نام اما توانايي را به واليبال ايران معرفي كرد. ملي‌پوشاني كه شايد اگر ولاسكو سرمربي تيم ملي نمي‌شد بايد سال‌ها پشت خط مي‌ماندند تا پيراهن تيم ملي را بپوشند.
در جام ملت‌هاي آسيا جايي كه همه نگران پست پشت خط زن تيم ملي بودند، اعتقاد ولاسكو به جوان جوياي نامي چون امير غفور تحسين كارشناسان را بر انگيخت. بدون شك پروازهاي خيره كننده غفور و آبشارهاي طلايي او يكي از عوامل اصلي قهرماني ايران در آسيا بود. در جام جهاني نيز ولاسكو به پوريا فياضي اعتماد كرد. جواني كه برگ برنده تيم ملي ايران برابر قدرت هاي بزرگ مثل لهستان و صربستان لقب گرفت و در ميان بهترين‌هاي ايران و جام جهاني واليبال جا شد.
تيم ملي واليبال ايران در كمال شايستگي تنها با يك ست كمتر نسبت به استراليا از راهيابي به المپيك لندن باز ماند. اما واليبال جهان جوان رعناي گنبدي يعني فرهاد قائمي را با استيل منحصر به فرد سرويس‌هايش شناخت. در مسابقه‌هاي زير گروه ليگ جهاني نيز شهرام محمودي ستاره تيم ايران در بازي برابر مصر و ژاپن شد و بهترين و امتيازآورترين بازيكن ميدان لقب گرفت.
آري همه ستاره‌هاي امروز واليبال ايران در سايه اعتماد ولاسكو پرافتخارترين مربي واليبال جهان در ميدان‌هاي بين‌المللي درخشيدند.
تاريخ گواه اين نكته است كه بسياري از مربيان و كارشناسان واليبال در مقاطع زماني مختلف به ولاسكو خرده مي‌گرفتند كه چرا فلاني را خط زده و به يك بازيكن جوان ميدان مي‌دهد. اما بايد پذيرفت ادبياتي كه سرمربي تيم واليبال به ايران آورد، براي هميشه درب بازيكنان سالاري را تخته كرد و به همه مربيان ايران آموخت نام‌ها به تنهايي تيم‌ها را موفق نمي‌كنند و بايد حساب ويژه‌اي روي انگيزه جوانان جوياي نام باز كرد.
اين روزها هر جا سخن از واليبال و تيم ملي است، ناخودآگاه همه نام و نشان خوليو ولاسكو سرمربي نامدار آرژانتيني الاصل را به ياد مي‌آورند. پيرمرد عصباني اما موفقي كه پس از حضور در تيم ملي واليبال ايران، پيروزي‌هاي بسياري را به ارمغان آورد.
اگر چه بسياري نقش ولاسكو را در تكميل پازل موفقيت واليبال جزيي از كل مي‌دانند، اما بدون ترديد هيچ كس نمي‌تواند نام وي را از دفتر افتخارات واليبال ايران جدا كند. با اين حال نمي‌توان گفت ولاسكو به تنهايي واليبال ايران را موفق كرده و به قول معروف ره صد ساله را يك شبه پيموده است. چرا كه همه مربيان استاني، پايه و عوامل فدراسيون در پيروزي‌هاي تيم ملي واليبال دخيل هستند.
ولاسكو داماد پيري كه در سن 62 سالگي براي سومين بار تجديد فراش كرده، ادبيات جديدي را وارد واليبال ايران كرد. آدابي كه شايد زير بناي بازي هماهنگ و منسجم تيمي واليباليست‌هاي ايران شد.
اگر به آرشيو خبرگزاري‌ها در يك سال گذشته نگاهي بياندازيم و اخبار تيم ملي واليبال را مرور كنيم قطعا با نام‌هاي متعددي روبرو خواهيم شد كه هر يك در برهه‌اي عضو تيم ملي بوده‌اند. از اميرحسيني و مهدي بازارگرد تا شهرام محمودي و رضا قرا و بسياري ديگر كه در جام ملت‌هاي آسيا، جام جهاني، انتخابي المپيك و مسابقه‌هاي زير گروه ليگ جهاني تركيب‌هاي متفاوتي از تيم ملي واليبال ايران را ساختند.
ولاسكو كه هميشه مي‌گويد اسم‌ها براي او بازي نمي‌كنند با جسارت و اقتدار خود بازيكنان جوان، جوياي نام اما توانايي را به واليبال ايران معرفي كرد. ملي‌پوشاني كه شايد اگر ولاسكو سرمربي تيم ملي نمي‌شد بايد سال‌ها پشت خط مي‌ماندند تا پيراهن تيم ملي را بپوشند.
در جام ملت‌هاي آسيا جايي كه همه نگران پست پشت خط زن تيم ملي بودند، اعتقاد ولاسكو به جوان جوياي نامي چون امير غفور تحسين كارشناسان را بر انگيخت. بدون شك پروازهاي خيره كننده غفور و آبشارهاي طلايي او يكي از عوامل اصلي قهرماني ايران در آسيا بود. در جام جهاني نيز ولاسكو به پوريا فياضي اعتماد كرد. جواني كه برگ برنده تيم ملي ايران برابر قدرت هاي بزرگ مثل لهستان و صربستان لقب گرفت و در ميان بهترين‌هاي ايران و جام جهاني واليبال جا شد.
تيم ملي واليبال ايران در كمال شايستگي تنها با يك ست كمتر نسبت به استراليا از راهيابي به المپيك لندن باز ماند. اما واليبال جهان جوان رعناي گنبدي يعني فرهاد قائمي را با استيل منحصر به فرد سرويس‌هايش شناخت. در مسابقه‌هاي زير گروه ليگ جهاني نيز شهرام محمودي ستاره تيم ايران در بازي برابر مصر و ژاپن شد و بهترين و امتيازآورترين بازيكن ميدان لقب گرفت.
آري همه ستاره‌هاي امروز واليبال ايران در سايه اعتماد ولاسكو پرافتخارترين مربي واليبال جهان در ميدان‌هاي بين‌المللي درخشيدند.
تاريخ گواه اين نكته است كه بسياري از مربيان و كارشناسان واليبال در مقاطع زماني مختلف به ولاسكو خرده مي‌گرفتند كه چرا فلاني را خط زده و به يك بازيكن جوان ميدان مي‌دهد. اما بايد پذيرفت ادبياتي كه سرمربي تيم واليبال به ايران آورد، براي هميشه درب بازيكنان سالاري را تخته كرد و به همه مربيان ايران آموخت نام‌ها به تنهايي تيم‌ها را موفق نمي‌كنند و بايد حساب ويژه‌اي روي انگيزه جوانان جوياي نام باز كرد.
