به گزارش مشرق، هند و احتمالا کشورهای حاشیه خلیج فارس این روزها با تشدید تنش در غزه و احتمال گسترش دامنه درگیری‌ها در منطقه نگران تزلزل پروژه کریدور اقتصادی هستند که قرار است با حمایت آمریکا از این کشورها عبور کرده و به سرزمین‌های اشغالی و سپس اروپا برسد.

با این حال، از نظر تحلیلگران، به نظر می‌رسد که تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه با تلاش این رژیم برای پیشبرد پروژه مذکور از طریق تخلیه غزه از ساکنان آن مرتبط باشد، با توجه به اینکه اشغالگران صهیونیست، مقاومت فلسطین را مانعی در این مسیر می‌دانند.

کریدور اقتصادی هند-خاورمیانه-اروپا (IMEC) یک پروژه بلندپروازانه زیرساختی عظیم است که قرار است هند را مستقیماً با خاورمیانه (امارات عربی متحده عربی، عربستان سعودی، اردن و سرزمین‌های اشغالی(اسرائیل)) و ۱۰ کشور در اروپا (قبرس، یونان، آلبانی، مونته نگرو، بوسنی و هرزگوین، کرواسی، مجارستان، اتریش، جمهوری چک و آلمان) از طریق کابل‌های داده پرسرعت زیر دریا، راه آهن، زیرساخت انرژی و خطوط کشتیرانی مرتبط کند.

این پروژه از دو کریدور تشکیل شده است: کریدور شرقی که هند را به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس متصل می کند و کریدور شمالی که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به ویژه عربستان سعودی و امارات را از طریق اردن و اسرائیل به اروپا متصل می کند.

این پروژه حول محور ایجاد خطوط ریلی و اتصال بنادر دریایی، به منظور تقویت مبادلات تجاری و تسهیل عبور کالاها ماست و هدف آن تسهیل فرآیند انتقال برق تجدیدپذیر و هیدروژن پاک از طریق کابل‌ها و خطوط لوله، به منظور افزایش امنیت انرژی و حمایت از توسعه انرژی پاک است، علاوه بر اینکه قرار است به توسعه اقتصاد دیجیتال، از طریق اتصال و انتقال دیجیتال داده‌ها از طریق کابل‌های فیبر نوری منجر شود.

این پروژه توسط ایالات متحده و اتحادیه اروپا حمایت می‌شود و چندین کشور از جمله هند، امارات، عربستان سعودی، اردن و اسرائیل در آن مشارکت دارند. رهبران این کشورها توافق کرده بودند که ظرف ۶۰ روز از زمان اعلام این پروژه در سپتامبر گذشته(شهریور ماه) به یک طرح عملی دست یابند.

عامر الشوبکی، کارشناس اقتصادی در گفت‌وگو با العربی الجدید با بیان اینکه دلایل واقعی جنگ علیه غزه تخلیه آنجا از ساکنانش است، گفت: رژیم اشغالگر اسرائیل این موضوع را هدف راهبردی و اقتصادی خود قرار داده و تلاش می‌کند از طریق آن امنیت کریدور اقتصادی هند به اروپا را تامین کند، زیرا قرار است از سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ عبور کند.

وی افزود: این کریدور در مسیر باریکی بین کرانه باختری و نوار غزه قرار خواهد داشت و در بهترین حالت تنها ۲۵ کیلومتر با غزه فاصله دارد، جایی که نیروهای مقاومت فلسطین در آنجا مستقر هستند و از همین رو کریدور در تیررس مقاومت خواهد بود.

شوبکی همچنین گفت: ذخایر گاز موجود در میدان «مارین» در نزدیکی غزه، که از آبهای سرزمینی فلسطین محسوب می‌شود، و میدان «اور» که بین مرزهای دریایی غزه وسرزمین‌های اشغالی قرار دارد، نیز در تیررس بالقوه مقاومت خواهند بود.

این کارشناس اقتصادی معتقد است: کریدور پیش بینی شده تنها جاده‌ای برای حمل و نقل زمینی بار نیست، بلکه یک مسیر ریلی و همچنین شامل خطوط لوله نفت، گاز و هیدروژن و یک شبکه نوری برای انتقال داده و اینترنت است.

الشوبکی تاکید می‌کند که این پروژه همانقدر که برای هند و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به رهبری امارات مهم است، برای غرب نیز مهم است، زیرا ایالات متحده برای مقابله با طرح کمربند و جاده چین به آن نیاز دارد تا به گمان خود تلاش‌های پکن برای گسترش نفوذ جهانی خود و کنترل مکان‌های اقتصادی مهم در جهان را تضعیف کند، بنابراین نقشه برچیدن مقاومت از غزه یکی از الزامات امنیتی برای اجرای این جاده شده است، چیزی که اسرائیل امروز با تجاوز نظامی به نوار غزه برای تحقق آن تقلا می‌کند و به نتیجه نرسیده است.

الشوبکی به اهتمام امارات متحده عربی به این کریدور اشاره می‌کند و می‌گوید: ابوظبی به دنبال افزایش قابل توجه مبادلات تجاری با اسرائیل است و این کشور دروازه خلیج فارس برای کالاهای اسرائیلی است. همچنین روابط خوبی با هند دارد و بنابراین به دنبال افزایش نفوذ اقتصادی در منطقه است.

*موافقت با اکراه عربستان

از سوی دیگر، الشوبکی معتقد است که عربستان سعودی «ممکن است با اکراه با پروژه کریدور اقتصادی بین هند و اروپا موافقت کرده باشد، زیرا می‌داند که امارات در اجرای این جاده در آینده نفوذ بیشتری خواهد داشت ومقصد دریافت کالا از هند خواهد بود.

در مقابل، نهاد اسماعیل، کارشناس اقتصاد سیاسی، در اظهاراتی به العربی الجدید اشاره می‌کند که مراکز مطالعات استراتژیک در هند معتقدند که درگیری جاری بین مقاومت فلسطین و اسرائیل که با اجرای عملیات طوفان الاقصی کلید خورد، پروژه کریدور اقتصادی را تهدید می‌کند یا حداقل مانع از برنامه زمانی اجرای آن می‌شود، زیرا به نظر می‌رسد جنگ برای ماه‌ها ادامه داشته باشد بدون اینکه به توافقی برسد.

به گفته اسماعیل، هند به دنبال توسعه یکپارچگی اقتصادی بین آسیا، خلیج فارس و اروپا است و پروژه‌ای به این اندازه مستلزم فضای ثبات سیاسی و امنیتی در منطقه و انسجام و هماهنگی میان کشورهای شرکت کننده در این پروژه است.