به گزارش مشرق، گاهی اوقات مثل همین حالا لازم است مقدمه چینی‌ها را کنار بگذاریم و یک راست برویم سراصل مطلب و رک و رو راست از چیزهایی حرف بزنیم که سرپوش گذاشتن بر آن ها، نه تنها دردی از کسی دوا نمی‌کند، بلکه برای برخی فرصت طلبان پیش زمینه مانور روی اهداف موردنظرشان را فراهم می‌آورد و این اتفاق عملا به نفع هیچ یک از اقشار جامعه نیست و می‌تواند آسیب‌های جبران ناپذیری به جامعه انسانی تحمیل کند.

همانطور که می‌دانید این روزها درگذشت کیومرث پوراحمد هنرمند سرشناس، حواشی بسیاری در برداشته که به سبب بعد تبلیغاتی عجیبش نمی‌توان بی‌تفاوت از کنار آن گذشت و حتی لازم است بیشتر و منطقی تر در موردش حرف بزنیم و با سکوت و یا واکنش های افراطی، زمینه آسیب های بعدی را فراهم نکنیم.

*چه تفاوتی در ماهیت خودکشی و مرگ خودخواسته وجود دارد؟

شاید با خودتان بگویید اصلا چرا باید در مورد این موضوع حرف بزنیم و حتی به تحلیل حواشی این اتفاق بپردازیم؟ به زبان ساده در پاسخ این چرایی می توان گفت؛ واقعیت این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم مرحوم کیومرث پوراحمد با آن آثار معروف قصه های مجید و خواهران غریب، در خاطرات نوستالژیک ما نقش بسته و به سبب دیگر آثار ارزشمندش، دارای وجهه قابل قبولی نزد مردم است، بنابراین برای حفظ همه ارزش های اخلاقی این مرد و سال ها تلاشش برای نمایش ارزش های انسانی و البته حفاظت از طرفداران این هنرمند، دل مان نمی خواهد خودکشی او را باور کنیم، اما متاسفانه این اتفاق رخ داده است هرچند دامن زدن به این مساله، ابعاد وسیعی را دربرمی‌گیرد و ممکن است «عواقب جبران ناپذیری» برای جامعه به همراه داشته باشد؛ اما قبل از آنکه به این مساله(عواقب جبران ناپذیر) بپردازیم و مفصل در موردش حرف بزنیم، بیایید همین اول کار، تکلیف مان را با دو واژه مترادف خودکشی یا مرگ خودخواسته روشن کنیم.

مترادف که می‌دانید یعنی چه؟ از کلاس اول ابتدایی معنای آن را در درس فارسی آموخته و می دانیم به دو واژه هم معنی مترادف می گویند، بنابراین آسمان هم به زمین بیاید، نمی توان مفهوم متفاوتی از دو واژه مترادف استخراج کرد و مثلا خودکشی و مرگ خودخواسته را واژه هایی با دو معنی متفاوت دانست! با این توضیحات باید گفت اینکه برخی ها از خودکشی با عنوان مرگ خودخواسته یاد می کنند و به دنبال آن هستند تا ماهیتی متجددانه و مدرنیته به خودکشی ببخشند و آن را در یک بسته جذاب کادوپیچ تقدیم ملت کنند، اصلا قابل تایید و پذیرش نیست. مگر فرقی هم در ماهیت واقعی این دو واژه وجود دارد و مگر خودکشی با هر نامی، عملی نکوهش شده در ادیان مختلف نیست؟ حتی اگر به دین و اعتقادات مذهبی هم استناد نکنیم، چطور می توانیم خودکشی را در زمره کارهای پسندیده بگنجانیم، درحالی که فرهنگ ما هیچ سنخیتی با این مساله ندارد؟ این سوالی است که انتظار داریم مدعیان به اصطلاح روشن فکر امروزی به آن پاسخ داده و توضیح قابل قبولی ارائه دهند.

به واقع، حتی اگر نام خودکشی را به مرگ خودخواسته تغییر دهند، بازهم این عمل، هیچ گاه و در هیچ برهه ای از تاریخ، در فرهنگ اصیل ایرانیان جایی نداشته و به هیچ عنوان مقدس شمرده نشده، حالا اینکه برخی‌ها آمده اند و فاز دیگری برداشته اند تا فوت این هنرمند را دستمایه ای کنند برای تغییر ارزش ها و باورهای دینی و فرهنگی ما و برسند به اهدافی که سال هاست درپی تحققش هستند، شاید فریبنده باشد اما منطقی ابدا!

تبلیغ خودکشی، نسل کشی به شیوه نوین/ لطفا هشیار باشید!

شاید برخی ها بگویند این افراد و رسانه های حامی آن ها می خواهند فوت پوراحمد را به مسائل سیاسی گره زده و اهداف شخصی خود را پیش ببرند اما از زاویه دیگری هم می توان به این مساله نگاه کرد. نگاهی عمیق تر که شاید از چشم بسیاری پنهان مانده باشد و اینجاست که می رسیم به همان موضوع «عواقب جبران ناپذیر» که در ابتدا برایتان گفتیم. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان جامعه شناسی، بهره وری سیاسی فقط یکی از اهداف پشت پرده این افراد است و مهم تر از آن، مساله ای تحت عنوان قبح شکنی این عمل منفور و هل دادن جامعه به سمت خودکشی مطرح می شود. تعجب نکنید؛ با تبلیغات سوئی که هم اکنون درحال انجام است تا فوت این کارگردان مشهور را یک مرگ شجاعانه قلمداد کنند، عملا با سوء استفاده از محبوییت این هنرمند در میان اقشار مختلف، درحال تشویق اذهان عمومی به سمت خودکشی هستند و طبیعتا اگر نسبت به این مساله آگاهانه عمل نکنیم، شاهد فاجعه بزرگی در آینده خواهیم بود و آیا این به معنای تبلیغ خودکشی به شیوه نوین نخواهد بود؟

لطفا هشیار باشید. گرچه کیومرث پوراحمد هنرمند نامی و محبوب بسیاری از ما به شمار می‌رود و برایش رحمت الهی خواستاریم اما هیچ یک از ما از چرایی و جزییات فوت این هنرمند، افسردگی و ناکامی‌های احتمالی و یا صدها دلیل دیگر آن اطلاع نداریم و نمی‌توانیم طبق خواسته بسیاری از منفعت طلبان، او را الگویی برای مرز حیات و ممات خود قرار دهیم و زندگی مان را با اهداف سیاسی آن ها تاخت بزنیم. متاسفانه در همین چند روز، رنگ و لعاب دادن به نوع فوت کیومرث پوراحمد از سوی برخی افراد و رسانه های فرصت طلب، شکلی تبلیغی و حتی تشویقی به خود گرفته و همین اقدامات زیرپوستی، موجبات نگرانی بسیاری از خانواده ها را فراهم کرده است. پس بگذارید برای هزارمین بار بگوییم که خودکشی هیچ گاه هیچ جایگاه و طرازی در دین و فرهنگ ما نداشته و به هیچ عنوان نمی‌توان با زیبا جلوه دادن آن، ماهیت منفور آن را تغییر داد و از عواقب اخروی، جزای بزرگ و عذاب ابدی روح آدمی ممانعت کرد.