به گزارش مشرق به نقل از مهر، "سیمرغ" برنامه‌ای بود که در ایام ماه رمضان از شبکه دو سیما روی آنتن رفت. روندی که این برنامه در مدت زمان یک ماه اخیر طی کرد، نکات قابل تأملی دارد که گاه نظایر آن نیز کم و بیش دیده می‌شود و از این رو بررسی آن خالی از لطف نیست.
نخستین مجری این برنامه تهیه‌کننده تازه نامی با عنوان محمد ماجد بود که در مواجهه اول با آنتن لحظاتی سکوت کرد و پس از آن دوربین به ناچار روی صورت سیدمحمد سادات اخوی زوم کرد و او قریب به 12 دقیقه اجرای برنامه را برعهده گرفت. بعد از آن شخصی به نام محمد ضرغامی (که البته نسبتی با مدیر سازمان صدا و سیما هم ندارد) در کنار ماجد به‌عنوان مجری برنامه نشست و اخوی صرفا 20 دقیقه از 120 دقیقه برنامه مجالی برای اجرا یافت.
افتتاحیه برنامه با اخوی بود که گفته شده بود از همان ابتدا بنا است به عنوان مجری اصلی در "سیمرغ" حاضر شود و گفتگو با هنرمندان را بر عهده بگیرد. با این وجود مشکلات داخلی برنامه و امری که شنیده شده ماجد از آن به‌عنوان تحمیل مجری نام می‌برد باعث شد پیش از روی آنتن رفتن دومین قسمت، خود اخوی از ادامه همکاری با این برنامه صرف نظر کند.
در اولین شب از برنامه البته صدای آمبیانس محیط و ناهماهنگی در سوییچ تلویزیونی و عدم تطبیق رنگ و نور محیط و افتادن تصویر عوامل پشت صحنه در شیشه‌های دکور نیز جزو گاف‌های برنامه بوده است.
نکته جالب اینکه محمد ماجد در فکر استفاده از محمود شهریاری برای اجرای این برنامه بوده است. گویا او از مشکلات اخیر این مجری با سازمان صدا و سیما و ممنوعیت حضور او در رسانه باخبر نبوده است! با این وجود عمل کردن به ایده‌هایی که بعد از این ایده خام برای تولید برنامه در نظر گرفته شده بود لااقل به آن شکل و شمایل آبرومندی می‌داد. اینکه سیدمحمدسادات اخوی گفتگو با هنرمندان را بر عهده بگیرد، امیرحسین مدرس با مهمانان مذهبی گفتگو کند و هنرمندانی چون داریوش ارجمند، سیاوش طهمورث و شهاب حسینی در بخش‌های مختلف برنامه حاضر شوند.
همانطور که قبل از این شرح آن رفت، نخستین قسمت از برنامه در لحظات اول نکته‌ای کاملا منفی برای شبکه باسابقه دوم سیما بود. البته برنامه پس از آن نیز روال مقبولی را طی نکرد و برای یک اثر ترکیبی که ویژه افطار و پس از آن آماده شده بود، یعنی 120 دقیقه برنامه، هیچ آیتمی نساخته بودند. اگر اولین قسمت از برنامه موفق به جذب مخاطبی شده باشد، مشخص نیست که آنها این برنامه کشدار با حداقل پلی‌بک را چطور تحمل کرده‌اند و اگر مخاطبان تیزهوشی پای برنامه نشسته باشند حتما فهمیده‌اند که زمان پخش ترانه‌ای با صدای علیرضا قربانی چطور به اشتباه صدای صحنه قطع نشده بود و حرف‌هایی درباره تجارت بنز به گوش می‌رسید!
پس از آنکه حساب کار در "سیمرغ" دست اخوی آمد و او از ادامه این مسیر صرف نظر کرد، در قسمت دوم شاهد حضور سیدجواد هاشمی به عنوان مجری برنامه بودیم. انتخابی که خوب نبود چرا که نه تنها هاشمی در ایام ماه مبارک رمضان دقایقی پس از اتمام این برنامه در شبکه سه با برنامه "شب‌های شیدایی" دیده می‌شد بلکه او حداقل تغییری نیز در اجرای خود اعمال نکرده و صرفا با بالا زدن آستین‌های لباسش در پی خلق تفاوتی در اجرا بود!
نکته جالب اینجا است که علی دارابی معاون سیما که در اولین همایش مجریان، دو قول داد که علاوه بر حذف شدن موضوع ممنوع التصویر شدن، غیرمجاز بودن حضور بازیگران در کسوت اجرا مدنظر این گزارش است و برای این قول حضار دقایقی ایستاده به افتخار دارابی دست زدند، چطور اجازه می‌دهد کسی که هر روز ساعت 17 نمایش "توبه نمی‌کنم" را در تالار وحدت اجرا می‌برد دوان دوان خود را به شبکه دو رسانده و شتابان پس از آن عازم باغ موزه دفاع مقدس برای اجرای "شب‌های شیدایی" شبکه سه سیما شود ؟!
دریغ و افسوس آنکه مدیران شبکه دو سیما نیز زمانی که هنوز برنامه تنها یک هفته با این روال روی آنتن رفته بود، اوضاع بحرانی را درک کردند و به تغییر کادر تولید برنامه اقدام کردند. اما گویی این موضوع آنقدر برایشان گران تمام شده که از همان روز با وجود پیگیری‌های خبرگزاری مهر، زیر بار تغییر عوامل این برنامه نمی‌رفتند و به اصرار نه تنها اطمینان می‌دادند که کماکان محمد ماجد تهیه کنندگی برنامه را بر عهده دارد که با وجود این همه اخبار ضد و نقیض، فرصت ارائه نظرات متفاوت و اطلاع رسانی شفاف را نابود کردند.
جالب اینکه حبیبی مدیر گروه معارف شبکه دو در حالی خبرنگار مهر را که صادقانه قبل از انتشار خبری درباره این گاف بزرگ و تغییرات برنامه با گذشت چند قسمت موضوع را با او در میان گذاشته بوده، از هرگونه اطلاع رسانی در این زمینه منع می‌کرد که روز بعد با رسانه دیگری درباره تغییرات برنامه اذانگاهی خود گفتگو و در حالی که همچنان بر تهیه بودن محمد ماجد پافشاری می‌کرد از بروز تغییراتی در این برنامه خبر داد! در حالی که روز گذشته قاطعانه و با تهدید هر تغییری در برنامه را منکر شده و در پاسخ به اینکه تأیید می‌کنید مهدی خداوردیان جایگزین ماجد شده و تهیه‌کننده قبلی حتی مجوز حضور در شبکه دو را هم ندارد، بی برو و برگرد این حقایق را کتمان کرده بود.
شاید برای محمد ماجد نیز عبرت آموز باشد که مصاحبه‌های عجیب و غریب با خبرگزاری‌ها و بالا بردن جایگاه مدیر یکی از گروه‌های شبکه تا حد اجتهاد (!) و هزار و یک سخن دیگر نیز در صورت ضعف در کار به داد او نمی‌رسد.
اجرای برنامه در دکور نافرم و نازیبایی در برج میلاد که بیشترین کاربردش نمایش هر چند ثانیه یک بار آرم شهرداری و پیوستن شبکه دو به شبکه تهران در راستای هر چه بیشتر مطرح کردن این نهاد، بیش از پیش این برنامه را با ماه مبارک رمضان و موعدی که انتظار تماشای یک اثر آرامش بخش و معنوی را در مخاطب زنده می‌کند، دارای منافات می‌کند. بماند که در زیرنویس‌های برنامه، بارها بارها شاهد این عبارت تبلیغاتی بودیم: استودیو سیمرغ برج میلاد.
در کادر فنی "سیمرغ" نیز اشکالات فراوانی وارد است و عوامل این برنامه به جای استفاده از دوربین‌های مناسب برنامه زنده از دوربین‌های گزارشی Z5 استفاده کردند که در سطح شهر کاربرد دارد. همین موضوع بر تعداد گاف‌های برنامه افزود و یکی از قسمت‌ها شاهد نمایش low batery بر روی آنتن در حد فاصله 5 تا 10 ثانیه بودیم. گویا مسائل فنی اجرای برنامه در برج میلاد به هیچ وجه مورد تأیید و کارشناسی مسئولین زیربط نرسیده و سازندگان برنامه که بر این موضوع واقف بودند، با ایجاد یک میز کارگردانی پرتابل سعی در کارگردانی آن داشتند. با این حال چند بار، زمان تغییر تنظیمات دوربین‌ها توسط تصویربرداران شاهد مشخص شدن تایتل تنظیمات منو روی آنتن زنده تلویزیون بودیم.
یک نکته جالب اینکه امیر سهیلی مجری بازیگری که دوست داشت فضای برنامه را شاد و چیزی شبیه برنامه نیمه شب شبکه تهران را تکرار کند، بعد از هاشمی به برنامه پیوست و بی خبر از این زد و بندها در گفتگویی با خبرگزاری مهر درباره نحوه دعوتش به برنامه از سوی خداوردیان توضیحاتی داد! او که از نهمین قسمت به برنامه پیوست و فردای آن شب با مهر گفتگو کرد اسم محمد ماجد را هم به گوش نشنیده بود و با وجود انتقادات فراوانی که بر برنامه داشت، نمی‌خواست اظهاراتش درباره کار کسی که او را نمی‌شناسد رسانه‌ای شود!
این تأییدی دیگر بر ادعای ما بود در بحبوحه‌ای که هیچ کس حاضر به گفتگو در این زمینه نمی‌شد و با پیگیری بیست و چند روزه نیز کماکان در خفقان حاصل فضای فعلی سازمان صدا و سیما کسی حاضر به گفتگو در این باره نشده است.
با این وجود مدتی بعد مهدی خداوردیان که مدیران شبکه سعی در پنهان کردن او به عنوان تهیه کننده جایگزین برنامه داشتند، در گفتگو با همان رسانه که در ابتدای گزارش طرف مصاحبه حبیبی قرار گرفته بود، از حضورش در این برنامه خبر داد. در حالی که این اتفاق لااقل دو هفته قبل رخ داده بود!
مشخص نیست این امر ناشی از زد و بند رسانه‌ای است یا سوءاستفاده مدیران شبکه دو از بی اطلاعی یک رسانه از واقعیت‌ها، برای انعکاس وارونه آنها طوری که به منافع و اعتبارشان خدشه‌ای وارد نشود.
متأسفانه این سکوت خبری در حالی اتفاق افتاد که مجال و راهی برای دسترسی به علی بخشی‌زاده مدیر صادق و آزاده شبکه دو نیز وجود نداشت و نتوانستیم حقیقت را از زبان او بشنویم. ماه رمضان گذشت اما به طور قطع و یقین کسی باید در این زمینه پاسخگو باشد و بگوید چرا و به کدام استدلال مهم‌ترین برنامه رمضانی شبکه دو در بهترین تایم جدول پخش اینطور حاشیه‌هایی را پشت سر گذاشته و چه کسانی با اعمال سلیقه خود مردم را از تماشای یک برنامه استاندارد محروم کردند؟
به نظر می‌رسد این مدیران میانی هستند که با سلیقه‌های خود روند هر برنامه‌ای را دچار تزلل می‌کنند. در این زمینه می‌توان به یک فرصت سوزی دیگر اشاره کرد و آن از دست رفتن تأثیرگذاری است که می‌توانست با نخستین حضور حجت الاسلام و المسلمین حسین حلوائیان بر مخاطبان ایجاد شود.
سال گذشته در برنامه "شب‌های روشن" شاهد حضور حجت الاسلام محمدرضا زائری به عنوان کارشناس مذهبی بودیم. کسی که پس از 10 سال به رسانه ملی بازگشته بود و در مقابل بسیار کارشناسان مذهبی که حضورشان در برنامه‌ها برخی مخاطبان را دلزده کرده، روحانی به روزی بود که هوادارانی را نیز از آن خود کرد. حلوائیان نیز می‌توانست از همین گزینه‌ها باشد. با این حال کمرنگ شدن تدریجی حضور او روی آنتن و برخی گاف‌ها، این کارشناس مذهبی شاعرپیشه را نیز از رسیدن به جایگاهی مطلوب محروم کرد.
چنانچه در یکی دیگر از گاف‌های این برنامه سیدجواد هاشمی پس از سخنان حلوائیان رو به مردم گفت: خیلی عذر می‌خواهم، مردم من مثل حاج آقا شعر نمی‌گویم می‌خواهم با شما حرف جدی بزنم!!
آوردن بدون کارشناسی یک روحانی باسواد و شاعر جز نابودی فرصت‌ها و از کف دادن عنصر مهمی به نام تأثیرگذاری نتیجه دیگری در بر ندارد. در حالی که حلواییان در این زمینه می‌توانست زائری دیگری باشد...
سطرهای پایانی این گزارش، می‌تواند طلب پاسخگویی از جانب علی دارابی معاون سیما، حسن گروسی مدیر شورای معارف سیما و به ویژه علی اصغر پورمحمدی مدیر کارگروه رمضان باشد که پیش از ماه مبارک درباره برنامه زنده‌ای که هنوز روی آنتن نرفته بود، در "شما و سیما" اظهار نظر و آن را انصافا برنامه خوبی معرفی کرده بود!
جای تعجب دارد که سال 90 برنامه‌ای چون "شب‌های روشن" روانه آنتن می‌شود و یک سال بعد از این به جای صعود شاهد نزول شبکه دو با روی آنتن فرستادن برنامه‌ای چون "سیمرغ" هستیم و کسی نیز در این زمینه حاضر به پاسخگویی نیست.
"سیمرغ" برنامه‌ای از شبکه دوم سیما بود که در ایام ماه مبارک رمضان هر شب روی آنتن می‌رفت و سیر تغییرات شتابزده و غیرکارشناسانه آن به قدری بود که از این شبکه کهنه‌کار بعید به نظر می‌رسید.
