به گزارش مشرق، بلاتکلیفی و بی‌خبری از سرنوشت نیمکت تیم ملی فوتبال ادامه دارد و مسئولان فدراسیون فوتبال در تشریح آخرین اقداماتی که انجام داده‌اند، از ادامه مذاکرات خبر می‌دهند و همچنان مشخص نیست که چه زمانی قرار است از سرمربی جدید تیم ملی رونمایی شود.
بر اساس اعلام مهدی تاج برای نیمکت تیم ملی فوتبال، هم مربی خارجی و هم مربی داخلی مدنظر است و آن طور که دیروز احسان اصولی سخنگوی فدراسیون فوتبال خبر داده بر اساس آیتم‌ها و شرایط در نظر گرفته شده، صحبت‌ها با گزینه‌ها آغاز شده است.
نگاهی به اسامی مطرح شده و روندی که برای انتخاب سرمربی تیم بزرگسالان طی می‌شود، نشان می‌دهد کوچکترین آینده نگری و برنامه بلند مدتی برای نیمکت ایران وجود ندارد و همچنان در روی پاشنه سابق می‌چرخد. یک سری اسامی تکراری و امتحان پس داده که هرزمانی بحث انتخاب مربی تیم ملی مطرح می‌شود، نام‌شان به عنوان گزینه روی میز رئیس فدراسیون فوتبال قرار می‌گیرد و با توجه به اولویت‌بندی‌های سطحی، مذاکره با آنها شروع و در نهایت یکی از این لیست به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی می‌نشیند و این چرخه ادامه دارد.
کارلوس کی‌روش، علی دایی و امیر قلعه‌نویی در حالی از گزینه‌های امروز تاج برای سرمربیگری تیم ملی بزرگسالان هستند که در دوره‌های مختلف روی نیمکت ایران نشسته‌اند و امتحان پس داده هستند. البته چرخیدن به سمت مربیانی که در گذشته به آنها اعتماد شده و کارنامه‌شان مشخص است، به یک روند تکراری در فوتبال ایران تبدیل شده است که چشم‌انداز روشنی را پیش روی فوتبال ملی ایران قرار نمی‌دهد.
این در حالی است که فدراسیون فوتبال قبل از رسیدن به لیست مربیان مورد نظرش برای قبول هدایت تیم ملی، به یک بازنگری در اهداف کلان و سیاست‌هایی که برای تیم ملی بزرگسالان در نظر گرفته است، احتیاج دارد، یک خانه تکانی اساسی در اولویت‌های سطحی و کلی در نظر گرفته شده که هیچ تناسبی با شعارها و آرمان‌های مسئولان فدراسیون ندارد.
جام‌جهانی قطر و انتظار صعود به مرحله حذفی آخرین نمونه از بلندپروازی‌های مدیران فدراسیون فوتبال بود، رویایی که در پایان بازی سوم ایران در قطر به یک کابوس تبدیل شد و کاروان تیم ملی مانند تمام دوره‌های گذشته بدون رسیدن به هدفی که در نظر گرفته شده بود، با جام‌جهانی خداحافظی کرد.
ناکامی‌های متوالی فوتبال ملی در طلسم شدن قهرمانی آسیا و همچنین صعود به مرحله حذفی جام جهانی را باید همان طور که اشاره شد در نگاه سطحی و عامیانه مدیران فوتبال به مسیری دانست که می‌توان به هدف‌ها و رویاهای در نظر شده رسید. با توجه به چنین نوع نگاهی، اگر موفقیتی هم کسب می‌شود، تنها یک جرقه است که کمترین برنامه‌ریزی اصولی و دراز مدت برای آن وجود داشته است.
انتخاب سرمربی جدید تیم ملی پس از پایان جام‌جهانی با توجه به گزینه‌هایی که در نظر گرفته شده است، نشان می‌دهد این بار هم انگار قرار است بر اساس همان روند گذشته، یک سرمربی برای نیمکت ایران انتخاب شود.
این در شرایطی است که برای شکستن طلسم ۴۶ ساله قهرمانی در آسیا در جام ملت‌های سال آینده و همچنین اولین صعود به مرحله حذفی جام‌جهانی در ۴ سال آینده، فدراسیون فوتبال باید ابتدا زمینه‌هایی که رسیدن به این هدف‌ها را تسهیل می‌کند، فراهم و بر اساس هدف‌ها و چشم‌اندازی که تنظیم شده است، یک برنامه بلند مدت و کوتاه مدت نوشته شود و در انتها مذاکره با مربیانی که قابلیت رساندن تیم ملی را به هدف‌های در نظرگرفته شده دارند، آغاز شود.
با این حال به نظر می‌رسد فدراسیون فوتبال در حال حاضر خالی از نگاهی کارشناسی شده و آسیب‌شناسانه به موفقیت است و انتخاب مربی تیم ملی از بین گزینه‌هایی که کارنامه‌شان مشخص است، سبب خواهد شد تا فوتبال ملی همچنان دلخوش به موفقیت‌های مقطعی و جرقه‌ای باشد و با طی کردن یک روند سیسنوسی رویاهای هواداران فوتبال همچنان دور از دسترس باشد.
