به گزارش مشرق، وقتی منافقین در دهه ۶۰ با ترور مقامات نظام نتوانستند جمهوری اسلامی را شکست دهند به گمان خودشان وارد مرحله جدیدی شدند تا از طریق «خط [رویکرد] پاسدارکشی و حزباللهکُشی» به بدنه نظام ضربه بزنند و یکی از روشهایشان که در نشریه مجاهد [متعلق به منافقین] با تیتر «عملیات واحدهای موتوری» افشاء شد، اینطوری بود: «پرتاب نارنجک و بمبهای آتشزا به مراکز دشمن، اعدام انقلابی مزدوران دشمن در مراکز حفاظتشده جاسوسی و کسب اطلاعات و همچنین اعدام انقلابی مزدوران منفرد دشمن در مسیر تردد، آموزش داده شده است... یکی از طرحهایی که واحد موتوری بعد از فراگیری و کسب آموزشهای نظامی مکفی میتواند انجام دهد، به هلاکت رساندن تک مزدور دشمن در کوچه و خیابان است».
نتیجه چه بود؟ پاسدارکُشی آمارهای عجیبی داشت و بیشتر مردم عادی بودند که در این میان کشته میشدند و برای مثال بنا به گزارشی از مقامات منافقین وضعیت اینطوری بود: «از آغاز مرحله دوم مقاومت... بیش از هزار تن از ایادی رژیم به دست واحدهای عملیاتی سازمان در تهران، گیلان، مازندران، فارس، همدان، اراک، خراسان، اصفهان، کردستان و... نابود شده اند که ۲۸ نفر از آنان از نیروهای سپاه پاسداران بودهاند». وضعیت معلوم شد و این هم یک سند دیگر از نشریه مجاهد: «از ۳۰ خرداد ۱۳۶۱ تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۲، حداقل ۲۸۰۰ تن از مزدوران رژیم بر اثر آتش رزمندگان مجاهد سازمان به هلاکت رسیدهاند که ۴۰ تن از آنان از نیروهای پاسدار بودهاند».