نارنجی نوشت؛ این آزمایشگاه یک کفی کفش بیومتریک ویژه را طراحی نموده که مشخصات انحصاری پای افراد را مانیتور می کند. سنسورها پس از ثبت الگوهای مورد نظر آنها را به کامپیوتری می فرستند که این اندازه گیری ها را با فایل اصلی مشخصات فرد مقایسه کرده و تطبیق می دهد. اگر مشخصات صحیح و کاملا مطابق با اطلاعات مرجع بود، فرد اجازه عبور از گیت و دسترسی به ناحیه حفاظت شده را پیدا می کند و پس از رد شدن، کفی بیومتریک خاموش می گردد. در صورتی که فرد مجاز به عبور نباشد یا شناسایی نگردد، علاوه بر دستگاه های امنیتی، کفی هم شروع به آژیر کشیدن می کند.
Todd Gray از اعضای این گروه تحقیقاتی می گوید: «تنها پس از سه قدم، کفی شما را شناسایی می کند و آن گاه تا مرحله بعد خاموش می شود. اگر هم کفش فرد دیگر را بپوشید، بلافاصله پس از شناسایی و عدم تایید هویت شما، اخطار شروع می شود.»
به نظر می رسد که این شیوه شناسایی، بسیار کم دردسر تر و خوشایندتر از روشهایی چون اسکن شبکیه چشم باشد. مدیر این شرکت می گوید که کفی کفش ابداعی آنها هم اکنون با دقتی بیش از ۹۹ درصد افراد را شناسایی می کند و کاربرد آن تنها در موراد امنیتی نیست، بلکه می تواند خستگی و یا آسیب دیدگی های پا را هم درک کرده و به شما اخطار بدهد.
به گمانم اکنون دیگر یواشکی و روی نوک پنجه راه رفتن هم نمی تواند راه حل خوبی برای ورود بدون مجوز به مکان های مختلف باشد.
