به گزارش مشرق، طی ماه‌های گذشته سازمان عفو بین الملل طی گزارشی- که در آن به تمایزات رفتاری و عملکردی رژیم صهیونیستی در قبال فلسطینی‌های ساکن سرزمین اشغالی ۱۹۴۸ اشاره شده بود- رژیم صهیونیستی را یک رژیم نژاد پرست خوانده بود.
در آن گزارش نوع اقدامات رژیم صهیونیستی مد نظر سازمان عفو بین الملل قرار گرفت و نتیجه آن هم منتشر شد. حالا مدیر سازمان عفو بین‌الملل در ایالات متحده با صحه گذاشتن بر گزارش نامبرده، رسماً اعلام کرد، اسرائیل نباید خود را «دولت قوم یهود» بخواند.
استدلال مدیر عفو بین الملل
«پل اوبراین»، مدیر سازمان عفو بین الملل در ایالات متحده در کنفرانس باشگاه ملی دموکراتیک زنان در سخنانی با تکیه بر این استدلال که در نظرسنجی‌های به عمل آمده از یهودیان ایالات متحده، تنها ۸۰ درصد یهودیان آمریکا، رژیم صهیونیستی را تأیید کرده‌اند، اعلام کرد، این رژیم نباید خود را «دولت قوم یهود» بنامد.
اوبراین که خود را حامی دموکراسی غربی می‌داند، مدعی است با نگاهی حمایتی نسبت به اسرائیل، خواستار بقاء رژیم صهیونیستی است و در سخنان خود اشاره می‌کند که بدون هیچ رویکرد سیاسی این سخنان را بیان کرده است. با بیان این مقدمه او تصریح می‌کند، وقتی رژیم اسرائیل تنها از حمایت ۸۰ درصد یهودیان آمریکا برخوردار است، نباید خود را «دولت قوم یهود» بداند.
رمزگشایی از سخنان اوبراین
استدلال «اوبراین» در سخنانش، دو موضوع کلیدی را مشخص می کند. دو موضوعی که نگرانی اساسی صهیونیست‌ها نیز هست و آنها از بیان آن واهمه دارند:
اول اینکه، همه یهودیان آمریکا از رژیم صهیونیستی حمایت نمی‌کنند. «اوبراین» بیان می‌کند که براساس نظرسنجی‌های به عمل آمده، در حال حاضر، در ایالات متحده، تنها ۸۰ درصد یهودیان از رژیم اسرائیل حمایت کرده‌اند. این خوش بینانه ترین آماری است که در این زمینه وجود دارد و برخی آمار موجود در نهادهای صهیونیستی و لابی‌های آنها در ایالات متحده، این تعداد را تا ۶۰ درصد نیز بیان می‌کنند.
استدلال «اوبراین» این است که صهیونیست‌ها از حمایت کامل یهودیان در ایالات متحده برخوردار نیستند که بخواهند خود را «دولت قوم یهود» بخوانند. مفهوم این سخن بر اساس منطق کاملاً صحیح است و آنها زمانی می‌توانند خود را «دولت قوم یهود» بنامند که تمام یهودیان آنها را حمایت کنند. حال آنکه «اوبراین» تنها به آمار خوش بینانه حمایت یهودیان آمریکا اشاره کرده است و این آمار در سایر نقاط جهان و حتی اروپا بسیار پایین تر از این است.
موضع منفی نسبت به رژیم صهیونیستی در میان یهودیان، از زمان اشغال فلسطین وجود داشته و رژیم صهیونیستی هیچ گاه مورد حمایت تمام یهودیان قرار نداشته است. در اولین روزهای اشغال فلسطین بسیاری از یهودیان جهان از جمله حاخام‌های بزرگ نیویورک و برخی شهرهای اروپایی، تأسیس این رژیم را امری مخالف کتاب مقدس دانسته، از آن حمایت نکردند.
دوم اینکه، اصول دموکراسی غربی هم این نوع اقدام را به رسمیت نمی شناسد. آنچه امروز در غرب تحت عنوان دموکراسی مورد توجه قرار دارد بر حاکمیت آنچه مورد نظر اکثریت باشد، دلالت دارد. به این معنی که اکثریت اگر بر روی مسئله‌ای اتفاق نظر داشته باشند آن امر اجرایی خواهد شد.
اما موافقت اکثریت در زمانی است که حق سایرین تضییع نشود. مثلاً زمانی که در انتخابات ریاست جمهوری یک کشور، اکثریت به یک شخصیت رأی می‌دهند، شخصی که رئیس جمهور می شود با وجود آنکه مورد نظر اقلیت نبوده، اما حقوق آنها را به آنها اعطا می‌کند.
تشکیل «دولت قوم یهود» فاقد این ویژگی دموکراسی غربی است. چرا که با تأسیس آن حقوق اقلیت تضییع خواهد شد و اقلیتی که جمعیت آنها یک چهارم جمعیت اکثریت است از تمام حقوق اصلی خود همچون شهروندی محروم خواهند شد.
نژاد پرستی رژیم صهیونیستی نازل ترین مفهوم تاریخ بشر
از آنچه در فوق به آن اشاره شد مشخص می‌شود که اندیشه صهیونیزم به دلیل دارا بودن مفاهیم خودخواهانه و تمامیت خواهانه‌اش، یک مفهوم نژاد پرستانه پیش پا افتاده پیش از قرون وسطی است که حتی دموکراسی غربی با تمام ایراداتش آن را نمی تواند، بپذیرد.
لذا این اندیشه حتی در میان غربی‌هایی که همیشه حامی این رژیم جعلی بوده‌اند هم جایگاهی نداشته، از یک تعارض درونی برخوردار است که انسانیت را به چالش کشیده، خطر آن بشریت را تهدید می کند. لذا داد دموکراسی غربی و یکی از مهمترین نمادهای آن یعنی «عفو بین الملل» را به آسمان برده است.
حالا مقامات رژیم صهیونیستی به شدت از سخنان اوبراین برآشفته‌اند و نشان می دهند هر که در اندیشه صهیونیزم غرق شود دیگر تحمل شنیدن صدای مخالف را هم ندارد. اصلی که دموکراسی غربی به عنوان یکی از ادعاهای مقامات رژیم صهیونیستی به شدت بر آن تأکید دارد.
سخنانی از این دست، در میان گفتمان غربی کم بیان نشده است اما اندیشه صهیونیزم آنقدر تمامیت خواه و مخالف کُش است که اجازه عرض اندام هیچ مخالفی را نمی‌دهد و این همان نتیجه‌ای است که اثبات می‌کند صهیونیزم فقط زبان مقاومت را می‌فهمد و جز با مقاومت نمی‌توان با این اندیشه خطرناک مقابله کرد.
