به گزارش مشرق، تشکیل شورای سینما در ۴۸ ساعت گذشته تقریباً مهم‌ترین خبر حوزه سینما پس از جشنواره چهلم بوده است. شورایی که برخی آن را تحت عنوان احیای شورای عالی سینما تلقی می‌کنند و برخی دیگر آن را شورایی متفاوت‌تر البته با اماواگرهای گوناگون می‌بینند.
شورای سینما که محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شامگاه شنبه رسماً خبر تشکیل آن را در توئیتی اعلام کرد از همان اولین روزهای تشکیل دولت سیزدهم و خاصه پس از روی کار آمدن محمد خزاعی به‌عنوان رئیس سازمان سینمایی از دغدغه‌های مهم برای سامان بخشیدن به وضعیت سینما و تصمیمات مرتبط با آن بوده و هیئت‌وزیران در جلسه بعدازظهر شنبه ۳۰ بهمن‌ماه به ریاست آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و باهدف مصون‌سازی، ساماندهی، شکوفایی و هدایت سینمای کشور به سمت ارزش‌ها و اهداف انقلاب اسلامی، با تشکیل آن موافقت کرد.
شورای سینما که به نظر می‌رسد نسخه روزآمدی از شکل پیشین خود یعنی شورای عالی سینماست، در حالی تشکیل‌شده که بیم و امیدهای زیادی را در این روزها از سوی فعالان و کنشگران سینمایی برانگیخته است.
ایده شورای عالی سینما به مهرماه سال ۸۸ بازمی‌گردد که جواد شمقدری معاون اسبق سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم‌زمان با معارفه خود ایده اجرایی شدن آن را وعده داده بود.
این شورای موعود که در آخرین روزهای تیرماه سال ۱۳۸۹ با تأیید وزیران در جلسه هیئت دولت به‌طور قانونی مصوب و دی‌ماه ۱۳۸۹ نخستین جلسه آن با حضور رئیس جمهور وقت برگزار شد، به دنبال اجرایی سازی مصوباتی همچون ضرورت تأمین تجهیزات فنی سینما، احداث سالن‌های سینمایی، رفع مشکل بیمه، بازنشستگی و بیکاری هنرمندان و سینماگران و تشکیل سازمان مستقل سینمایی و احداث سالن‌های سینمایی مورد تأکید و موافقت قرار گرفت.
ایده‌هایی که البته عمدتاً به‌صورت ایده باقی ماندند و به‌جز برگزاری چندین جلسه و تصمیماتی که عمدتاً هرگز عملی نشد و پس از تغییر دولت و عدم استقبال رئیس جمهور بعدی حسن روحانی عملاً از اهداف خود بازماند و در نهایت در فروردین سال ۱۳۹۵ انحلال شورا به‌طور رسمی اعلام شد.
شاید یکی از نکات مثبت و البته ایدئالیستی در مفاد شورای عالی سینما را بتوان حضور رئیس جمهور در این شورا عنوان کرد؛ نکته‌ای که البته همان چشم اسفندیار این شورا شد و به دلیل عدم برخورداری از فرصت حضور در جلسات از سوی رئیس دولت در یک دوره و بی‌رغبتی رئیس دولت در دوره بعدی، اعضای این شورا را نسبت به آن دلسرد و درنهایت منصرف کرد.
این‌که در زمان حاضر به‌جای شخص رئیس جمهور معاون اول ایشان قرار است عضو اصلی این شورا باشد را از این منظر می‌توان به فال نیک گرفت و به حضور وی، تشکیل منظم جلسات شورا و خروجی‌های آن امید بست. به عبارتی چراکه می‌توان به حضور دائمی این نماینده به دلیل فراغت از مشغله‌های بیشمار شخص رئیس جمهور امید بیشتری داشت و آن را نگاهی منطقی‌تر تلقی کرد؛ البته که باید دید در عمل معاون اول رئیس جمهور تا اندازه پای‌کار خواهد بود.
بر اساس آنچه بیان شد، حضور نماینده رئیس جمهور به‌عنوان شخص اول قوه مجریه در این شورا و همچنین تثبیت شورای سینما از سوی هیئت‌وزیران به‌عنوان محفلی برای تصمیم‌گیری‌های اساسی خود می‌تواند امیدی بر خروج سینما از وضعیت‌هایی باشد که پیش‌از این تصمیمات سینمایی را در یک بن‌بست اجرایی قرار می‌داد.
در ماهیت شورای سینما عنوان‌شده که این شورا «در راستای پاسخ به نیاز بیش‌ازپیش سینمای کشور به ارتقای نگاه، احساس مسئولیت، هم‌افزایی و همکاری همه دستگاه‌های اجرایی و نهادهای ذیربط برای انجام اقدامات اساسی و زیربنایی در این صنعت و تحقق اهداف راهبردی در حوزه صنعت صوت و تصویر با توجه به تحولات گسترده در این حوزه به‌خصوص فضای مجازی، گسترش فناوری نرم، هم‌افزایی و تقویت ارتباط میان بخش‌های سیاستگذاری، اجرایی، نظارتی، آموزشی، مطالعاتی، علمی و تولیدی در حوزه هنر- صنعت صوت و تصویر و سینما و افزایش هماهنگی و همکاری‌های فرهنگی، اقتصادی، حقوقی و فنی دستگاه‌های اجرایی و نهادهای ذیربط با بخش غیردولتی در عرصه فعالیت‌های سینمایی و سمعی بصری و ارتقای سطح کمی و کیفی محصولات، تولید و عرضه آثار سینمایی شاخص و ارزشمند و بررسی و رفع چالش‌ها و معضلات» تشکیل‌شده است.
اگر این ماهیت را به فال نیک بگیریم و امیدوار باشیم که از رهگذر این شکل جدید سینما از بندهای پرگره اجرایی پیشین رها خواهد شد، قطعاً می‌توان به خروجی این شورا چشم امید داشت. البته اگر آن‌چنان‌که عنوان شد این شورا بتواند از تجربه‌های به بارننشسته پیشین درس گرفته و در مسیری واقع‌بینانه‌تر حرکت کند.
در نهایت یکی دیگر از بارقه‌های امید در این شورا تأکیدی است که بر حضور حداقل دو عضو خانم (از هفت سینماگر و نمایندگان اصناف و تشکل‌های حوزه سینما) شده است؛ بر این اساس این تأکید جرقه مثبت دیگری از تفاوت این شورا با شورای پیشین از منظر توجه عقلانی و منطقی به جنسیت بسیار فعال، اثرگذار و الهام‌بخش بانوان در عرصه سینما خواهد بود.
اینها موضوعاتی که است که تفاوت «شورای سینما» با «شورای عالی سینما» را نشان می‌دهد و به نظر می رسد «شورای سینما» را در صورت تحقق اهداف و آرمان‌ها به نسخه روزآمد و کارآمدی از «شورای عالی سینما» بدل خواهد ساخت؛ مواردی که امروز در حد گمانه زنی و شاید خوشبینی می‌توان به آن نگاه کرد و البته باید منتظر ماند تا ببینیم «شورای سینما» تاچه اندازه در عمل، وعده‌های خود را دنبال خواهد کرد.
به گزارش ایرنا، گسترش فناوری نرم، هم افزایی و تقویت ارتباط میان بخش‌های سیاستگذاری، اجرایی، نظارتی، آموزشی، مطالعاتی، علمی و تولیدی در حوزه هنر- صنعت صوت و تصویر و سینما و افزایش هماهنگی و همکاری‌های فرهنگی، اقتصادی، حقوقی و فنی دستگاه‌های اجرایی و نهادهای ذیربط با بخش غیردولتی در عرصه فعالیت‌های سینمایی و سمعی بصری و ارتقای سطح کمی و کیفی محصولات، تولید و عرضه آثار سینمایی شاخص و ارزشمند و بررسی و رفع چالش‌ها و معضلات، از جمله اهداف تشکیل شورای یاد شده است.
اعضای «شورای سینما» شامل معاون اول رییس‌جمهور (رییس)، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (نایب رییس)، دو نفر از وزرا به انتخاب معاون اول رییس‌جمهور، رییس سازمان امور سینمایی و سمعی بصری (دبیر)، دبیر شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، رییس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، رییس سازمان تبلیغات اسلامی، هفت نفر از سینماگران و نمایندگان اصناف و تشکل‌های حوزه سینما به انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که حداقل دو نفر از آنها از بانوان خواهند بود، رییس مرکز مدیریت حوزه علمیه قم و رییس یکی از دانشگاه‌های دولتی هنر به انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان شده است.
