به گزارش مشرق، «روزنامه کیهان» در ستون اخبار ویژه خود نوشت: علی واعظ عضو «گروه بحران» است، همان گروهی که چندماه قبل از اعلام توافق برجام، متنی را به عنوان متن توافق هسته‌ای منتشر کرده بود که تقریبا مشابه متن نهایی برجام بود. به عبارت دیگر، طرف آمریکایی دیکته‌ای را در دست داشت که همان را هم به عنوان توافق (برجام) قالب کرد. واعظ همچنین در سفر به تهران، با کسانی مثل هاشمی رفسنجانی ملاقات کرده بود و حال آنکه اصالتا در خدمت رژیم آمریکا فعالیت می‌کند.
روزنامه شرق به تازگی با علی واعظ گفت‌وگو کرده و از قول وی نوشت: در برجام، برخلاف تعهدات ایران که برایـش مرجعی بین‌المللی، یعنی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، وجود دارد و آن مرجـع می‌تواند کاملاً راستی‌آزمایی کند، درباره رفع تحریم‌ها چنین مرجعی وجود ندارد. حتی معیار مشخصی برای سنجش میزان مؤثربودن رفع تحریم‌ها هم وجود ندارد؛ زمینه تضمین‌ها هم واقعیت این است که در نظام سیاسی آمریکا هیچ راهکاری برای توافقی وجود ندارد که بر سنگ ثبت شـده باشد و تغییردادنی نباشـد. این امـر لزوما مختص ایران نیست و کلا نظام سیاسی آمریکا چنین اجـازه‌ای را نمی‌دهد. همچنین چیزی که ممکن است، این است که در توافقی جایگزین، هم شرایط خروج دشوارتر شود و هم اینکه برای خروج آمریکا در آینده هزینه در نظر گرفته شـود. این کار در چارچوب برجام دست‌یافتنی نیسـت، امـا در توافقی جایگزین می‌توان به آن دست یافت؛ به این شکل که اولا در توافق بعدی برای خروج زمان‌بندی وجود داشته باشـد که برای خروج شـرایط دشـواری در نظر بگیرد. همچنین برای مثال در آینده باید مکانیسم ماشه را به رای اکثریت اعضای کمیسیون مشترک برجام منوط کرد، نه اینکه یک عضو به تنهایی توان این کار را داشته باشد.
وی همچنین گفته است: در بخش هزینه‌ها می‌توان از قوانین موجود، مانند میثاق نیویورک بهره برد. این میثاق در معاملات بین‌المللی در نظر گرفته می‌شود و به نفع طرف متضرر است، در نتیجه نقض عهد شرکت آمریکایی یا دولت آمریکا، این امکان را می‌دهد که در هر دادگاه عضو این میثاق ادعای خسارت کند؛ کشــور تابع آن دادگاه هم موظف است در صورت حکم به نفع کشـور متضرر، اموال آمریکا در آن کشور را ضبط کند و به‌عنوان خسارت در اختیار طرف شاکی قرار دهد. چنین اقدام‌هایی هزینه خروج مجدد برای دولت آمریکا را بیشتر خواهد کرد.
اظهارات عضو اندیشکده آمریکایی نشان می‌دهد که توافق برجام، چه در زمینه لغو تحریم‌ها و چه درباره تضمین و پیش‌بینی مکانیسم تادیه خسارت، به نفع آمریکا تنظیم شده و فاقد حداقل‌ها برای تامین منافع آمریکا بوده است. ضمنا تاکید مجددی است بر این واقعیت که تیتر روزنامه شرق مبنی بر اینکه «امضای کری تضمین است»، دروغ و فریبکارانه بوده است.
روزنامه شرق در حالی تیتر «برجام می‌تواند کف توافقی پایدارتر باشد»، را برای این گفت‌وگو برگزیده که اذعان می‌کند برجام پایدار نبوده است و سوال این است که این توافق ناپایدار و خسارت‌بار برای ایران، چگونه به عنوان «فتح‌الفتوح قرن»، «برد - برد» به مردم و برخی مسئولان قبولانده شد؟ جالب اینکه همین حالا نیز مقامات آمریکایی نه حاضرند تضمین بدهند که عهدشکنی گذشته را تکرار نکنند و نه لغو تحریم‌ها را به شکل بهره‌مندی پایدار ایران تایید می‌کنند. بنابراین باید سوال کرد که آیا منظور روزنامه شرق و علی واعظی از «توافق پایدار»، فریبکاری تازه نیست؟
۱۰:۰۳ - ۱۴۰۰/۱۰/۲۶
