به گزارش مشرق، «گاردین»، در گزارشی نوشت «۳ داستان اخیر، از ۳ گوشه مختلف اروپا، حاکی از آن است که دولت‌ها در حال عبور از آستانه خشونت‌آمیز جدیدی از نظر نحوه نظارت بر مرزهای خود هستند.»

این تحولات به خودی خود مضر هستند، اما همچنین سابقه‌ای نگران کننده را برای نحوه برخورد کشورهای در بخش‌های ثروتمند جهان با جابجایی مردم در آینده ایجاد می‌کنند.

در آینده مردم فقط به دلیل جنگ، آزار و ذیت مهاجرت نمی‌کنند، بلکه بحران آب و هوایی هم به مهاجرت افراد منجر خواهد شد.

در انگلیس، وزارت کشور بی سر و صدا تلاش کرده است تا لایحه سختگیرانه ملیت و مرزهای خود را که در حال حاضر در مرحله کمیته است، با ارائه ماده‌ای اصلاح کند که به کارکنان نیروی مرزی در صورت ناتوانی در نجات جان افراد در دریا مصونیت از تعقیب قضایی می‌دهد.

«پریتی پاتل»، وزیر کشور انگلیس ادعا می‌کند که این اقدام اساساً خیرخواهانه است؛ اگر قایق‌ها در کانال غرق شوند، در نهایت مانع از تلاش مردم برای سفر خطرناک در وهله اول خواهد شد؛ در واقع، این اصل کلیدی حقوق بین‌الملل دریایی را تضعیف می‌کند که نجات افراد در مضیقه را یک وظیفه می‌داند.

بیشتر بخوانید:

هدف بلاروس از قاچاق پناهجویان بی ثبات کردن اتحادیه اروپا است

در لهستان، دولت به تازگی یک قانون اضطراری را تصویب کرده است که به مقامات اجازه می‌دهد پناهندگانی را که به طور غیرقانونی وارد کشور می‌شوند، بازگردانند.

این آخرین تحول در بن بست دیپلماتیک با بلاروس است که به طرز بدبینانه‌ای مردم بخش‌هایی از آفریقا را تشویق می‌کند تا به اتحادیه اروپا، در پاسخ به تحریم‌های اعمال شده در اوایل سال جاری بر این کشورها، وارد شوند.

واکنش تند لهستان بسیاری از مردم را در بین ۲ کشور گرفتار می‌کند.

سازمان‌های امدادی در مورد یک بحران انسانی در آینده با فرا رسیدن زمستان هشدار می‌دهند.

اخیرا دستکنم ۸ مهاجر جان خود را از دست داده‎اند که بیشتر بر اثر هیپوترمی (دمای پایین بدن) بوده است.

در جنوب شرقی اروپا، یک تیم بین‌المللی از خبرنگاران تحقیقی فاش کرده‌اند که کرواسی و یونان از یک ارتش در سایه استفاده می‌کنند، تا مهاجران را از مرزهای خود بازگردانند.

در کرواسی، تصاویر این واحدها در حال ضرب و شتم مهاجران در مرز بوسنی ثبت شده است.

در یونان، آن‌ها متهم به رهگیری قایق‌ها در دریای اژه و سرگردان کردن مسافران در قایق‌های نجات در آب‌های ترکیه هستند.

این داستان‌ها با هم نشان می‌دهند که بیرون راندن افراد مهاجر از قلمرو یک کشور، حتی اگر آن‌ها را در معرض آسیب قرار دهد یا حق پناهندگی آن‌ها را نادیده بگیرد، در حال تبدیل شدن به یک عمل ریشه‌دار در اروپاست.