به گزارش مشرق به نقل از مدیکال اکسپرس، در دیابت نوع ۱، بیماری خودایمنی که در حال حاضر درمانی ندارد، سلول‌های T به لوزالمعده حمله می‌کنند و توانایی ایجاد انسولین، هورمون حیاتی برای ورود گلوکز به سلول‌ها برای تولید انرژی را از بین می‌برند.
در مطالعات قبلی، محققان دریافته اند که واکسن ب‌ث‌ژ ماده‌ای موسوم به TNF را تقویت می‌کند که سلول‌های T مضر را از بین برده و به تولید سلول‌های مفید موسوم به سلول‌های T نظارتی (Tregs) کمک می‌کند.
یافته‌های کلیدی شامل درک جدیدی از نحوه واکنش متفاوت به واکسیناسیون «ب‌ث‌ژ» بر اساس سن شروع بیماری و پشتیبانی اضافی از نقش واکسیناسیون ب‌ث‌ژ برای تغییر حمل و نقل گلوکز و تغییر Tregs است.
در آزمایشات فعلی، ۱۴۳ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۱ حداقل دو دوز «ب‌ث‌ژ» دریافت کرده اند. با تأیید سازمان غذا و دارو آمریکا قرار است آزمایشات بیشتری از اواخر سال میلادی امسال انجام شود.
«دنیس فاوستمن»، محقق اصلی از بیمارستان عمومی ماساچوست، در این باره می‌گوید: «داده های بیشتری از آزمایشات بالینی تصادفی گزارش می‌شود، زیرا ما به سمت بازخوانی اضافی آزمایش فاز II هستیم. ما همچنان شواهدی از توانایی ب‌ث‌ژ در تنظیم مجدد و بازیابی سیستم ایمنی داریم.»
در سال ۲۰۱۸، نتایج فاز یک این آزمایش بعد از دوره ۸ ساله منتشر شد که شامل موارد زیر بود:
- بیماران دیابتی نوع ۱ که سن شروع بیماری شأن زودتر از ۲۱ سال بوده است، واکنش بهتر و سریع‌تری به تغییر در HbA۱c دارند.
- طی یک دوره سه ساله، ب‌ث‌ژ تجلی ژن را در Tregs در بیماران دیابتی نوع ۱ به الگویی مطابق با افراد گروه کنترل بدون دیابت نوع ۱ بازمی گرداند.
ب‌ث‌ژ یک واکسن قدیمی است، اما به نظر می‌رسد دستاوردهای جدیدی را به همراه دارد. آزمایش‌های بالینی جهانی به درک روزافزون نحوه تغییر ب‌ث‌ژ در پاسخ بدن به بیماری‌های خودایمنی و عفونی می‌رسد.
