چه استدلالی هوشششششششمندانه ای ؟!!!!!!!!!!!!

ای تفو بر اصلاحات

همین گونه است احسن

اگر کسانی، از روی احساس مسئولیت، خواستار آن باشند که مسائل و مشکلاتمان را با کشورهای دیگر، حتی با آنهایی که دشمنِ ما هستند، حل و فصل کنیم و تا جایی که ممکن باشد جلو دشمنی کردنِ آنان با خودمان را بگیریم، این چه ربطی به «ترحم دشمن» دارد؟ اتفاقاً مصالحه و حل کردن مسائل، با دشمنان بیشتر معنی دارد تا با دوستان، چون با دوستان که مشکلی نداریم. در همان هشت سال دفاع مقدس هم، مگر غیر از آن است که سرانجام با مذاکره و مصالحه به جنگ خاتمه داده شد؟ آیا این معنی اش آن بود که دشمن به ما ترحم کرد؟