به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:

علی مطهری به ایرنا گفته است: واقعیت این است که در شرایط بسیار سختی هستیم و در ۴۱ سال گذشته در چنین شرایطی نبودیم. تحریم‌های امروز قابل قیاس با تحریم‌های سال ۹۰ و ۹۱ نیست. هر دولتی باشد وضعیت همین است. هر کسی ادعا کند اگر من بودم غوغا می‌کردم دروغ می‌گوید.

وی افزود: عملکرد دولت به نظر من در مجموع متوسط بوده و نمی‌توان در این شرایط سخت بگوییم ضعیف عمل کرده است. در این شرایط سخت با اقبال بدی که آقای روحانی داشته و حوادث غیرمترقبه مثل سیل، زلزله، پدیده ترامپ و شیوع کرونا اداره کشور بسیار سخت بوده است. همین که دولت توانست سر پا بایستد و کشور به فروپاشی نرسید واقعا هنر بزرگی کرده است. ما باید منصف باشیم. افرادی که انتقاد می‌کنند معمولا در پیدایش این وضعیت نقش داشته‌اند.

وی همچنین گفت: بعد از برجام اگر کشور یکپارچه بود و به دنبال این می‌بودیم که از مواهب آن استفاده کنیم و عده‌ای برای انهدام آن تلاش نمی‌کردند به این وضعیت نمی‌رسیدیم. بعد از امضای برجام برخی در درون حکومت راغب بودند که این توافق اجرا نشود و به هم بخورد. در واقع با اسرائیل و عربستان و ترامپ هم‌نظر و ناخواسته همکار بودند.

علی مطهری همچنین مدعی شد: اکثریت مجلس دهم اصولگرا بودند. اگر بنا باشد وکیل‌الدوله باشند خود آنها بودند. فراکسیون امید با حدود ۱۰۰ نفر تشکیل شد. اگر آن مجلس اصلاح طلب بود لاریجانی رئیس نمی‌شد. پس اینکه می‌گویند نمایندگان مجلس دهم وکیل‌الدوله بودند درست نیست، اکثر آنها مخالف دولت بودند.

این اظهارات آقای علی مطهری از جهات مختلف سوال‌برانگیز و مردود است. نخست اینکه حامیان دوآتشه برجام باید پاسخ دهند چرا با وعده لغو همه تحریم‌ها- در ازای واگذاری امتیازات گسترده هسته‌ای- کشور را به نقطه‌ای رساندند که به ادعای ایشان تحریم‌ها افزون‌تر از قبل برگشت؟ و چرا با سهل‌اندیشی و غرور آمیخته به جهل، سر سوزنی برای بازگشت تعهدات ایران در صورت بازگشت تحریم‌ها یا گرفتن ضمانت از طرف بدعهد غربی، تدبیر نکردند؟

ثانیا رفتار مدیریت برجام‌زده چه نوع انحرافاتی داشت که به آمریکا و اروپا جرئت زیر پا گذاشتن توافق را داد؟ چرا تحریم‌ها در همان دولت اوباما- که رئیس دولت مدعی اعتدال او را بسیار مؤدب می‌نامید- حداکثری شد، تحریم‌های ویزایی برگشت و زیرساخت تحریم‌های حداکثری بنا نهاده شد، بی‌آنکه اعتراض جدی و مؤثر از دولت یا حامیان آنها در مجلس دیده شود؟

سوم؛ «اگر ما سر کار بیاییم، غوغا می‌کنیم»، اتفاقاً وعده ائتلاف مدعی اعتدال و اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس دهم بود که آقای علی مطهری ریزه‌خوار آنهاست. اما او به دلیل همین انفعال و ریزه‌خواری، هرگز نتوانست به سران ائتلاف بگوید حضرات وعده دروغ و بی‌سرانجام به مردم ندهید.

چهارم؛ چرا قبل از برجام و با وجود تحریم‌های فلج کننده، کشور می‌توانست پنج شش برابر وضعیت فعلی نفت بفروشد و درآمدی به مراتب بیشتر داشته باشد. اما اکنون با وجود برجام، عمده مبادلات اقتصادی و مالی قفل شده است؟ وکیل‌الدوله‌های هم‌فراکسیون آقای مطهری که تنها کارشان عکس یادگاری شرم‌آور با خانم موگرینی یا سفرهای تفریحی به اروپا بود، چرا یک بار گریبان اروپا را در این باره نگرفتند؟!

چهارم، وعده دولت و نمایندگان همسو در مجلس نهم و دهم، رونق اقتصادی در حد بی‌نیاز کردن مردم از یارانه بود یا به قول آقای مطهری «سرپا ماندن دولت»؟! جالب این که همان مجلس دهم که اکثریت ائتلافی آن برای چهار پنج سال با آقای روحانی و دولتش همراهی مطلق کرده بودند، ناچار به سؤال از روحانی شده و اعلام کردند از چهار پاسخ وی به ۵ سؤال قانع نشدند.

پنجم؛ برجام را منتقدان به هم زدند یا وکیل‌الدوله‌هایی که همراه با دولت، به اجرای توافق به هر قیمت تن دادند و با اظهارات سخیف خود، به آمریکا و اروپا جرأت دادند تا تعهدات خود را زیرپا بگذارند؟

ششم؛ اظهارات آقای مطهری درباره نقش آقای لاریجانی، تحریف علنی واقعیت‌هاست. او بهتر از هر کس می‌داند که اصلاح‌طلبان- امثال کرباسچی- معتقد به یارگیری و سربازگیری از میان طیف مدعی «اصولگرایی معتدل» بودند و در همین مسیر، از امثال لاریجانی و مطهری برای تصویب برجام و هموار کردن مسیر حرکت دولت برجام استفاده کردند. مطهری بهتر از هر کس واقف است که به اسم اصولگرایی و با سهمیه احمدی‌نژاد به مجلس رفت اما در انتخابات مجلس دهم جزء ائتلاف موسوم به امید شد. در وکیل‌الدولگی طیف اکثریت مجلس دهم همین بس که هر بار وزیر بی‌کفایت راه و شهرسازی استیضاح شد، با رأی بیشتری او را که عامل پنج برابر شدن قیمت مسکن بود، ابقا کردند. یا وزیر صمت در معرض استیضاح قرار گرفت اما با پیشدستی رئیس‌جمهور به عنوان گزینه وزارت رفاه به مجلس معرفی شد و اکثریت مجلس هم او را برای وزارت تأیید کرد!