به گزارش مشرق، این روزها در فدراسیون فوتبال برای تیم های پایه تصمیماتی در حال گرفتن است که نگاه جدی و لزوم رسیدگی از سوی مقامات ارشد و دستگاه های بالادستی را می طلبد.
خبرهایی که از فدراسیون برای فعالیت های تیم های پایه به گوش می رسد، نه تنها نویدبخش روزهای خوب در این رده های سنی نیست بلکه با توجه به سابقه افرادی که از آنها به عنوان مدیر فنی و تصمیم گیر نام برده می شود، بیشتر از هر زمان دیگری هراس را به دل راه می دهد که فوتبال ایران آینده روشنی را نخواهد دید.
چند سالی می شود که تیم های پایه ایران رنگ خوش را ندیده است. زمان طولانی صرف شد تا مسئولان فدراسیون ریاست کمیته جوانان را از فریدون معینی بگیرند و بارقه های امید برای تحولات مثبت زنده شود اما این بارقه ها در حد همان روزنه باقی ماند. اتفاقات جدیدی که این روزها در فدراسیون در حال رخ دادن است، نشان می دهد کمیته به اصطلاح فنی فدراسیون به سرعت نور قصد سقوط فوتبال در ایران را دارد و کسی نیست که جلوی این ویرانی را بگیرد.
بیشتر بخوانید:
سرمربی تیم ملی فوتبال جوانان انتخاب شد
نکته قابل توجه در تصمیم گیری ها برای تیم های نوجوانان و جوانان، سوالات زیادی را در ذهن فوتبالدوستان ایجاد کرده که می طلبد تا حداقل سخنگوی همیشه خاموش کمیته فنی، به آنها پاسخ دهد چرا که از اصحاب اصلی فدراسیون که برای پاسخگویی ظاهرا آبی گرم نمی شود و مدیران در سئول در اقداماتی عجیب، در خصوص این تصمیم های مهم سکوت کرده و اخبار به طرق غیررسمی منتشر می شود.
انتخاب فریدون معینی به عنوان مدیر فنی تیم نوجوانان و مرتضی محصص به عنوان مدیر فنی تیم جوانان را باید عجیب ترین تصمیم توصیف کرد. چطور ممکن است در کمیته فنی که اعضای آن هیچگاه پای تصمیمات خود نمی ایستند و به وقت انتقاد، شانه خالی کرده و خود را مبرا از اتفاقات می دانند، به ناگاه تصمیم بگیرند از فردی که در سالها حضورش در کمیته جوانان جز روزمره‌گی اثری نداشته، بار دیگر استفاده شود؟ مرتضی محصص به عنوان رئیس کمیته فنی و توسعه فدراسیون چرا و با چه استدلالی باید مدیر فنی تیم جوانانی شود؟ ثمر حضور چند ساله این دو شخص در فدراسیون به غیر از ویرانی چه بوده است؟
چرا در حالی که در اسفند ماه سال گذشته سیروس پورموسوی اعلام کناره گیری از تیم جوانان کرد، فدراسیون به فکر انتخاب سرمربی جدید نبود؛ تا اکنون که زمان زیادی تا شروع قهرمانی آسیا باقی نمانده در اقدامی عجولانه و با یک دستپاچگی مشهود، کادر فنی انتخاب شود که فدراسیون حتی برخود لازم نمی داند در موردش اطلاع رسانی رسمی کند و گزینه اصلی در برنامه تلویزیونی از انتخابش به عنوان سرمربی خبر می دهد!
کسی بر توانایی پرویز مظلومی خرده ای نمی گیرد و او در عرصه مربیگری در سطح اول فوتبال نیاز به اثبات خود ندارد، بلکه مسئله بر سر نوع چگونگی تصمیمات در کمیته فنی فدراسیون است. به نظر می رسد این کمیته بیشتر محفلی برای دورهمی افرادی است که خودشان همدیگر را انتخاب و تایید می کنند و برای پست های خالی به هم تعارف می کنند.
گویی دایره مربیگری و فعالیت در رده های پایه فقط باید در چنته همان هایی باشد که دورهم جلسات عجیب و پنهانی برگزار می کنند و هیچ رسانه ای هم حق موشکافی این نشست های پرحرف و حدیث را ندارد. اینکه در این بین اینکه نقش هیات رئیسه فدراسیون و از همه مهمتر شخص اول فدراسیون کجاست، خودش معمایی عجیب است.
وقتی کسی سخنگوی یکی از مهمترین کمیته های فدراسیون است اما حتی یک بار هم در مورد جلسات برگزار شده و تصمیمات آن حاضر به پاسخگویی به اصحاب رسانه جز مقابل دوربین های تلویزیونی و سایت رسمی فدراسیون نیست (مصاحبه های خنثی و بدون چالش) و حتی منصبی هم به منصبهای او اضافه می شود، از مجهولاتی است که فقط در فدراسیون هزار جزیره ای مثل فوتبال اتفاق می افتد.
آینده تیم های پایه در دست کسانی است که در رزومه آنها باید بازنگری جدی شود. داشتن مدارک عالی در عرصه فوتبال تنها ضامن تصمیم گیری های درست نیست؛ چه بسا که در چند سال گذشته هیچ اثر مطلوب و قابل تقدیری از این همه مدارک علمی نصیب کشورمان نشده که تا بوده، خرابی و ویرانی این گروه بوده است.
و مسئله مهمتر اینکه مدیران ارشد فدراسیون تا چه زمانی قرار است نسبت به اتفاقات رده های پایه سکوت کنند و به رفتارهای منفعلانه خود ادامه دهند؟ آیا باید حتما ناکامی در نتایج نصیب فوتبال کشورمان شود تا جلسات بی ثمر برای علت‌یابی ناکامی ها برگزار شود؟ آینده تیم های پایه با حضور این اشخاص، جز ویرانی خواهد بود؟
