به گزارش مشرق، «هشام داوود»، مشاور «مصطفی الکاظمی»، نخست‌وزیر عراق می‌گوید، گفت‌وگوهای عراق و آمریکا بسیار مهم و اساسی است و همه بخش‌ها اعم از امنیتی و نظامی را در بر می‌گیرد. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان از «شفق نیوز»، او این را هم گفته که: «این یک گفت‌وگو است نه مذاکره.» او البته روشن نکرده، وجه تمایز «گفت‌وگو» و «مذاکره» چیست؟
بیشتر بخوانید:
مذاکرات بغداد و تله بزرگ آمریکا
اما نیروهای مقاومت عراق و بسیاری از جریان‌های سیاسی این کشور که محدودیت‌ها یک مقام رسمی را ندارند، با توجه به تجربه قبلی که از آمریکا وجود دارد، هشدارهای جدی را مطرح می‌کنند. مثلا «ابو مهدی الکرعاوی» از فرماندهان سازمان الحشدالشعبی (بسیج مردمی) عراق تأکید کرده، آمریکا به هیچ یک از توافقات خود پایبند نیست. الکرعاوی به پایگاه خبری «المعلومه» گفته «حشدالشعبی به هیچ توافق یا وعده‌ای از سوی آمریکا اعتماد ندارد.»
به گزارش فارس، ائتلاف الفتح نیز با صدور بیانیه‌ای درباره این مذاکرات بر ضرورت «اخراج نظامیان آمریکایی» تاکید کرد: «مذاکرات را از طریق کمیسیون‌های پارلمانی رصد می‌کنیم و از هیچ حمایتی برای موفقیت ماموریت تیم مذاکره‌کننده عراقی در راستای تحقق منافع ملی عراق به ویژه درباره مسئله اجرای مصوبه مجلس مبنی بر خروج نیروهای خارجی و حفظ حاکمیت کشور و هویت و منافع و عزت و اقتدار کشور عراق دریغ نمی‌ورزیم».
«عباس الزیدی»، عضو هیئت سیاسی گروه «کتائب سید الشهداء» وابسته به سازمان حشدالشعبی نیز تأکید کرد که این گروه، درباره تیم مذاکره‌کننده عراقی با طرف آمریکایی ملاحظاتی دارد: «امیدوار بودیم در این تیم، یک نماینده از کمیسیون امنیت و دفاعِ پارلمان، یک نماینده از کمیسیون روابط خارجی و یا فردی حضور داشته باشد که به نیابت از گروه‌های ملی‌گرای سیاسی و مقاومت، به صورت غیرمستقیم حاضر باشد، چرا که گروه‌های مقاومت عراق به صورت مستقیم با نیروهای اشغالگر بر سر یک میز نمی‌نشینند».
شیخ «قیس الخزعلی»، دبیرکل جنبش عصائب اهل الحق عراق اما گفته شماری از دفاتر و مراکز خود را در چند استان این کشور تعطیل کرده است. او در توئیتی درباره چرایی این تصمیم، از وجود سناریوهایی خبر داد که به دنبال «حذف حضور ملی مدافع حاکمیت عراق و مخالف حضور بیگانگان از میدان» هستند؛ به ویژه اینکه به گفته زمان مذاکرات با آمریکا بر سر خروج نیروهایش است.
گفتنی است، دولت کنونی عراق بر روی مشکلات اقتصادی خود تأکید دارد، که به نظر تأکید درستی است، اما باید این پرسش پاسخ داده شود که آیا آمریکا بخشی از عللِ این مشکلاتِ اقتصادی است یا بخشی از راه‌حل آن؟ به نظر تذکراتِ گروه‌های سیاسی را می‌توان به این علت دانست که آنها به سال‌های حضور آمریکایی‌ها در عراق می‌نگرند، از سال ۲۰۰۳ میلادی، و این‌طور نتیجه می‌گیرند که اگر آمریکا بخشی از راه‌حل بود در این سال‌ها باید نشانه‌های آن هویدا می‌شد! و اینکه در این سال‌ها، اوضاع عراق بدتر هم شده است. این بحث از اقتصاد؛ بحثِ امنیتِ عراق و نقشِ آمریکا در برهم زدن آنکه خود داستانِ پُرسوز دیگری است.
گفتنی است، دیروز چهارشنبه زمان آغاز مذاکرات دو طرف بود اما تا لحظه تنظیم این گزارش، جزئیاتی در این باره منتشر نشد.
