به گزارش مشرق، حبیب الله بابایی طی یادداشتی در کانال تلگرامی خود مطلبی را با عنوان سوریه از نگاهی دیگرمنتشر کرد:

در سفر چند روزه به سوریه و لبنان، به همت رایزنی فرهنگی دمشق و پیگیری ‌های مجدانهٔ شخص رایزن، دیدارهای مهمی با اساتید دانشگاه دمشق و اتحاد الکتاب العربی و شخصیت‌های فکری دمشق و نیز برخی دانشگاه‌ها و اساتید در بیروت داشتیم. سطح گفتگوها بالا و صریح و از سر اشتیاق بود.

در این میان چند ضرورت قابل ذکر است:

۱. سوریهٔ امروز به رغم همه آشوب‌ها و گرفتاری‌هایش، داشته‌های زیادی برای ما در ایران و بلکه در جهان اسلام دارد. تاریخ سوریه (فقط ببینید عمق تمدنی پالمیرا را در سوریه)، ادیان باستانی در سوریه، ادبیات سوری‌ها، سنت روشنفکری در میان سوری‌ها، هنر سوری‌ها، جهان زنان فرهیختهٔ سوری، فرهنگ پوشش و حجاب سوری (که به آن لباس شَرف می‌گویند)، و نیز فرهنگ جرات و مقاومت عربی (که در بین امت عربی کاملا متفاوت بوده) از جمله ظرفیت‌های تمدنی سوریهٔ امروز است.

۲. از این‌رو کاش گفتگوی تمدن‌ها از گفتگوهای درون تمدنی بین اندیشمندان ایرانی و متفکران جهان اسلام در سوریه و عراق و لبنان و قطر و پاکستان و ترکیه آغاز می‌شد. بی‌شک امروزه تمدن نوین اسلامی بدون فعال‌سازی عقل مشترک و عقلانیت مشترک در باره مسئله‌های مشترک تمدنی، شدنی نیست. آینده تمدنی ما منوط به این گفتگوها و ارتباطات داخلی ماست و این سلسله از گفتگوها بسیار مهم‌تر و اولی‌تر است از گفتگوهای نخبگانی بین دنیای اسلام و جهان غرب.

۳. به رغم وجود ظرفیت‌های علمی در حوزه‌ها و دانشگاه‌های ایران، هنوز هیچ گفتگوی جدی بین ایران و مثل سوریه رخ نداده است. عدم گفتگو نه بخاطر فقدان زمینه‌ها، بلکه بخاطر حضور سطحیّون و متوسطین در گفتگوهای علمی و فرهنگی بین ایران و جهان عرب است. برخی از بزرگوارانی که به عنوان نماینده‌های حوزه و نظام در جهان عرب حضور دارند نماینده‌های خوبی از نظر سطح دانشی و فکری برای جمهوری اسلامی و در عرصه‌های معرفتی نیستند. حضور برخی از این نمایندگان به رغم خدماتی که در سطح توده و نیز در سطح ایرانیان خارج ایران داشته‌اند، موانع بزرگ و بدبینی‌های عمیقی را برای گفتگوهای تمدنی در عرصه‌های آکادمیک عربی ایجاد کرده است.

عطف به نکته‌های فوق، ایران و سوریه و بلکه ایران و شامات را باید در کنار هم دید.

سرنوشت تمدنی ما بی‌شک وابسته به سرنوشت تمدنی سوریه است. از این رو تئوریسین‌های فرهنگی ما باید علاوه بر ابعاد امنیتی، در باره ابعاد فرهنگی و تمدنی موضوع صادقانه اندیشه کنند و اقتضائات علمی این ضرورت را پاس بدارند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.