به گزارش مشرق: کشتی گیله مردی از ورزش‌های باستانی استان گیلان است که سابقه این کشتی به قرن چهارم هجری بر می گردد. این ورزش در دی سال ۱۳۹۰ در فهرست آثار معنوی ایران به ثبت رسیده است. کشتی گیران این نوع کشتی غالباً بصورت گروهی وارد میدان می شوند و معمولاً هر گروهی یک بزرگتر یا میداندار دارد که آماده برگزاری آیین نیایش می‌شوند. در مسابقات بزرگ، تیم هر روستا تابع سلسله مراتب سفت و سختی بین پهلوانان و تازه واردان و در مرتبهٔ بعد بین پهلوانان است. هیچ رده‌بندی ، وزن و محدودیت زمانی برای نبردها وجود ندارد ولی کشتی گیران می‌توانند اگر نبرد به طول انجامید، از داور درخواست توقف و استراحت کنند و برای پیروزی در این کشتی ورزشکار باید با استفاده از دست، مشت و پا (لگد زدن ممنوع است)، حریف را مجبور به لمس زمین کند. «سیبیل توکی، پسا لنگ، تک مشت، سر جیگیر، سرفوشان، دس به لنگ، دس به چکره، ران پوشی» از جمله فنون کشتی گیله‌مردی هستند.