هند، استانی دارد به نام مگالایا Meghalaya که گمان می رود اینجا یکی از پر باران ترین مناطق دنیا باشد. در این منطقه جنگل هایی انبوه و رودهای خروشان بی شمار وجود دارد و گذر از این رودها یکی از دغدغه های همیشگی مردم بوده است.
به گزارش مشرق، مردم پل‌ها را نمی سازند، بلکه می رویانند و ریشه ها و شاخه های درختانی را که در دو سوی رودخانه قرار دارند، با دست در راستای افقی قرار می دهند و به تدریح شبکه ای زنده از ریشه ها و شاخه ها ایجاد می کنند. طول بعضی از این پل های زنده به حدود سی متر هم می رسد و می تواند وزن پنجاه نفر و حتی بیشتر را هم تحمل کند.
از آنجا که این پل ها زنده هستند، مقاومت و دوام آنها نسبت به پل های چوبی، بسیار بیشتر است. از آنجا که میزان بارش سالانه در این منطقه از هند، ۱۵ متر است، این پل های زنده به تدریج رشد می کنند و بر مقاومت آنها افزوده می شود.
