مشرق--- 33 سال از انقلاب اسلامي ميگذرد. 33 سال پيش يك نظام سلطنتي با ريشه تاريخي عميق در ايران سرنگون شد. ملت ايران رژيم سلطنتي را خلع و نظام جمهوري اسلامي را بر پا كرد. جمهوريت نظام يك ركن اساسي در قانون اساسي است. مفهوم آن اين است كه تمام تصميمسازيها و تصميمگيريهاي نظام بايد مستند به راي مردم باشد.
وقتي سخن از آراي مردم و انتخابات ميشود سخن از رقابت است. مفهوم رقابت آن است كه ما متفاوت فكر ميكنيم و اين تفاوت بايد در كوره عقلانيت معطوف به راي مردم به طور هدفمند ساماندهي شود. هدفمند از اين باب كه ناظر بر مصالح ملي و امنيت ملي باشد.
يكي از پيشفرضهاي يك نظام مردمسالار آن است كه قاعده اكثريت را براي تصميمگيريها و تصميمسازيها بپذيريم. وقتي ميخواهيم رئيسجمهور تعيين كنيم تا مجري قوانين باشد و وقتي ميخواهيم نماينده مجلس تعيين كنيم كه قانون براي ايجاد نظم و نسق سياسي و اجتماعي و فرهنگي تصويب كند، همه بايد مستند به راي مردم بر مبناي قاعده اكثريت باشد. ضمن آنكه بايد بپذيريم فرد منتخب بر اساس سوگندي كه ميخورد رئيسجمهور و يا نماينده ملت آن افرادي هم هست كه به او راي ندادهاند. اين شيوه حكومت داراي تجربه بشري است و در گذشته در فرهنگ ديني ما در قالب نظام بيعت به آن عمل ميشد.
گفتيم چون متفاوت هستيم بايد ادب و آداب رقابت را بپذيريم. طبيعي است،بايد براساس اصل تفاوت به آراء و عقايد يكديگر احترام بگذاريم و هنر خود را در اجماعسازي به كار بريم و نه روند كاهنده ايستادن هر كس روي مواضع خود!
و از همه مهمتر در موقع تضارب آراء وقتي به آراي مردم رجوع ميكنيم حريم و حرمت راي مردم را به عنوان عقل جمعي پاس بداريم.
ملت ما در آستانه تشكيل يك مجلس قوي، نيرومند، سالم و صالح است. نخبگان جامعه نبايد فريب دشمنان را بخورند و وقايع تلخ سال 88 را تكرار كنند. يكي از شگردهاي دشمنان اسلام در هرم جمهوريت نظام اين است كه "تفاوت" را به "تضاد" و تضاد را به تخاصم "در رقابتهاي سياسي تبديل كنند و ريشههاي وحدت ملي و انسجام اسلامي را بخشكانند. جنگ نرم دشمن عليه ملت ايران از رهگذر همين فرمول ميگذرد. مفهوم سياست ورزي تنها مبارزه با مخالف نيست. وجه ديگري از سياستورزي كار با مخالف است. اگر اين را تمرين نكنيم، سرمايههاي سياسي و اجتماعي را مدام در معرض فرو كاهش قرار ميدهيم.
دشمن با بزرگ كردن مسائل كوچك و كوچك كردن مسائل بزرگ و نيز سوزنباني درتوزيع اطلاعات نادرست و تحليل وارونه وقايع روز در ميان نخبگان سياسي، امنيت و وحدت ملي را نشانه گرفته است.
اگر هوشياري و بصيرت نشان دهيم در معرض عمليات پيچيده و رواني دشمن قرار نميگيريم و اسير القائات شيطاني آنان نميشويم. مداخله بيگانگان در رقابتهاي سياسي داخل سم مهلك براي جمهوريت نظام است و بايد از آن پرهيز كرد. نگارنده در مقالات متعدد متواضعانه از رقباي سياسي در فاصله دوم خرداد 76 تا 22 خرداد 88 خواستم از اين رانت سياسي استفاده نكنند و از آن به عنوان راي حرام ياد كردم اما گوش نكردند و با دست خود يك جريان معقول و مشروع سياسي را كه ميتوانست در فضاي رقابتهاي سياسي كشور نقشآفريني كند با داغ ننگ اجنبي پرستي، از دور رقابتها به دور انداختند. خوشبختانه برخي از آنها متوجه اين بيراهه شدند و از نيمه راه برگشتند و اكنون خوشبختانه در انتخابات آتي به عنوان يك ضلع مطرح نقشآفريني ميكنند. مقام معظم رهبري در خطبههاي نوراني جمعه گذشته خود به اين مهم اشاره فرمودند و تاكيد كردند: "شكستخوردگان انتخابات مراقب باشند كلاهي كه بر سر شكستخوردگان انتخابات 88 رفت بر سر آنان نرود." اين كلاه همان طمع كردن به حمايتهاي خارجي است.
به هر حال اميدواريم با يك رقابت جوانمردانه ، سالم و جدي در اين انتخابات روح تازهاي به كالبد انقلاب دميده شود و حضور گسترده مردم به عنوان اصليترين عامل بازدارنده توطئههاي دشمن باشد. بايد مفهومي از رقابت را در اين انتخابات ترجمه كنيم كه متضمن مصالح و امنيت ملي باشد:
- براي اثبات خود فقط شايستگيهاي خود را بگوييم نه اينكه در صدد نفي ديگران بويژه شايستگي ديگران باشيم.
- خصومتورزي و تهمتزني را كنار بگذاريم.
- وعدههاي خلاف قانون براي جلب آراي مردم ندهيم.
ميتوان بر اين اساس پايه يك رقابت سالم را طراحي كرد كه در انتخابات بعدي به عنوان يك سنت حسنه و يك رويه سالم در همه انتخاباتها ساري و جاري باشد.