به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از مهر، مرکز اکثر کهکشانهای مارپیچی از منطقه ای میله ای برخوردار است که در اثر کشیده شدن گازهای کیهانی به سمت مرکز کهکشان ایجاد شده و مواد مورد نیاز برای ساخته شدن ستاره های جدید و تغذیه ابرسیاهچاله ها را تامین می کند.
هابل از این کهکشان میله ای مارپیچی در صورت فلکی "ستوس، اژدهای دریایی" تصویری زیبا و ارزشمند به ثبت رسانده است، گفته می شود کهکشان راه شیری شباهت زیادی به این کهکشان داشته و خود یک کهکشان میله ای مارپیچی است.
کهکشان NGC 1073 یا کهکشان میله ای مارپیچی در صورت فلکی ستوس، اژدهای دریایی که شباهت زیادی به کهکشان راه شیری دارد
تصویر جدید هابل از وضوح و شفافیت بالایی برخوردار بوده و می تواند جزئیات قابل توجهی را از کهکشان NGC 1073 در اختیار اخترشناسان قرار دهد.
این تصویر زاویه باز که با کمک تلسکوپی زمینی به ثبت رسیده، منطقه ای که کهکشان NGC 1073 را در بر گرفته نشان می دهد
برخی از اخترشناسان بر این باورند که شکل گیری ساختارهای میله ای مرکزی در کهکشانها نشاندهنده عبور کهکشانهای مارپیچی از جوانی به بزرگسالی است. این ساختارهای میله ای مانند بیشتر در کهکشانهایی که مملو از ستاره های مسن تر و سرخ رنگ هستند تشکیل می شوند تا در کهکشانهایی مملو از ستاره های جوانتر و آبی رنگ.
تخمینها نشان می دهند کهکشان راه شیری 13.2 میلیارد سال سن دارد، یعنی این کهکشان تقریبا به پیری کل جهان است. در جهان اولیه تنها یک پنجم کهکشانهای مارپیچی دارای ساختارهای میله ای شکل بوده اند و دو سوم از این کهکشانها در جهان جدید دارای ساختارهای میله ای شکل شده اند.
منطقه IXO 5 و کوازارهای درخشانی که در دورافتاده ترین بخش از جهان هستی قرار گرفته اند نیز در تصویر جدید هابل دیده می شوند
در تصویر جدیدی که هابل به ثبت رسانده می توان دیگر پدیده های کیهانی را نیز مشاهده کرد، برای مثال در بخش بالا و سمت چپ تصویر ساختاری حلقه مانند دیده می شود که نشان دهنده منطقه جوان شکل گیری ستاره ای است که منبعی درخشان از پرتو ایکس به شمار می رود.
به نظر می آید این منبع پرتو ایکس با نام IXO 5 سیستمی دوتایی متشکل از یک سیاهچاله و یک ستاره باشد که در مدار یکدیگر در حرکتند. نقاط درخشان دیگر که در این منطقه دیده می شوند کوازارهایی (تب اختر) بسیار درخشان هستند که در اثر سقوط ماده به درون ابرسیاهچاله ها در کهکشانهایی که میلیاردها سال نوری از زمین فاصله دارند به وجود آمده اند.
تلسکوپ هابل
بر اساس گزارش میل آنلاین، شاید درخشش خیره کننده این سه کوازار این تصور را به وجود آورد که آنها نیز بخشی از کهکشان هستند اما این سه نقطه در واقع تعدادی از دورافتاده ترین اجرام در جهان هستی به شمار می روند که نور آنها با تاخیر زمانی فراوان به زمین می رسد.
