به گزارش مشرق، هنوز که هنوز است آقای روحانی و اطرافیان و حامیان سیاسی اش از برجام به عنوان شاهکار و نقطه قوت خود یاد می‌کنند.

اگر واقعاً برجام شاهکار است و در ذهن مردم زیر سوال نرفته، چرا طیف بزک کننده برجام بسیج شده‌اند تا مسئولیت برجام را متوجه رهبری کنند؟ رهبری که بارها خطوط قرمز را برای یک توافق مفید و تضمین شده عنوان کردند اما دولت همچنان شیدای توافق به هر قیمت و هر چه زودتر با آمریکا بود.

فقط یکی از ده‌ها تذکر و هشدار رهبری، در نامه ایشان به رئیس جمهور (۲۹ مهر ۹۴) ثبت شده است؛ نامه‌ای که موافقت مشروط با اجرای برجام بود:

"جنابعالی با سابقه‌ی چند دهه حضور در متن مسائل جمهوری اسلامی، طبعاً دانسته‌اید که دولت #آمریکا، در قضیّه‌ی هسته‌ای و نه در هیچ مسئله دیگری، در برابر ایران رویکردی جز #خصومت و #اخلال در پیش نگرفته است و #در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند.

یادداشت دیگری از محمد ایمانی را بخوانید:

ربیعی به چه کار روحانی می‌آید؟

دیابت اختیارات؛ انسولین یا قند؟!

چوب اگر بود...

اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا در دو نامه به اینجانب مبنی بر اینکه قصد براندازیِ جمهوری اسلامی را ندارد، خیلی زود با طرف‌داری‌اش از فتنه‌های داخلی و کمک مالی به معارضان جمهوری اسلامی، خلاف واقع از آب درآمد...

چگونگی رفتار و گفتار دولت آمریکا در مسئله هسته‌ای و مذاکرات طولانی و ملال‌آور آن، نشان داد که این نیز یکی از حلقه‌های زنجیره‌ی دشمنی عنادآمیز آنان با جمهوری اسلامی است.

فریب‌کاری آنان در دوگانگی میان اظهارات اوّلیّه‌ی آنان که با نیّت قبول مذاکره مستقیم از سوی ایران انجام می‌شد، با نقض عهدهای مکرّر آنان در طول مذاکرات دوساله و همراهی آنان با خواسته‌های رژیم صهیونیستی و دیپلماسی زورگویانه‌ی آنان در رابطه با دولتها و مؤسّسات اروپاییِ دخیل در مذاکرات، همه نشان‌دهنده آن است که ورود فریب‌کارانه‌یآمریکا در مذاکرات هسته‌ای، نه با نیّت حل‌وفصل عادلانه، که با غرض پیشبرد هدف‌های خصمانه خود صورت گرفته است.

محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است، دچار نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعدّدی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه‌به‌لحظه، می‌تواند به خسارتهای بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود...

همان‌طور که در جلسات متعدّد یادآور شده و در جلسات عمومی به مردم عزیزمان گوشزد کرده‌ام، #رفع تحریم‌ها هر چند از باب رفع ظلم و احقاق حقوق ملّت ایران کار لازمی است، لیکن گشایش اقتصادی و بهبود معیشت و رفع معضلات کنونی جز با جدّی گرفتن و پیگیری همه‌جانبه‌ی اقتصاد مقاومتی میسّر نخواهد شد.

امید است که مراقبت شود که این مقصود با جدّیّت تمام دنبال شود و بخصوص به تقویت تولید ملّی توجّه ویژه صورت گیرد و نیز مراقبت فرمایید که وضعیّت پس از برداشته شدن تحریم‌ها، به واردات بی‌رویه نینجامد، و بخصوص از وارد کردن هرگونه مواد مصرفی از آمریکا جدّاً پرهیز شود".