به گزارش مشرق، اکبر ترکان در روزنامه آرمان نوشت: این طور نیست که وقتی به لوایح چهارگانه بپیوندیم، امکان شکستن تحریم‌ها و امکان ارتباطات بانکی ما در دنیا فراهم و دیگر مشکل بانکی‌مان حل می‌شود. اگر کسی این طور فکر کند، فردا این اتفاق نمی‌افتد و از مردم شرمنده می‌شویم. بلکه معتقدم با تصویب این لوایح و پیوستن ما، دشمن برای اعمال فشار دچار محدودیت می‌شود ولی اگر نپیوندیم برای آمریکایی‌ها شرایطی فراهم می‌شود که اعمال فشارشان را تشدید کنند. چون وقتی به این پیمان‌ها نپیوندیم، اصلاً همکاری بانکی‌مان زیر سؤال می‌رود و با قواعد بانکی دنیا نمی‌توانیم کار کنیم.

در نتیجه نپیوستن ما، کار آمریکایی‌ها را در تشدید تحریم‌ها تسهیل می‌کند. پیوستن ما هم تضمینی برای برقراری روابط بانکی با دنیا ندارد، چون امروز قواعد دنیا بر مبنای قلدرمآبی است. دونالد ترامپ آنچه را که در اندیشه‌های خیلی از سیاستمداران آمریکایی می‌گذرد، با صراحت عنوان می‌کند. ترامپ اصلاً معتقد به قواعد بین‌المللی نیست و چون زور دارد، خیال می‌کند که حق است و چون قدرت نظامی دارد هم به این خیال افتاده که حرفش درست است. لذا اگرچه پیوستن ما به همکاری‌های بین‌المللی تضمینی برای حل مشکلات ما نیست، ولی نپیوستن ما موجب می‌شود که دست آمریکایی‌ها باز باشد و بتوانند سیاست‌هایشان را برای اعمال فشار بر ما افزایش دهند. از طرفی ما نباید حواسمان را از ترامپ به جاهای دیگر منحرف کنیم بلکه باید مراقب رفتارهای ترامپ و کسانی باشیم که با او هم‌پیمان هستند؛ مثل عربستان و اسرائیل که کوشش می‌کنند به ما ضربه بزنند و اگر به FATF نپیوندیم، این ضربه را راحت‌تر می‌زنند. فراموش نکنیم که اروپا یک قدرت سیاسی است که قادر نیست از این قدرت سیاسی در عرصه بین‌المللی استفاده کند.

اظهارات آقای ترکان البته چند سؤال را هم پیش می‌کشد: ۱- اگر اروپایی‌ها اختیاری مقابل آمریکا ندارند، چرا تعهدات برجام را ادامه می‌دهیم اما از مزایای ادعایی برجام محروم شده‌ایم، به نحوی که حتی انگلیس (به تصریح سفیر کشورمان) برای یک بیمار صعب‌العلاج، پس از ۴ ماه ویزا صادر نمی‌کند؟ ۲- وقتی برجام که ضمیمه سند شورای امنیت (قطعنامه ۲۲۳۱) است به سادگی آب خوردن، پایمال و لگدکوب شده، چه تضمینی برای توهمات و وعده‌های بعدی درباره FATF وجود دارد؟ ۳- وقتی عربستان و اسرائیل می‌توانند در FATF (ولو با همکاری کامل ایران) درباره ما تصمیم‌گیری و کارشکنی کنند و محدودیت‌ها سرجای خود باقی بماند، چرا باید امتیازات امنیتی متعدد را در CFT و پالرمو و خود FATF واگذار کنیم؟

صورت مسئله روشن است. وقتی اروپا به تصریح آقای ترکان قادرنیست بر سر برجام، مقابل تحریم‌های آمریکا بایستد، مسئله اصلاً بعد حقوقی ندارد بلکه کاملاً سیاسی است و این موضع سیاسی را نباید به موضوع حقوقی (الحاق بر FATF) تنازل داده. اگر می‌گویید بهانه را از دست دشمن بگیریم، باید پرسید مگر همین حرف را به هنگام قبول برجام نمی‌گفتید؟! چرا بهانه ازدست دشمن گرفته نشد و همه تحریم‌ها- با چند تحریم جدیدتر- بازگشت؟!