سرویس فرهنگ و هنر مشرق - علیرضا قزوه در برنامه شبهای هنر با عنوان شب روایت حضور پیدا کرد و به زوایای مختلف فعالیتهای ابولفضل زرویی نصرآباد پرداخت. قزوه در این برنامه گفت: افرادی مثل زرویی نصرآباد اگر اپوزیسون نظام باشند از نظام بهره بیشتری میبرند. مسلما کسانی که اپوزیسون هستند هم از توبره میخورند هم از آخور. ابولفضل همین که به دیدار حضرت آقا میآید و ایشان را دوست دارد و شعر میخواند برایش مسئولیت دارد.
بیشتر بخوانید:
ابولفضل نگاهی که به هنر داشت اصیل بود. الان تعاریف نسبت به هنر را عوض کردند. ما در کشور تاجیکستان یه اصطلاحی داشتیم به نام هوسمند، هوسپیشه. برای هوسپیشهها و هوسمندها من معادل شوء من را برای آن استفاده میکنم. شوء منها آمادند و شدند هنرمند. ابولفضل (زوریی نصرآباد) یک هنرمند واقعی است. اینها تغییر نام به سلبریتی دادهاند. ضربههایی بسیاری از سلبریتیها خوردیم اینها دقیقا استعار نو هستند، پُست استعمار هستند.
ابولفضل زوریی نصرآباد اگر توی خیابان میآمد از ابتدای میدان ولیعصر تا میدان راهآهن یا تجریش قدم میزد شاید دو نفر به او سلام نمیکردند. این درد جامعه ماست اما یک سلبریتی بیسواد شش کلاسه که هیچی ندارد، هیچی ندارد جز یک چشم خوشگل، جز لبخند خوشگل، و درجامعه ذلیل ما که میگویند برای جایزه جلال پول نداریم، شبی خداتومن به سلبریتیها پول میدهید.
با این سلبریتیها چه کار کنیم؟ گیر کردیم و شوء من هایمان زیاد شدند چه کنیم؟ آیا اینها باید همچنان هنرمند باشند؟ رقاصهها آیا باید هنوز هنرمند باشند؟ آدمهایی که هیچ مایهای از هنر ندارند؛ چرا تعریفها را عوض کردیم؟
بیشتر بخوانید:
چرا مهناز افشار مسؤولیت حرفش را نمیپذیرد؟
اگر قرار است که بفروش باشند چرا نمیمانند؟ فردوسی مانده، حافظ و سعدی همینطور. سلبریتیها دوره حافظ هم بودند اما نامشان ملیجک بود. من با درد این حرف را میزنم، ملیجکها هنرمندان را کنار گذاشتند. زرویی یک مولانا بود، یک عبید بود، توجه به او نشد. هنرمند تعریفش غلط است. باید هوشیار باشیم ، هنرمند باید نبض جامعه را بگوید و مشکلات را بگوید. ما را جوری بار میآورند که میگویند خفه شو! تو هیچی نگو! چه کسی تصمیمگیر است؟
شب انتخابات چه کسی تصمیم میگیرد؟ سلبریتی! چرا ؟ فالورش زیادش است. چرا؟ قر و افادهاش زیاد است. چه کسی او را به این مقام رسانده است؟ سوادش چیه ؟ دیپلم. من خیلی دوست دارم 5 الی 6 تا از این گردن کلفتهای سلبریتی را بیاورید روبروی من بنشانید و من با این بحث کنم اگر توانستند حرف بزنند. هزاران آدم مثل یوسفعلی میرشکاک و ابولفضل زرویی داریم و جامعه دارد به آنهای بی توجهی میکند. میخواهم به مردم بگویم فریب اینها را نخورید و هنرمندان واقعی را بشناسید. چرا باید بهاءالدین خرمشاهی بیاید در خیابان و کسی او را نشناسد؟ اینقدر از این افراد بزرگ داریم. چرا باید یک بچه چشم خوشگل بیاید همه اطراف او حضور پیدا کنند؟ این هنرمند نیست، این هوسمند است. برای جامعه الگو نیست، هیچی برای ارائه ندارند. جامعه امروز باید تغییر درستی کند.