به گزارش مشرق، ناوشکن سهند صبح امروز با حضور امیر سرلشکر سید عبدالرحیم موسوی فرمانده کل ارتش جمهوری اسلامی ایران در منطقه یکم امامت نیروی دریایی در بندرعباس رسما به ناوگان جنوب نداجا ملحق شد.

این ناوشکن که به یاد ناوچه‌ای با همین نام که در سال 1367 و در نبردی نابرابر با ناوگان آمریکایی در خلیج فارس غرق شد با شماره بدنه 74 و به نام «سهند» نامگذاری شده، پس از جماران و دماوند سومین ناوشکن از خانواده کلاس موج است که بدنه و کاسه اصلی آن در شهریورماه سال 1391 و با حضور فرمانده معظم کل قوا به آب انداخته شد و پس از نصب تجهیزات امروز به صورت رسمی به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش ملحق شد.

*ورود به عرصه شناورهای رادارگریز

به گفته دریادار دوم شیخی فرمانده کارخانجات نیروی دریایی ارتش ناوشکن سهند از ۵-۴ قابلیت بیشتر از جماران برخوردار است که یکی از آنها سطح مقطع راداری کم آن است که خصوصاً در شب، دشمن با استفاده از رادار به راحتی توان تشخیص آن را نخواهد داشت و یا در سامانه‌های تحرک و زاویه پروانه‌ای تغییرات مهمی صورت گرفته که کاربر می‌تواند از داخل کشتی این زاویه را کم و زیاد کند و سرعت صفر تا مدت زمان رسیدن شناور به ماکسیمم سرعت را کم کند.

*رکوردشکنی سهند در بُرد

از دیگر ویژگی‌های مهم سهند، افزایش برد عملیاتی با اتکا به ذخیره‌های درون کشتی است به گونه‌ای که سهند از نظر جیره خواروبار، سوخت و آب پس از جدایی از بندرگاه می تواند تا ۴ هزار مایل را بدون نیاز به کشتی پشتیبانی دریانوردی کند.

قابلیت دیگر سهند به گفته فرمانده کارخانه‌جات نداجا، دریافت سریعتر و راحت تر نیازمندی‌های خود از کشتی پشتیبانی است.

*سهند میزبان پادشاه دریا

یکی دیگر از تفاوت‌های سهند نسبت به دو نمونه قبلی ناوشکن های کلاس موج یعنی جماران و دماوند، بزرگ‌تر شدن پد نشست و برخاست بالگرد است.

بالگرد ضدزیردریایی SH-3 ملقب به پادشاه دریا

در ناوشکن‌های جماران و دماوند پد بالگرد قابلیت نشست و برخواست بالگردهای کوچک مانند بالگرد بل-212 را دارد، اما در سهند با افزایش مساحت این پد قابلیت نشست و برخواست بالگرد ضدزیرسطحی SH-3 معروف به Sea King نیز فراهم شده است.

ناوشکن جماران و بالگرد بل-212

سهند با طول 94 متر، عرض 11.5 متر، ارتفاع 16 متر و وزن 1400 تن تعداد اماکن زیستی بیشتری را نسبت به جماران و دماوند دارد و در نتیجه قابلیت حمل تعداد بیشتری از پرسنل را دارد.

بهبود کیفیت فلز به کار رفته در کاسه و بدنه ناوشکن، کاهش زمان ساخت کاسه از 4 سال به 9 ماه و برخورداری از بدنه‌‎ای با 20 قسمت مجزا و 4 طبقه‌ای از دیگر ویژگی‌های ناوشکن سهند است.

بیشتر بخوانید:

ناو سهند به ناوگان نداجا پیوست

سهند قدرت پیشرانه خود را از 4 موتور دیزلی تامین می‌کند که دو پروانه را در جلو و دو پروانه را در عقب کشتی به حرکت در می آورد. به گفته مسئولین، جعبه دنده (گیربکس) این ناوشکن کاملا ایرانی است و در عین حالی که مصرف سوخت موتورهای آن کاهش یافته، مخازن سوخت بزرگتری نسبت به جماران و دماوند دارد.

* تسلیحات

برخورداری از عرشه سه طبقه در ناوشکن سهند، آن را قادر می سازد تا طیف گسترده ای از تسلیحات را حمل کند. در قسمت جلویی(سینه) این ناوشکن توپ 76 میلیمتری فجر27 نصب شده که برابر با اطلاعات اعلام شده توانایی انهدام اهداف سطحی و هوایی مانند موشک های ضدکشتی را دارد. این توپ با نواخت تیر 120 گلوله در دقیقه بین 7 تا 17 کیلومتر برد دارد و در سال 1385 توسط صنایع دفاع کشورمان ساخته شده است.

توپ دریایی فجر 27 نصب شده بر روی ناوشکن سهند

دیگر سلاح نصب شده بر روی سهند، توپ دریایی 40 میلیمتری فتح در قسمت پاشنه است که جزءوتوپ‌های ضدهوایی ارتفاع پست بوده و برد نهایی آن 12 کیلومتر با نواخت تیر 300 گلوله در دقیقه است و می تواند به عنوان سلاح ضد موشک‌های کروز نیز مورد بهره برداری قرار گیرد.

از دیگر تسلیحاتی که بر روی ناوشکن سهند نصب شده، می‌توان به پرتابگرهای موشک‌های کروز ضدسطحی مانند نور، قادر و قدیر (4 لانچر)، پرتابگر اژد (6 لانچر)، پرتابگر موشک‌های پدافند هوایی استاندارد (2 لانچر) و سامانه دفاع نقطه‌ای اشاره کرد.

پرتابگرهای اژدر ناوشکن سهند

سهند که از آن بعنوان پیشرفته ترین ناوشکن بومی غرب آسیا یاد می‌شود را می‌توان آغازی برای جهش در ناوشکن‌های خانواده موج و حرکت به سمت کشتی‌هایی با ابعاد بزرگتر برشمرد. موضوعی که مورد تاکید فرمانده کارخانه‌جات نیروی دریایی ارتش نیز قرار گرفت و اعلام کرد که پروژه بعدی یک شناور ۲۰۰ متری خواهد بود که اندازه ناوهای ما را از ۹۷ متر به ۲۰۰ متر می‌رساند.

مراسم الحاق ناوشکن سهند به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش

ظرفیت بالای ناوشکن سهند در ذخیره جیره خوار و بار، سوخت و آب آن را به یکی از گزینه‌های اصلی اعزام به آبهای دوردست مبدل ساخته است. به نظر می‌رسد در ماه‌های آینده می‌توان شاهد ترکیب ناوشکن سهند و ناو پشتیبانی خارک در آب‌های بین المللی و شاید بزرگترین ماموریت برون‌مرزی نداجا بود.