به گزارش مشرق، «نوید مؤمن» در یادداشت روزنامه «وطن امروز» نوشت: 

«آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان اعلام کرده تا زمان روشن نشدن ابعاد پرونده «جمال خاشقجی» روزنامه‌نگار مقتول عربستانی، صادرات سلاح به ریاض را متوقف خواهد کرد. صدراعظم سرزمین ژرمن‌ها تصور می‌کند چنین اقدامی، به مثابه اتخاذ نوعی ژست بشردوستانه و ضددیکتاتوری از سوی وی محسوب می‌شود(!)

۱- رژیم سعودی از ابتدای سال ۲۰۱۸ میلادی تاکنون، ۴۱۶ میلیون یورو تجهیزات نظامی از آلمان خریداری کرده است. مطابق مستندات موجود، سعودی پس از الجزایر دومین واردکننده تسلیحات از برلین محسوب می‌شود. از سوی دیگر، مرکل بخوبی می‌داند چنین تسلیحاتی کجا و چگونه استفاده می‌شود! ۲ سال و نیم پیش، گزارش تکان‌دهنده‌ای درباره استفاده گروه تکفیری- صهیونیستی داعش از سلاح‌های آلمانی منتشر شد. سازمان عفو بین‌الملل اردیبهشت‌ماه ۹۵ گزارشی را درباره استفاده داعش از سلاح‌های آلمانی منتشر کرد.

سازمان عفو بین‌الملل تصریح کرد بخشی از سلاح‌هایی که میان اعضای داعش دست به دست می‌شود، ساخت این کشور اروپایی است. به عنوان مثال تسلیحات ساخت شرکت آلمانی «هکلراند کخ» (Heckler & Koch) به صورت خاص در اختیار گروه تروریستی داعش قرار داشت و هم‌اکنون نیز این سلاح‌ها در اختیار  برخی اعضای گروه‌های تکفیری و تروریستی باقیمانده در منطقه غرب آسیا قرار دارد.

۲- با توجه به آنچه اشاره شد، صورت‌مسأله چندان پیچیده به نظر نمی‌رسد! مسأله اصلی اینجاست: سلاح‌های آلمانی چگونه در اختیار تروریست‌های تکفیری قرار گرفته و می‌گیرد؟ واقعیت امر این است که بسیاری از سلاح‌های آلمانی از طریق واسطه‌های وابسته به دربار آل‌سعود و با نظارت غیرمستقیم ایالات متحده آمریکا در اختیار داعش، جبهه النصره و دیگر گروه‌های تکفیری منطقه قرار گرفته است.

آیا مقامات ۲ حزب دموکرات- مسیحی و سوسیال- دموکرات آلمان نسبت به این مسأله آگاه نیستند؟ آیا طعم و طمع پترودلارهای سعودی به اندازه‌ای مرکل و اشتاین‌مایر و دیگر مقامات آلمانی را مست خویش کرده است که آنها را از توجه به تسلیح داعش از سوی برلین بازداشته است؟ متاسفانه همین طور است! نکته تلخ‌تر اینکه سران حزب سوسیال- دموکرات (SPD) تا زمان عدم حضور خود در دولت ائتلافی آلمان (به همراه احزاب متحد مسیحی)، از منتقدان فروش سلاح  به خاندان سعودی بودند اما هم‌اکنون، آن هم در سخت‌ترین برهه زمانی ممکن به دلیل حضور در راس معادلات سیاسی و اجرایی برلین، از تسلیح ریاض به صورت مستقیم و از تسلیح گروه‌های تروریستی و تکفیری به صورت غیرمستقیم دفاع می‌کنند.

از این رو شاهد حمایت نظام‌مند و سازماندهی‌شده تسلیحاتی آلمان از سعودی‌ها بویژه طی سال‌های اخیر بوده و هستیم. حزب سوسیال- دموکرات در مذاکرات خود با احزاب دموکرات- مسیحی و سوسیال- مسیحی در جریان شکل‌دهی دولت ائتلافی جدید آلمان، به صورت ظاهری خواسته خود را درباره ممنوعیت ارسال سلاح به عربستان (و بازیگرانی که به صورت مستقیم در جنگ یمن مشارکت دارند) مطرح کرد اما این حزب در عین حال پذیرفت مجوزهایی که پیش‌تر برای صادرات تجهیزات نظامی صادر شده مشمول این بند نشود! به عبارت بهتر، حزب سوسیال- دموکرات نسبت به ادامه حمایت از جنایات سعودی‌ها توسط مرکل، چراغ سبز نشان داد.

۳- چندی پیش شاهد اصابت موشک سعودی‌ها به یک اتوبوس حامل دانش‌آموزان بیگناه یمنی بودیم. در جریان این حمله، ده‌ها دانش‌آموز یمنی به شهادت رسیده و تعداد زیاد دیگری نیز مجروح شدند. سوال اصلی اینجاست: چرا آن زمان آنگلا مرکل و مقامات آلمانی موضعی واقعی در این‌باره اتخاذ نکردند و مانند ۳ سال و نیم گذشته، از کنار خون به ناحق ریخته شده ملت مظلوم یمن براحتی گذشتند؟

آیا مرکل نسبت به جنایات سعودی‌ها در یمن و کشتار بیرحمانه هزاران انسان بیگناه (بویژه کودک و زن) خبر ندارد؟! آیا او نمی‌داند چنین جنایاتی در یمن به واسطه حمایت مستقیم تسلیحاتی، سیاسی و اقتصادی آلمان و دیگر کشورهای غربی از ریاض صورت می‌گیرد؟! آیا صرفا رسانه‌ای شدن پرونده قتل جمال خاشقجی و تمرکز افکار عمومی دنیا روی این پرونده باید مانع ادامه «تجارت خونین» ژرمن‌ها و سعودی‌ها می‌شد؟

۴- بدون شک حنای صدراعظم آلمان دیگر رنگی در بین ملت‌های دنیا ندارد! وقاحتی که امروز بن‌سلمان و دیگر حکام سعودی به دست آورده‌اند، مرهون چک سفید امضایی است که سران غربی، از جمله خانم آنگلا مرکل به نسل سوخته و متوحش عبدالعزیز اعطا کرده‌اند، هر چند از ابتدا مشخص بود سعودی‌ها حتی آبروی ظاهری حامیان غربی خود را نیز حفظ نخواهند کرد. امروز مرکل به جای اتخاذ ژست حقوق‌بشری و افتخار به قطع موقت صادرات سلاح به عربستان، باید پاسخگوی نقش مستقیم و غیرمستقیم خود در قبال حجم انبوه جنایات سعودی‌ها در منطقه غرب آسیا و نظام بین‌الملل باشد.

مرکل باید فکر این لحظه را زمانی می‌کرد که به همراه دیگر کشورهای غربی، از ریاست عربستان بر کمیته حقوق‌بشر(!) سازمان ملل استقبال کرد. صدراعظم ژرمن‌ها باید این حقیقت را بداند که او در این معادله یک «متهم» است نه یک «قاضی» و «تصمیم‌گیرنده»! این قاعده نه‌تنها درباره مرکل، بلکه در قبال دیگر سیاستمداران اروپایی و آمریکایی نیز صدق می‌کند.

۵- مرکل با بیانیه اخیر خود، عملا خطاب به کودکان یمنی گفته است چند روز دیرتر آنها را به کام مرگ می‌فرستد! بدون شک زمانی خواهد رسید که آه بازماندگان یمنی و بویژه مادرانی که در جریان جنگ نابرابر طی بیش از ۳ سال و نیم اخیر فرزندان خود را از دست داده‌اند، دامان مرکل و دیگر سیاستمداران اروپایی حامی ریاض و ابوظبی را بگیرد. در آن زمان، دیگر مرکل در موقعیتی قرار نخواهد داشت که بخواهد با اتخاذ ژست‌های حقوق‌بشری، نسبت به نقش خود و همتایانش در کشتار یمنی‌ها فرافکنی کند.