به گزارش مشرق، تابناک نوشت: روزنامه "وال استريت ژورنال" در ادامه يادداشت، چهار دليل در مورد عدم حمله رژيم صهيونيستي به ايران ذکر کرده است که هر کدام از اين دلايل در جاي خود قابل توجه است. اولين فرضيه که درباره اين عدم حمله مطرح است، جمع بندي طراحان حمله نظامي اسرائيل مبني بر اين است که اين حمله نظامي احتمالا موفقيت آميز نخواهد بود و يا هزينه هاي آن بر منفعتش فزوني نداشته باشد.
دومين فرضيه در اين زمينه، اينکه اسرائيل در صدد است تا با خريد زمان تجهيزات تهاجمي و تدافعي خود را براي تدارک چنين حمله اي آماده و فراهم کند. چرا که اخيرا اسرائيل موشک ضد موشک خود را آزمايش کرده، موشکي که عليه موشک هاي کوتاه بردي که ممکن است توسط حماس و حزب الله و در حمايت از ايران به سوي مناطق اشغالي در سرزمين فلسطين شليک شود، عمل مي کند.
علاوه بر اين اسرائيل خريد جنگنده هاي اف 35 را لغو کرده است و به خريد جنگنده هاي اف 15 اکتفا کرده است، چرا که جنگنده هاي اف 35 بسيار گرانقيمت تر و وعده تحويل آنان به اسرائيل در سال 2115 موکول شده بود.
بر پايه اين گزارش، سومين فرضيه در اين زمينه، به سياست داخلي تل آويو بر مي گردد. اگر چه ممکن است نتانياهو با حمله به ايران موافقت داشته باشد، اما وي فرمان حمله را بدون حصول اجماع با کساني چون ايهود باراک وزير دفاع، شيمون پرز رئيس جمهور، گابي اشکنازي رئيس ارتش و داگان رئيس موساد صادر نخواهد کرد. اين در حالي است که گفته مي شود اغلب اين افراد، به جز ايهود باراک با اين حمله مخالف هستند.
به همين خاطر به نظر مي رسد که، تلاش بنيامين نتانياهو براي برکنار کردن اشکنازي و داگان در ماه هاي اخير و در نظر داشتن افراد موافق حمله به ايران براي جايگزين نمودن با اين دو چهره مخالف حمله در همين راستا باشد.
اين گزارش مي افزايد: فرض چهارم نيز اين است که اسرائيلي ها به شدت و عطف به تجربيات سابق خود از جمله حمله به نيروگاه هسته اي عراق در اوسيراک به شدت بيمناک هستند، چرا که در آن حمله و همچنين حمله مشترک فرانسه، انگليس و اسرائيل به مصر در زمان جمال عبدالناصر و در جنگ سوئز، آيزنهاور رئيس جمهور آمريکا به حمايت از اعراب پرداخت و به همين بهانه از اسرائيلي ها دوري گزيد لذا اسرائيلي ها در اين مقطع نيز مي ترسند که با حمله به ايران، آمريکا را از خود دور کرده و بين خود و اين کشور فاصله اندازند. به خصوص که باراک اوباما نيز با چنين حمله اي موافقت ندارد.
آنچه در اين ميان جالب توجه است اينکه نويسنده چهار دليل خود مبني بر عدم حمله رژيم صهيونيستي به ايران را به صورت يکجانبه و در حد دولت صهيونيستي توضيح داده است و به قدرت و اقتدار جمهوري اسلامي، مناسبات منطقه اي و بين المللي و پيامدهاي گريز ناپذير اين حمله براي جامعه جهاني اشاره اي نکرده است.
گو اينکه مي توان يکي از مهم ترين دلايل عدم حمله اسرائيل به ايران را، ترس اين کشور از واکنش هاي کوبنده جمهوري اسلامي و ملتي دانست که تاکنون هرگونه تجاوز خارجي را با شديدترين شکل ممکن پاسخ داده اند.