سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
**برجام با تایید رهبری انجام شد، دولت نباید عذرخواهی کند!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «برجام یکی از نمونه‌های بارزی است که نشان می‌دهد در داخل کشور چه کسانی چشم دیدن موفقیت‌های دولت را ندارند. مذاکراتی که با آگاهی رهبر انقلاب صورت گرفته بود و ایشان ضمن تایید مراحل آن به مذاکره‌کنندگان دست مریزاد گفته بودند، از سوی برخی افراد تندرو مورد هجوم قرار گرفته و به‌گونه‌ای با آن برخورد می‌کردند که گویی رهبر انقلاب با آن مخالف است».
روزنامه شرق نیز در یادداشتی با عنوان «ماجرای خطوط قرمز» نوشت:
«مخاطب این یادداشت آنهایی هستند که عذرخواهی آقای روحانی و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای را مطالبه می‌کنند. آنان نگاهشان به متن برجام بوده و هست که این متن مخالف منافع ملی و حتی مخالف نظر مقام معظم رهبری است. حال آنکه روشن است مسئله هسته‌ای و توافقات آن و نشست‌وبرخاست‌های طولانی تیم مذاکره‌کننده همه‌وهمه به نظر عالی‌ترین مقامات کشور می‌رسید و بدون توافق کلی مسئولان نظام، بالطبع تیم مذاکره‌کننده اجازه امضای توافق‌نامه را نداشت...دلواپسان ادعا می‌کنند خطوط قرمز نظام در توافق رعایت نشده است...هرچند اطلاعی از خطوط قرمزی که این‌دسته از دلواپسان مدعی‌اند رعایت نشده است، نداریم، ولی باور عمومی بر این است با توجه به حمایتی که در طول مذاکرات و بعد از آن توسط مقام معظم رهبری از تیم مذاکره‌کننده -که آنان را فرزندان انقلاب نامیدند- می‌شد، آیا پذیرفتنی است در مذاکرات نفس‌گیر برجام و حالا پس از خروج یک‌جانبه آمریکا از آن، به این شکل با مسائل برخورد شود و همه کاستی‌های طبیعی یک مذاکره چندجانبه به تیم مذاکره‌کننده و دولت نسبت داده شود؟...از منظر حقوقی برابر قانون اساسی تعیین سیاست‌های کلی نظام و نظارت بر حسن اجرای این سیاست‌ها بر عهده مقام معظم رهبری است».
در سال ۹۴ رهبر معظم انقلاب شروط ۹ گانه‌ای را درباره برجام معین کرده و خواستار رعایت دقیق و موبه‌موی آن شدند. با نگاهی کوتاه به این شروط نه گانه از جمله اینکه ضمانت کافی برای لغو تحریم‌ها از طرف مقابل گرفته شود و اینکه تحریم‌ها با عناوین دیگر مثل حقوق‌بشر و... بازنگردد، می بینیم که تقریباً هیچ‌یک از آنها جامه عمل نپوشید و اتفاقاً فاجعه برجام دقیقاً در اثر نافرمانی از این فرامین روشنگر بود!
در مجموع درخصوص اجرای برجام ۲۹ شرط ابلاغی از سوی رهبر معظم انقلاب، مجلس و شورای عالی امنیت ملی به دولت ابلاغ شد اما دولت آقای روحانی هیچگاه به این شروط عمل نکرد.
مقام معظم رهبری در سخنرانی ابتدای سال ۹۵ در مشهد مقدس تاکید کردند تیم مذاکره‌کننده «خطوط قرمز» را در مذاکرات رعایت نکرده است.
ایشان بارها و بارها در سخنرانی‌های مختلف علاوه بر تاکید بر بی اعتمادی به آمریکا و خوشبین نبودن به مذاکره با آمریکا گوشزد کرده‌اند که مطلقا در جزئیات توافق دخالت نداشته‌اند و دست تیم مذاکره‌کننده در این‌باره باز بوده است.
آقای روحانی بعد از توافق اولیه ژنو-شهریور ۹۳- در چهارمین نشست رسانه‌ای گفت: «مسؤولیت کامل مذاکرات با من است». مگر نه این است که ایشان سعی داشت فتح‌الفتوح برجام را به نام خود مصادره کند؟ آیا اکنون که برجام با شکست مواجه شده است منصفانه است که نظام را مسؤول این شکست بدانیم؟
**روزنامه اصلاح طلب:استدلال‌های دولت روحانی درباره تضمین اروپا، بی اساس است
روزنامه قانون در مطلبی با عنوان «اروپا، ایران را به آمریکا ترجیح نمی‌دهد» نوشت:
«برخی مسئولان دولت حسن روحانی و حامیان دولت نیز در این چند هفته گذشته به شدت بر این گزاره پافشاری کرده‌اند که اروپا به علت منافع تجاری که از برجام به دست آورده، تمایلی به شکست این توافق ندارد و مانع سنگ‌اندازی آمریکا در سر راه اجرای برجام خواهد شد. حتی برخی مسئولان دولتی این بحث را نیز مطرح کرده‌اند که برجام، موجب اختلاف میان اروپا و آمریکا شده و اروپایی‌ها در دعوای خودساخته آمریکا با ایران بر سر برجام، سرانجام به سمت ایران چرخش خواهند کرد زیرا نمی‌خواهند سود تجارت با ایران را از دست بدهند.»
این روزنامه حامی دولت در ادامه نوشت: «بر اساس گزارش مرکز آمار اروپا، مجموع سرمایه‌گذاری مستقیم متقابل کشورهای اروپایی و آمریکا تا پایان سال ۲۰۱۵ به ۵۰۰۰ میلیارد یورو رسیده است که با ارقام مربوط به ایران که کل جذب سرمایه‌گذاری مستقیم آن از تمامی کشورهای جهان سالانه ۳-۲ میلیارد یورو است و کشورهای اروپایی هم از این رقم سهم ناچیزی دارند، قابل مقایسه نیست. در مجموع، تجارت کالایی اروپا و آمریکا (مجموع واردات و صادرات کالا بین دو طرف) در سال ۲۰۱۶ به رقم ۶۰۸ میلیارد یورو رسید در حالی که سهم ایران از تجارت کالایی با اروپا فقط ۱۳.۷ میلیارد یورو بوده است. مجموع این آمارها و شاخص‌ها بیانگر وابستگی متقابل شدید میان اقتصاد اروپا و آمریکا است. بنابراین استدلال‌هایی که مقامات دولت روحانی و حامیان آنها درباره اینکه اروپایی‌ها منافع برجام را بر منافع تجارت با آمریکا ترجیح خواهند داد، بی‌اساس است و همچون اتکاهای تیم مذاکره‌کننده ایران به وعده‌های مقامات آمریکایی در جریان مذاکرات هسته‌ای است».
در روزهای گذشته «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در پاسخ به سؤالی درخصوص ارائه تضمین از سوی اروپا به ایران برای اجرای تعهدات برجامی گفت: «تضمین نمی‌دهیم»!. علاوه‌بر این «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه در حاشیه نشست غیررسمی سران اروپا در بلغارستان گفت: «به خاطر مسئله ایران، علیه شرکت‌های آمریکایی جنگ تجاری یا راهبردی راه نخواهیم انداخت. این کار منطقی نیست. ثانیا، شرکت‌های فرانسوی را به ماندن در ایران مجبور نخواهیم کرد». همچنین «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان در حاشیه نشست غیررسمی سران اروپا در بلغارستان گفت: «نباید این توهم را ایجاد کرد که می‌توانیم تمام خسارات ناشی از تحریم‌ها را جبران کنیم».
کارشناسان معتقدند که اروپا در پی آن است تا با مذاکرات فرسایشی، برای آمریکا زمان بخرد. تروئیکای اروپایی در رویکردی مشترک با آمریکا در پی آن است تا از یکسو اقتصاد ایران را در حالت تعلیق نگه دارد و از سوی دیگر، خسارت محض برجام را به دیگر مولفه‌های قدرت کشورمان تعمیم دهد.
**اگر نگران نفوذ هستید، از جاسوسان هسته ای و محیط زیستی دفاع نکنید
«علی اکبر محتشمی پور» در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفت: «حضرت امام با بینشی بلند و تحلیلی جامع می‌دانستند که شیاطین روزگار برای از کار انداختن موتور انقلاب و بی‌هویت کردن آن حتما وارد عمل خواهند شد. از همین رو رخنه و نفوذ عوامل ضدانقلاب با پوشش انقلابی‌گری در نهادها و ارکان انقلاب همیشه در مرکز توجهات ایشان قرار داشت. امام نگران نفوذی‌ها بودند. همه هشدارهای‌شان بر اساس همین نگرانی بود که مبادا با نفوذ نامحرمان در ارکان نظام بسترهای شکست انقلاب و نظام فراهم شود».
این روزنامه اصلاح طلب از نفوذ عوامل ضدانقلاب در نهادها و ارکان نظام ابراز نگرانی کرده است. این در حالی است که هرگاه خبری درخصوص دستگیری یک جاسوس اعلام می شود. طیف اصلاح طلب تمام قد به دفاع از متهم پرداخته و به نهادهای امنیتی و قضایی حمله می کنند. دستگیری شبکه جاسوسی در پوشش فعالیت محیط زیستی و همچنین دستگیری جاسوس هسته ای در تیم مذاکرات دولت آقای روحانی تنها دو نمونه از مواردی است که اصلاح طلبان به خوبی عیار خود در رابطه با مسئله نفوذ را نشان داده اند.
**آیا آمریکا به دنبال گره‌گشایی از مناسبات بانکی کشور است!؟
روزنامه ایران در گزارشی نوشت: «ابزاری علیه ایران یا گره‌گشای مناسبات بانکی کشور؛ اینها منتهی علیه تعریف دو گروه موافقان و مخالفان الحاق به FATF از لوایح چهار گانه‌ای است که مجلس در حال بررسی آنهاست. آخرین این لوایح یعنی لایحه پیوستن به کنوانسیون منع تأمین مالی تروریسم فعلاً به کمیسیون امنیت ملی ارجاع شده و آنجا در دست بررسی دوباره قرار گرفته. بررسی که خود حاشیه‌ساز شده است...محمدجواد فتحی، نمانیده تهران و عضو کمیسیون حقوقی مجلس در گفت‌وگویی با روزنامه «ایران» توضیح می‌دهد که مخالفت‌های داخلی مجلس با FATF از بیرون بهارستان هدایت می‌شوند. او همچنین توضیح می‌دهد که هدف نهایی مخالفان از فشارهای آنها این است که اصلاحات مد نظر FATF در لوایح دولت لحاظ نشود».
گفتنی است دولت روحانی با هدف برطرف شدن موانع همکاری بانک‌های خارجی با ایران در شرایط پسابرجام، از اواخر سال ۹۴ روابط خود با FATF (کارگروه اقدام مالی) را گسترش داد و «برنامه اقدام» پیشنهادی FATF را با تعهد سطح بالای سیاسی توسط برخی از مقامات ارشد دولتی از جمله وزیر امور اقتصادی و دارایی پذیرفت.
در حالی دولت روحانی به دنبال اجرای کامل برنامه اقدام FATF با هدف خروج ایران از بیانیه عمومی این نهاد بین‌المللی است که بندهای ۲۱ و ۳۱ این برنامه با موضوع «شناسایی و به اشتراک‌گذاری اطلاعات مربوط به ذی نفع واقعی»، تهدیدکننده جدی امنیت ملی هستند زیرا زمینه لازم برای موفقیت تحریم‌های ثانویه بانکی را فراهم می‌کنند.
در واقع، با اجرای کامل این بندها توسط ایران، بستر مناسب برای اجرای تحریم‌های اقتصادی دولت آمریکا در خاک کشورمان توسط نظام بانکی ایران فراهم می‌شود. با توجه به اینکه ۲۲۳ فرد، نهاد و موسسه ایرانی در لیست تحریم‌های ثانویه بانکی آمریکا قرار دارند و همچنین ۸۷ فرد و نهاد ایرانی کماکان در لیست تحریمی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد؛ در صورت شناسایی ذی‌نفع واقعی و به اشتراک‌گذاری اطلاعات آن، شاهد اعمال تحریم‌ها از سوی بانک‌ها و مؤسسات اقتصادی ایرانی که در لیست تحریم قرار ندارند، علیه افراد و نهادهای ایرانی که در لیست تحریم قرار دارند، خواهیم بود.
در حال حاضر و بنابر مستندات متعدد، FATF ابزاری در دست آمریکا برای تسهیل تحریم های ظالمانه علیه دیگر کشورهاست.
**ناصری: روحانی شخصیتی امنیتی است و نمی داند که رسانه چیست!
«عبدالله ناصری» در مصاحبه با روزنامه همدلی در پاسخ به این سوال که «یکی از انتقادها به دولت آقای روحانی به تیم رسانه‌ای او است. برای مثال نشست‌های مطبوعاتی ایشان اصلا فضای نشست‌های مطبوعاتی آقای خاتمی را ندارد. یعنی به عنوان یک شاهد، این نشست‌ها نسبت به آن دوران هم بی نظم‌تر و هم کنترل شده‌تر است. به هر حال انتقاد واردی به این مقوله می‌شود و یکی از دلایل اینکه مطبوعات نتوانستند در دوران آقای روحانی روی پا بایستند شاید همین است. با وجود این همه انتقاد به تیم رسانه‌ای دولت فکر می‌کنید چرا این نقص بزرگ تا به‌حال برطرف نشده است؟» گفت: «تلقی من به عنوان یکی از منتقدان به این نقص این است که شخص آقای روحانی و به دنبال آن تیم ایشان متوجه نشده‌اند که رسانه چیست، کجاست و چه کارکردهایی برایشان دارد و اتفاقا از همین نقطه ضربه خوردند و تیم ایشان نتوانست با حجم حملات علیه دولت مقابله کند و آقای روحانی هم تا امروز این ارزیابی را نداشته که رسانه تا چه حد می‌تواند در افکارسازی موثر عمل کند...نکته مهم این است که شخصیت سیاسی آقای روحانی در پرتو نهادهای امنیتی شکل گرفته است».
حتی حامیان دولت نیز به خوبی می‌دانند که تند خویی و توهین به منتقدان در دولت آقای روحانی به یک اپیدمی تبدیل شده است.
بی‌سواد، بی‌شناسنامه، بی شعور، مزدور، کاسب تحریم، کودک صفت، حسود، بزدل، ترسو، جیب‌بر، بی‌قانون، مستضعف فکری، بیکار، متوهم، غوطه‌ور در فساد، سوءاستفاده‌گر، خرابکار، عقب‌مانده، تازه به دوران رسیده، عصر حجری، هوچی‌باز، منفی‌باف، یأس‌آفرین، ناشکر، باید به جهنم بروند، انقلابیون نفهم، یک مشت لات و...تنها بخشی از توهین‌های دولتمردان خطاب به منتقدان است.
این همه اهانت به منتقدان در حالی است که روحانی ۱۲ مردادماه ۹۲ در روز تنفیذ حکم ریاست‌جمهوریشان گفت: «پناه می‌برم به خدا، از بستن دهان منتقدان»!
طرح ده‌ها شکایت از سوی دولت علیه رسانه‌های «منتقد» به دلیل انتشار «گزارش‌های انتقادی»، گروگانگیری بودجه صدا و سیما به دلیل پخش برخی گزارش‌های «نقادانه» نسبت به عملکرد دولت و تعطیلی چندین و چند برنامه انتقادی سیما با فشار مستقیم دولت، تنها بخشی از مصادیق رفتار نامناسب دولت با رسانه هاست.
۱۹:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۳/۰۸
