سرویس سیاست مشرق - حسن روحانی کاندیدای دوازدهمین دور انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در زمان تبلیغات انتخاباتی، بیانیهای اقتصادی منتشر و برنامههای خود را اعلام کرد.
یکی از وعدههای روحانی در آن برنامه، توانمندسازی روستائیان بود. روحانی در آن بیانیه نوشته بود: در خصوص توسعه روستایی کشور و حمایت از روستاییان دو سرفصل مسکن و درآمد و اشتغال روستاییان بسیار مهم است. زیرا بدون توجه به این دو رکن، سایر حمایتها نخواهد توانست سبب توانمندسازی روستاها و عدم مهاجرت آنها به شهرها شود. بر این اساس طرحهای حمایت از روستاییان در دولت دوازدهم عمدتاً بر این دو رکن استوار است. یکی از مولفههای اصلی افزایش سطح درآمد درآمد روستاییان تقویت و توسعه صنایع روستایی است. برای دستیابی به این هدف مناطق روستایی کشور را به دو دسته تقسیم میکنیم:
۱- روستاهای مرزی و محروم
۲- سایر روستاها و شهرهای زیر ۲۰ هزار نفر
دولت بنا دارد معادل ریالی ۳ میلیارد دلار از منابع ارزی بدست آمده در نتیجه افزایش درآمدهای نفتی را طی چهار سال در جهت بهبود شرایط درآمدزایی روستاها با نرخهای ترجیحی سرمایهگذاری کند. کاری که دولت انجام خواهد داد این است که در روستاهای گروه یک به نسبت یک به سه و در گروه ۲ به نسبت ۱ به ۲ حمایت کند. بدین معنی که به ازای هر یک واحد که روستاییان در صنایع روستایی سرمایهگذاری کنند دولت در روستاهای گروه ۱، سه واحد برای سرمایهگذاری هزینه خواهد کرد. مؤلفه دیگر افزایش درآمد روستاییان افزایش درآمدزایی بخش کشاورزی است.
روحانی در آن وعدهها به خرید تضمینی گندم هم اشاره کرده و نوشته بود: دولت در این زمینه همانطور که در دولت یازدهم تحولی بزرگ در معیشت گندمکاران بوجود آورد، در ادامه نیز برنامه مشخصی برای خرید تضمینی گندم و همچنین به حداقل رساندنِ سهم واسطهها از فعالیتهای تولید و توزیع کشاورزی تهیه کرده است. بهطوریکه سهم اصلی سود به خود کشاورزان بازگردانده شود.
در زمینه تسهیل در تأمین و تجهیز مسکن روستاییان نیز دولت در سال گذشته ارائه تسهیلات با نرخ تک رقمی را در دستور کار خود قرار داده است که با تداوم روند کاهشی میزان تورم نرخ این تسهیلات نیز متناسب با آن کاهش خواهد یافت.
درباره وعدههای روحانی بیشتر بخوانید:
وعده و شعار روحانی برای گران نشدن دلار چه بود و چه شد؟
روحانی ۱۷ اردیبهشت: دریاچه ارومیه تثبیت شد / ۷ اسفند: کاهش ۱۰ درصدی آب دریاچه ارومیه
** نتیجه وعدهها به کجا ختم شد؟
اکنون با گذشت نزدیک به یک سال از انتخابات ریاست جمهوری، مشخص است که هیچ یک از وعدههای روحانی به روستاییان محقق نشده است.
روحانی وعده داده بود که معادل ریالی ۳ میلیارد دلار از منابع ارزی بدست آمده در نتیجه افزایش درآمدهای نفتی را طی چهار سال در جهت بهبود شرایط درآمدزایی روستاها با نرخهای ترجیحی سرمایهگذاری کند. اما تاکنون گزارشی درباره چنین طرحی منتشر نشده است زیرا دولت هیچ طرحی در این باره نداشته است.
اجرای لایحه استفاده از منابع صندوق توسعه ملی برای اشتغالزایی روستائیان نیز که سال گذشته به تصویب رسید همانطور که اسحاق جهانگیری در هفته جاری بیان کرد، با کندی پیش میرود.
خرید تضمینی گندم هم در سال جاری به مصیبتی برای کشاورزان تبدیل شد. زیرا دولت از اعلام نرخ جدید خریدهای تضمینی خودداری کرد. بر اساس قانون دولت هر سال باید تا پایان شهریورماه نرخهای جدید خرید تضمینی محصولات کشاورزی سال بعد را متناسب با تورم افزایش دهد و اعلام کند. اما دولت دوازدهم زیر بار افزایش قیمت خرید تضمینی گندم نرفت تا کشاورزان مجبور باشند در سال ۹۷ به قیمت سال قبل، گندم خود را بفروشند. این در حالی است که هزینه تمامشده تولید حداقل متناسب با تورم افزایش یافته است. یعنی گندمکاران مجبورند در سال جاری حدود ۱۰ درصد افزایش هزینههای کشت و برداشت گندم را از جیب خود بپردازند و دولت دوازدهم به راحتی از مسئولیت خود شانه خالی کرده است.
در زمینه تسهیل در تأمین و تجهیز مسکن روستاییان که دیگر وعده روحانی بود، اقدام خاصی انجام نشده است.
در هفته جاری معاون روستایی بنیاد مسکن درباره نحوه همکاری بانکها در پرداخت تسهیلات مسکن روستایی، گفت: بانکها از منابع خود این تسهیلات را پرداخت میکنند در نتیجه بانکها تمایل چندانی برای پرداخت این تسهیلات ندارند.
وی افزود: بانکها معتقدند با توجه به عدم بازپرداخت تسهیلات، ما دیگر نمیتوانیم تسهیلات جدیدی را پرداخت کنیم.
مهدیان با بیان اینکه ممکن است چند قسط از پرداخت تسهیلات عقب و جلو شود که آن را بانکها به بدحسابی میگذارند، ولی ما معتقدیم همه همکاری برای وصول مطالبات را انجام میدهیم.