به گزارش مشرق،  علیرضا زاکانی در کانال تلگرامی خود نوشت: برخی از اعتراضات بحق مردمی و سوء استفاده ضد انقلاب از آن‌ها در جریان آشوب‌های هفته‌های اخیر موجب شد تا بار دیگر تاملی در شرایط کنونی کشور نماییم و بعد از گذشت 39 سال، با بازخوانی آرمان‌ها و اهداف نهضت اسلامی و بازنگری دقیق راه طی شده و بازشناسی نقاط ضعف و قوت، ضمن تقویت نقاط قوت و رفع نقاط ضعف بیش از پیش در راه پیشرفت و اعتلای کشور بکوشیم.

انقلاب اسلامی ایران به گفته‌ی بسیاری از اندیشمندان یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ معاصر جهان است، چرا که این حرکت مردمی به رهبری امام خمینی(ره) خط بطلان بر معادلاتی کشید که قرن‌ها با مشاهده‌ی ارباب کلیسا در پی اثبات عدم کارآمدی دین و امکان بنای حکومت مبتنی بر آن بود.

از قرن هجدهم میلادی که بشر پنداشت، می‌تواند با کنار گذاشتن عالم ماوراء (اعم از دین، وحی و باورهای معنوی) و صرف اتکا به علوم تجربی نیازهای خود را بر طرف سازد، تا سال 1357 شاهد هیچ تجربه موفقی در خصوص نظام‌سازی بر پایه‌ی دین نبوده‌ایم و عمده‌ی تلاش‌ها، هر کدام به نوعی شکست خورده یا منحرف گردیده بود.

از این دریچه انقلاب اسلامی از همان آغاز، تمامیت غرب و شرق را به چالش کشید و دین را به عنوان برنامه زندگیِ ارائه شده از سوی خالق برای مخلوق، بار دیگر به عرصه اجتماع بازگرداند!

اهداف انقلاب اسلامی را با توجه به شعارهای مردم ایران و فرمایشات حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری، می‌توان در هفت آرمان کلیدی استقلال، آزادی، عدالت، پیشرفت معنوی و پیشرفت مادی ایران اسلامی، مظلوم نوازی و حمایت از مستضعفین و ظلم ستیزی و مبارزه با استکبار جهانی که همگی زمین‌ساز حیات طیبه بشر می‌باشند، خلاصه کرد.

علی القاعده می‌توان هر کدام از هفتگانه های فوق را مجزا مورد بحث و بررسی قرار داد و ضمن بیان نگاه سایر مکاتب همچون لیبرالیسم، کمونیسم و اگزیستانسیالیست و مقایسه با اسلام، برتری اسلام و کارآمدی آن را اثبات کرد.

در عرصه عمل نیز انقلاب اسلامی بعد از پیروزی و نظام‌سازی در مسیر تکمیل و تشکیل دولت اسلامی و جامعه اسلامی قرار گرفت تا ضمن دست یابی به آن مقدمات تمدن نوین اسلامی را فراهم سازد که این مهم قطع یقین نیازمند همت در تحقق اهداف هفت گانه فوق است.

مهم‌ترین عنصر در راه تحقق هفتگانه‌های ذکر شده، بکارگیری الگوی غالب و نرم افزارهای زیرساختی مورد استفاده در سیاست‌ها، نظامات و برنامه‌ها است که بایستی در قالب الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت - که تدوین آن نیازمند توان فکری و اجرایی بسیار و تلاش بی‌وقفه است - پی‌جویی نمود، متاسفانه این مهم در همه‌ی دولت‌هایی که تاکنون سکان اجرایی کشور را در دست گرفته‌اند نادیده انگاشته شده و ناباورانه عمده آن‌ها مدل توسعه پایدار که الگویی بر مبنای لیبرال دموکراسی غربی است را بعنوان بسته ای آماده و در اختیار استفاده کرده و اسباب بسیاری از مشکلات و چالش‌های امروز جامعه را فراهم ساخته‌اند.

معتقدم شرایط حاضر آبستن تحولات بسیار بزرگی است که سمت و سوی آن وابسته به میزان همت ما در تغییر و جایگزینی شرایطِ مطلوبِ تحققِ اهداف انقلاب اسلامی نقش دارد و به لطف الهی می توان تهدیدات فعلی را به فرصتی برای تحول و پیشرفت ایران اسلامی تبدیل کرد.