به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از ايسنا، دانشمندان مطالعات بيولوژيكي مؤسسه سالك و دانشگاه كاليفرنيا در لس‌آنجلس دريافته‌اند كه تغيير ژن PGC-1 در سلولهاي بنيادي روده حشره ميوه كه در دي‌ان‌اي انسان نيز وجود دارد، مي‌تواند فرايند پيري روده را به تعويق انداخته و طول عمر اين حشره را تا 50 درصد افزايش دهد.

نتايج اين تحقيق كه در مجله Cell Metabolism منتشر شده نشان مي‌دهد كه شباهتهاي زيادي بين انسان و حشره ميوه به خصوص در ناحيه روده آنها وجود دارد.

محققان از مدتها پيش مي‌دانستند كه محدود كردن كالري مصرفي مي‌تواند طول عمر سلامت برخي از حيوانات را گسترش دهد. در برخي از مطالعات، حيواناتي كه اين رژيم غذايي را قرار گرفته بودند توانستند تا دو برابر آن دسته از حيواناتي كه تحت اين رژيم نبودند، زندگي كنند.

در حاليكه دانسته‌هاي كمي در مورد مكانيزم بيولوژيكي مسؤول اين پديده وجود دارد، مطالعات نشان داده‌اند كه سلولهاي حيوانات تحت رژيم كالري حداقل از تعداد بيشتري از ساختارهاي توليد كننده انرژي موسوم به ميتوکندري برخوردار هستند. در پستانداران و حشرات، ژن PGC-1 به تنظيم تعداد اين نيروگاه‌هاي انرژي سلولي پرداخته كه قند و چربي غذا را به انرژي مورد نياز عملکرد سلولي تبديل مي‌كند.

محققان در آزمايشات خود بر روي حشره ميوه دريافتند كه افزايش فعاليت ژن dPGC-1 (نسخه ژن مربوط به اين حشره) منجر به افزايش تعداد ساختارهاي ميتوکندري و توليد بيشتر انرژي در اين جانداران مي‌شود. با افرايش فعاليت اين ژن در سلولهاي بنيادي و پيشرو در روده كه به دوباره‌سازي بافتهاي روده‌اي مي‌پردازند، اين سلولها مطابق با سلامت بهتر و طول عمر تغيير كردند.

بخشي از دليل اين پديده مي‌تواند اين مطلب باشد كه افزايش ژن dPGC-1 در اين حشره به تحريك سلولهاي بنيادي مسؤول بازسازي بافتهاي روده‌اي شده و روده اين حشره را سالم‌تر نگه مي‌دارد. دانشمندان اميدوارند بتوانند از اين ويژگي ژن PCG-1 براي كاهش سرعت پيري و توليد داروها و درمانهايي براي مبارزه با بيماريهاي مرتبط با پيري استفاده كنند.