سرویس سیاست مشرق - روز ۲۳ مرداد سال جاری، پیش نویس گزارش «گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران» منتشر شد. «عاصمه جیلانی جهانگیر»، وکیل پاکستانی و از چهره های وابسته به جریان احمدیه (بدیل فرقه بهایی در پاکستان) که دارای کانال‌های ارتباطی خاص با سازمان های بهایی و تشکیلاتی موسوم به «شورای ملی مقاومت» (بازوی سیاسی سازمان منافقین) است، به عنوان گزارشگر ویژه، آن گونه که قابل انتظار بود، کیفرخواستی را که در ۴ دهه گذشته گروهای منحرفی چون منافقین، بهاییان، گروه های تجزیه طلب و جریان های ضدانقلابی چون سلطنت طلبان علیه جمهوری اسلامی تبلیغ کرده اند، به عنوان «گزارش» ارایه کرده است تا نشان دهد به عنوان بازیچه و عامل دولت ایالات متحده، در دشمنی با جمهوری اسلامی ایران حتی چند گام هم از احمد شهید (سلف خود) فراتر رفته است.

فارغ از همه دروغ های گزاف و سیاه‌نمایی های مطلقی که در این به اصطلاح گزارش دیده می شود، یک واقعیت تلخ و تأمل برانگیز در این متن وجود دارد که همانا استناد یا بهره گیری از برخی اظهارات مقامات بعضا بالای حکومتی ایران است. به طور خاص، در جای جای این گزارش به صورت مستقیم و غیرمستقیم پاره ای اظهارات رییس جمهور، حسن روحانی، در ایام رقابت های انتخاباتی، دستمایه عقده گشایی عاصمه جهانگیر با نظام و قاطبه مردم ایران قرار گرفته است.

مع الاسف، این استنادجویی به برخی سخنان آقای روحانی آن اندازه روشن بود که رییس دستگاه قضاء هم در سخنانی گلایه آمیز به آن اشاره کرد.

آیت الله آملی لاریجانی در ۶ شهریور، در جلسه مسئولان عالی قضایی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران به مجمع عمومی سازمان ملل، این گزارش ۱۲۰ بندی را گزارشی علیه جمهوری اسلامی، به ویژه دستگاه قضایی خواند و اظهار کرد:

"هر آنچه را تمام معاندین و مخالفین نظام، گروه های ضد انقلاب و منافقین طی سال‌های پس از انقلاب به زبان آورده اند، به شکل تلخیص شده می توان در این گزارش مشاهده کرد. البته این گزارش فعلا نهایی نیست ولی علی القاعده همین نهایی می شود."

آیت الله آملی لاریجانی سپس افزود:

" البته این گزارشگر ویژه از منشور حقوق شهروندی که دولت تهیه و منتشر کرده و همچنین سخنان رئیس جمهور در دوران انتخابات که حالت گلایه و انتقاد به دستگاه‌های نظام را داشت، استقبال کرده اما در ادامه به سراغ قوه قضاییه رفته و در چند جا اعلام کرده که قوه قضاییه جمهوری اسلامی، استقلال ندارد و باید تغییرات اساسی در آن ایجاد شود!"

جالب این جاست که تنها بخش هایی که این خانم به اصطلاح گزارشگر(در واقع عامل واشینگتن) حرف مثبتی درباره ایران زده، «مایه دلگرمی» دانستن بحث منشور شهروندی و همچنین تمجید از وعده های روحانی درباره "بهبود وضعیت اقوام و زنان و آموزش زبان های قومی" و البته تصویب سند «۲۰۳۰» در دولت روحانی بوده است.

مورد استناد قرار گرفتن سخنان رییس جمهور توسط عاصمه جهانگیر، امری نبود که تنها آملی لاریجانی به آن اشاره کند، بلکه حتی چهره های ضدانقلاب هم به این موضوع اشاره و از آن ابراز خشنودی کرده اند. برای مثال، «عبدالکریم لاهیجی»، از چهره های شناخته شده ضدانقلاب که رییس تشکیلاتی موسوم به فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر است، در مصاحبه با بی بی سی فارسی گفت:

" در بین شعارها و موضع‌گیری‌های انتخاباتی رئیس‌جمهوری ایران، مواردی هم بود که مورد توجه کنش‌گران حقوق بشری و ناظران بین‌المللی از جمله گزارشگر ویژه بود."

اما این کارگزار توأمان تشکیلات جهانی بهاییت و احمدیه، یعنی خانم جهانگیر به کدام قسمت از سخنان رییس جمهور در ایام انتخابات می توانست استناد کند؟ در زیر شماری از این دست اظهارنظرهای رییس جمهور را مشاهده می کنید:

حسن روحانی در سخنرانی خود در ۱۷ اردیبهشت در ارومیه گفت:

" ۲۹ اردیبهشت روزی است که ما باید راه خود را به مردم‌مان و جهانیان اعلام کنیم. راه ما وحدت اقوام ایرانی است. ما نمی‌خواهیم فارس و ترک باشد. نمی‌خواهیم ترک و کرد باشد. ما ایران متحد می‌خواهیم. ما همانطور که در سال ۹۲ وعده دادیم کرسی زبان ترکی در دانشگاه ارومیه و کرسی زبان کردی در دانشگاه سنندج ایجاد کردیم. ما ملت صد در صدی را می‌خواهیم. آنها که می‌خواهند بین ما فاصله ایجاد کنند ما یک ملت واحد و یک مشت گره کرده در برابر بدخواهان هستیم. امروز روز تصمیم ماست."

و در مقصد بعدی کمپین انتخاباتی خود یعنی همدان همین را تکرار کرد:

" ۱۲ روز دیگر باید راهمان را به جهانیان یکبار دیگر اعلام کنیم. ما انحصارگرایان را نمی‌خواهیم. ما آنهایی که پشت میز نشسته‌اند و حکم صادر کرده‌اند، نمی‌خواهیم. راه ما  مشخص است. راه ما همزیستی مسالمت آمیز میان اقوام ایرانی است. ما نمی‌گذاریم درصد درست کنید. ما ملت صد در صدی هستیم. ملت ایران با حقوق شهروندی واحد راهمان را ادامه می دهیم."

و تقریبا همین موضوع را چند ساعت بعد در کرمانشاه تکرار کرد:

" ما ۲۹ اردیبهشت را برای تساوی حقوق شهروندی تمام اقوام ایرانی می خواهیم. ما می خواهیم تمامی مردم ایران، شیعه و سنی و اهل حق، از حقوق مساوی برخوردار باشند. ما نخواهیم گذاشت نمی خواهیم درصد درست کنیم، ما ملت صد درصد درست کنیم."

روحانی در همان سخنرانی ۱۸ اردیبهشت در همدان رقبای خود را به بستن دهان و محدود کردن آزادی ها متهم کرد:

"اینجا روزی است که باید برای روزهای آینده تصمیم بگیریم. منطق شما ممنوع کردن است و چیز دیگری ندارید. منطق شما هوچی‌بازی است و چیز دیگری ندارید."

"شما در طول این چهار سال در همه جلسات آمدید تا همه شبکه‌های اجتماعی را ببندید. شما در مسیر پیشرفت و آزادی جوانان ما نخواهید بود."

رییس جمهور سپس اتهامی بسیار سنگین و سیاه به نظامی بست که خود در همه این سال ها همواره در مقامات بالای ان حضور داشت:

" اردیبهشت ۹۶ هم یکبار دیگر مردم ایران اعلام می‌کنند، آنهایی که در طول ۳۸ سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را قبول ندارند."

این حرف رییس جمهور که در آن زمان کنایه به یکی از نامزدهای رقیب(که سابقه مشاغل قضایی بالا را داشت) تعبیر شد، در واقع زیر سوال بردن کلیت نظام در دهه ۶۰ و بنیانگذار کبیر آن حضرت امام بود که در مقطع بعد از انجام عملیات خائنانه و کثیف «فروغ جاویدان» توسط منافقین و حمله مستقیم به خاک کشور، حکم دادند که اعضای گروهک های محارب و مسلح ضدانقلاب در صورتی که همچنان بر سر موضع بودن خود در حمایت از سازمانی تروریستی که به خاک کشور حمله نظامی کرده پافشاری کنند، مشمول حکم «محارب» و مستوجب اعدام هستند. و از قضاء، همین جمله روحانی به شدت مورد استقبال گروه های ضدانقلاب و دولت های غربی و سازمان ها و نهادهای بین المللی تحت سیطره آمریکا قرار گرفت که همواره به دنبال پرونده سازی‌های ناجوانمردانه علیه ایران بوده و هستند.

در همین گزارش عاصمه جهانگیر، در بندهای ۷۳ و ۷۴ به موضوع اعدام های ۶۷ اشاره شده و در ادعایی سراسر کذب و عاری از شرافت، محاربان مسلحی که بر محاربه خود پافشاری داشتند و اعدام شدند، عنوان «زندانی سیاسی» گذاشته شده است. جهانگیر بی هیچ سند و مدرک متقنی، مدعی شده که "هزاران زندانی سیاسی" در «کشتار» ۶۷ توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند. این نوع گزارش نویسی، صرفا تکرار طابق النعل همان اباطیلی است که شب و روز از تلویزیون منافقین موسوم به «سیمای آزادی!؟» تبلیغ می شود. متاسفانه از پی آن سخنرانی جناب رییس جمهور، معمولا در هر محفل ضد جمهوری اسلامی  که دعاوی کذب این چنینی مطرح می شود، اشاره ای هم به این کلام رییس قوه مجریه ایران می شود.

اما نکته قابل تامل در گزارش جهانگیر، تمجید او از تصویب اولیه سند موسوم به «۲۰۳۰» یونسکو در دولت روحانی است که البته با موضعگیری صریح رهبر انقلاب و هشدارهای ایشان نسبت به تبعات خطرناک تحقق این برنامه، اجرای آن متوقف شد.

بدیهی است که وقتی دشمنان ایران، در سندی که سرتاپای آن اتهام زنی های دروغین و لجن پراکنی علیه ایران است، از تصویب برنامه «۲۰۳۰» ابراز خشنودی می کند و آن را نکته ای مثبت در کارنامه دولت ایران می شمارد، خود به تنهایی صحه بر بصیرت و تیزبینی رهبر انقلاب در مخالفت با اجرایی شدن این طرح مخرب و مشکوک می گذارد.

به هر حال، این ها شماری از اظهارات و مواضع رییس جمهور(عمدتا مربوط به همین انتخابات اخیر) است که متاسفانه دشمنان جمهوری اسلامی از شنیدن آن از زبان دومین مقام کشور محظوظ شدند و به عنوان فکت و سند به آن ارجاع می دهند. مشرق به سهم خود، در کنار سایر دلسوزان انقلاب و کشور، در همان مقطع که جناب روحانی در سخنرانی های انتخاباتی خود پی در پی تابوشکنی می کردند، این هشدار را در چند گزارش و مقاله به ایشان داده بود که مواظب باشند برخی اظهارنظرها برای کسب رای بیشتر و پیروزی به هر قیمت، منجر به زیر سوال بردن برخی اصول نشود و موجبات شادی دشمنان قسم خورده نظام و انقلاب را فراهم نیاورد.(برای نمونه این گزارش مشرق: «پالس»هایی که روحانی در سخنرانی‌های انتخاباتی خود به جنگ‌طلبان می‌دهد +تصاویر

با این حال، متاسفانه همان هشدارهایی که دلسوزان به رییس جمهور محترم درباره سوء استفاده دشمنان می دادند، در حال محقق شدن است، و آمریکا و همپیمانان آن که در جبهه سوریه شکست سختی از محور مقاومت و جمهوری اسلامی خورده اند، قصد دارند از جبهه های دیگر چون بحث حقوق بشر، زهر خود را بریزند و گزارش سراسر کذب و مغرضانه عاصمه جهانگیر به خوبی گویای این سناریوست.