به گزارش مشرق به نقل از شبکه ايران، آقاي سيد علي اکبر پرورش (که در آن زمان نماينده انتخابي مجلس در شوراي عالي دفاع بوده) در همين باره خاطره اي خواندني تعريف نموده است:
«بني صدر در جلسات شوراي عالي دفاع غالباً با بي احترامي و بي اعتنايي خاصي با آقاي رجايي برخورد مي کرد. به خاطر دارم که در يکي از اين جلسات ايشان به بني صدر گفت: آقا، اين همه سکوت و متانتي که دوستان در مقابل برخوردهاي نامناسب شما از خود نشان مي دهند از باب ترس و وحشت نيست بلکه به خاطر اين است که ما مانندکساني هستيم که در نوک قله واقع شده اند؛ اگر دعوا و منازعه اي داشته باشيم دو خطر ما را تهديد مي کند: يکي اينکه اين دعوا و جدال را همه مردم مي بينند و دوم اينکه چون در نوک قله هستيم سقوط ما حتمي است. به ناچار يکي از ما بايد کوتاه بيايد که هم اين اختلاف به مردم کشيده نشود و هم کسي سقوط نکند و من اين راه را انتخاب کرده ام.
بعد گفت: البته اين را بدان که اگر من سکوت مي کنم و در مقابل توهين هاي تو عکس العملي از خودم نشان نمي دهم به خاطر گل روي امام است و بس. نه اينکه خيال کنيد کسي از شما ترس و وحشتي دارد که جواب حرف هاي شما را نمي دهد.»
(آيينه سادگي ها، انتشارات مدرسه، صفحه 467)