به گزارش مشرق، عباس رضایی ثمرین، روزنامه نگار درباره اشتباه رخ داده در رسانه ملی درباره سمت وزیر خارجه کشورمان نوشت:

ژورنالیسم تلویزیونی خصوصا از نظر اجرایی پیچیدگی‌هایی دارد که از دور اصلاً به چشم نمی‌آید. این را به عنوان کسی می‌گویم که قبل از تلویزیون، سالها در نشریات مکتوب و مجازی روزنامه‌نگاری کرده‌ام. ریزه‌کاری‌های مربوط به تصویر، ضرب‌الاجل زمانی تغییرناپذیر و از همه مهمتر استرس کشنده آنتن، کار در تحریریه‌های اخبار تلویزیون را تا حد طاقت‌فرسایی دشوار می‌کند. در این تقریبا دو سالی که دبیر تحریریه یکی از بخش‌های خبری تلویزیون هستم، به جرات می‌گویم حتی یک شب هم نبوده که در یکی دو ساعت منتهی به آنتن، کارها بدون استرس و فشار و عجله پیش برود. یک بار که یکی از دوستان روزنامه نگارم- که در یکی از روزنامه‌های مهم کشور کار می‌کند- به تحریریه ما آمده بود، بعدا خودش گفت، از حجم تلفن و پیگیری و استرس و بدو بدو در دقایق پیش از شروع خبر، سردرد گرفته.  

مثل زندگی روزمره که گاهی از تعدد مشغله‌ها دچار پرش ذهنی می‌شویم، اینجا هم گاهی پیش می‌آید که آدم به دلیل درگیری همزمان ذهنی با محتوا و تصویر چند خبر، عبارت مربوط به یک خبر را سهواً در دیگری درج می‌کند. این اشتباهات البته به دلیل چندلایه دروازه‌بانی سردبیر و ویراستار و منشی صحنه و غیره، در اکثر موارد پیش از آنتن تصحیح می‌شود، اما گاهی هم پیش می‌آید که ماجرا از چشم همه پنهان می‌ماند و روی آنتن می‌رود.

در اینکه اشتباه در درج عنوان وزیر محترم امور خارجه، اتفاق بسیار بدی بوده شکی نیست اما واقعیت این است که سر زدن چنین اشتباهی در فضای شلوغ و پرفشار و پراسترسی که گفتم، نه اتفاق خیلی عجیب و غریبی است و نه باید فراتر از یک اشتباه آن را تعبیر و تفسیر کرد. این را برای توجیه یا تخفیف اشتباه همکارانم نمی‌گویم، روی سخنم با دوستان و همکارانی‌ست که شرایط تحریریه‌های خبر تلویزیونی را نمی‌دانند. البته هر کسی هم این شرایط را نداند، قاعدتا فردی همچون آقای دکتر آشنا که استاد ارتباطات‌‌ است، می‌داند. ایشان امروز در کانال‌شان درباره این ماجرا، گفته‌اند امیدوارند قصدی در کار نباشد و علاوه بر عذرخواهی به فرد خاطی تذکر جدی داده شود.

چرا باید فردی عامدانه چنین کاری کند؟ اشتباه هر چقدر هم بزرگ، فقط یک اشتباه است نه بیشتر. بقیه اشتباه نمی کنند؟ برای همه ما در روزنامه‌نگاری حتما پیش آمده که اشتباهات بزرگی مرتکب شویم. مشابه همین اشتباه بحث‌برانگیز ظاهراً قبلاً در تلویزیون بی‌‌بی‌سی هم رخ داده و ذیل نام جان کری، زیرنویس وزیر امورخارجه ایران درج کرده‌اند.  چند سال پیش یکی از خبرگزاریها، در درج عنوان یکی از مراجع عظام تقلید دچار اشتباهی شده بود که نقل خاطره‌وارش هم می‌تواند مشکل‌ساز شود. در همین دولت و حوزه کاری آقای آشنا هیچ اشتباهی رخ نمی‌دهد؟ خود ایشان چند وقت پیش با ایما و اشاره از یکی از پست‌های صفحه اینستاگرام رسمی رییس‌جمهور انتقاد نکردند؟ همین بهمن ماه پارسال ادمین اینستاگرام آقای رئیس‌جمهور که با قابلیت لایو این شبکه اجتماعی آشنایی نداشت، به اشتباه وارد آن شد و حاصل کار چیز خنده‌داری شد که از چشم رسانه‌ها هم پنهان نماند. اشتباه، اشتباه است، همین. هیچ کس هم نمی‌تواند ادعا کند از آن مصون است. در اشتباهات انتظار عذرخواهی بجاست، اما تهمت و انگ و افترا خلاف مروت و اخلاق است. حداقل از کسانی که محدودیت‌ها و دشواری‌های رسانه را می‌شناسند، انتظار این است که منصفانه‌تر عمل کنند.