به گزارش مشرق، در سال ۱۹۵۲ اردوگاه پناهندگان بلاطه در شرق نابلس شمال کرانه باختری تأسیس شد تا پناه‌گاهی برای آوارگانی باشد که بعد از «نکبت» در سال ۱۹۴۸ از ۳۱ روستای فلسطینی وارد این منطقه می‌شدند؛ فلسطینی‌هایی که به واسطه اجبار چریک‌های صهیونیستی کوچانده شدند. این اردوگاه بزرگترین اردوگاه در کرانه باختری است.
اردوگاه، ایستگاه انتظار تا هنگام بازگشت(به سرزمین اصلی و اشغال‌شده فلسطین)
عبدالله الخروبی از مسئولان مرکز فرهنگی یافا می‌گوید: اکثریت ساکنان اردوگاه بلاطه از شهر یافا و یا از روستاهای شهر یافا هستند. اصالت ۸۰ درصد از ساکنان این اردوگاه به منطقه یافا برمی‌گردد و در حال حاضر تعداد جمعیت ساکنان این اردوگاه بر اساس آمارهای رسمی آژانس آنروا ۲۷ هزار و ۲۰۰ نفر است، اما بر اساس دانسته‌ها و اطلاعات ما از این اردوگاه، این تعداد بسیار بیشتر است یعنی نزدیک به ۳۰ هزار نفر در همان فضایی که از زمان تأسیس در سال ۱۹۵۲ بود، زندگی می کنند.
همانطور که درباره ۲۲ اردوگاه دیگر کرانه باختری صدق می‌کند، اردوگاه بلاطه نیز از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و معیشتی رنج می‌برد و شاید دلیل واضح بودن آن جمعیت زیاد ساکنان در مساحتی است که از زمان تأسیسش تا به امروز تغییری نکرده است.
تیسیر نصرالله عضو شورای انقلاب در اردوگاه بلاطه می‌گوید: واقعیت در این اردوگاه این است که هر ساله خطرناکی و دشواری وضعیت آن به دلیل ادامه پیامدهای نکبت(اشغال فلسطین) و هم چنین کاهش ایفای نقش و مسئولیت‌پذیری آژانس آنروا در قبال پناهندگان فلسطینی، بیشتر می‌شود. در اینجا کاهش خدمات و کاهش خدمات اجتماعی و جیره‌بندی وجود دارد، اما متأسفانه این کاهش خدمات آموزشی و بهداشتی را نیز شامل شده و از این رو اینجا در صورت ادامه کاهش برنامه‌های آنروا با خطرات بزرگی روبرو است.
اردوگاه بلاطه نقش زیادی در مقاومت علیه اشغالگران داشت. آنها در طور عمر طولانی اشغالگری، شهدا و اسرای زیادی دادند و جوانانشان در رویارویی با اشغالگران و مقاومت در برابر آن، نقش برجسته‌ای داشتند.
عماد اشتیوی عضو کمیته هماهنگ‌کننده گروه‌های فلسطینی در اردوگاه بلاطه هم می‌گوید: نیروهای اشغالگر از زمان تأسیس این اردوگاه تا به امروز آن را مشخصا هدف قرار می‌‌دهند و این حملات آنها به طور روزانه است و حقوق فرزندان این اردوگاه را نقض می‌کنند؛ این اردوگاه هزاران اسیر و هزاران زخمی و ده‌ها و صدها شهید برای حفظ کرامت ملی و پایبندی به اصل مقاومت فلسطین تقدیم کرده است.
این افراد درسال ۱۹۴۸ بعد از اینکه از سوی چریک‌های صهیونیستی مجبور به مهاجرت شدند، از سرزمین‌شان به کرانه باختری کوچ داده شدند، اما قلدری‌های اشغالگران و خشونت‌هایش علیه آنان پایان ندارد.
