به گزارش مشرق، رحیم زیادعلی طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:

در فضای نخبگانی و رسانه‌ای امروز کمتر کسی را می‌توان سراغ داشت که به این گزاره اعتقاد نداشته باشد که: «رئیس‌جمهور خود یک رسانه است»؛ رسانه‌ای که «سکوتش » خبرساز است و « سخنش» خبرسازتر.

این گزاره، خاص رئیس‌جمهور مستقر هم نیست؛ بلکه رئیس‌جمهور بما هو رئیس‌جمهور، رسانه است. حال ممکن است شدت و ضعف داشته باشد که البته دکتر روحانی طی چهار سال گذشته نشان داده، علاقه‌مند است از حداکثر این ظرفیت استفاده کند.
 
تجربه هم نشان داده که رئیس‌جمهور برای موج‌آفرینی خبری چندان منتظر فرصت مناسب نمی‌ماند؛ ایشان کافی است پشت تریبون قرار بگیرد، بدون توجه به فلسفه جلسه یا همایش آنچه اراده کرده، می‌گوید. چنانکه در جلسه دیروز همایش «عمران سلامت» وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از دیپلماسی شروع کرد، باز هم منتقدان را نواخت، گریزی به تحولات منطقه زد، به مناقشه خودساخته موشک‌ها و منشأ ساخت و منابع مالی آن پرداخت (بی‌آنکه تاکنون کسی راجع به آن ادعایی کرده باشد) و در نهایت از کسانی یاد کرد که در جامعه دنبال مأیوس کردن مردم هستند؛ نشاط را حرام می‌دانند! و گویی وظایف‌شان است که هر روز بذر یأس بپاشند!
 
طی روزهای گذشته به طنز در فضای مجازی عنوان می‌شد که غیبت رسانه‌ای چند روزه رئیس‌جمهور، فتیله بگومگو‌های سیاسی و جروبحث‌های جناحی را پایین کشیده است، اما سخنان جنجالی وی در همایش دیروز، به این آرامش پایان داد. کافی است امروز به صفحات نخست روزنامه‌های حامی و منتقد دولت نگاهی بیندازید، خواهید دید که کدام بخش از سخنان روحانی برجسته شده و ارتباط آن با اصل همایش چیست؟ تازه این پایان کار نیست بلکه برای روزهای آینده سخنان روحانی دستمایه تحلیل‌ها و گزارش‌های مختلف رسانه‌ها با نگاه‌های خاص خواهد شد.
 
پرداختن به چرایی رویکرد رئیس‌جمهور برای اتخاذ چنین تصمیمی خود می‌تواند موضوع یک یادداشت و مقاله مستقل باشد، اما سؤالی که اکنون مطرح است اینکه: رئیس‌جمهور پس از انتخابات ریاست جمهوری بارها بر پایان رقابت‌ها، آغاز رفاقت‌ها و تلاش برای وحدت، تفاهم و همدلی تأکید کرده و خود را رئیس‌جمهور همه ملت نامیده است (کلمه حقی که البته شواهد نشان می‌دهد تنها در حد یک تعارف و شعار باقی مانده است) اما رفتارها و مواضع ایشان کمترین شباهتی با این مواضع ندارد.
 
انتظار طبیعی این بوده و هست که دولت اکنون می‌بایست تمام توان و تلاش خود را مصروف مطالعه درباره کابینه دوازدهم و گزینش دولتی کارآمد، جوان و پرتلاش نماید و این ممکن نیست مگر در فضایی آرام و به دور از هرگونه تنش و حاشیه‌پردازی، اما آنچه که اکنون در رفتار و گفتار رئیس‌جمهور محترم دیده می‌شود، نه تنها آرامش به جامعه و فضای سیاسی کشور تزریق نمی‌کند که به عکس بر دامنه تنش‌ها می‌افزاید.