به گزارش مشرق، عباس حاجی نجاری در یادداشت روزنامه جوان نوشت:
در تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی ایران لحظات بسیاری را میتوان یافت که حضور مردم در عرصه گرهگشای مشکلات و بستری برای تثبیت و تحکیم اقتدار نظام اسلامی بوده است. دوران دفاع مقدس یکی از این عرصههاست.
در شرایطی که متأثر از شرایط بعد از پیروزی انقلاب دشمنان نظام اسلامی با تصور تضعیف ساختارهای کشور و ضعف نیروهای مسلح، بر این اندیشه بودند که با یک حمله برقآسا تومار نظام اسلامی را در هم بپیچند، حضور مردم در صحنه دفاع، عملاً به عرصهای برای تحکیم و تثبیت اقتدار نظام تبدیل و نظام اسلامی با این حضور به آنچنان قدرت بازدارندگی دست یافت که پس از پایان جنگ تحمیلی تاکنون فارغ از تهدیدات دشمنان توانسته است، تحقق اهداف خود را پی بگیرد.
این حضور در عرصههای دیگری نیز نظیر ۹دی و یا اجتماعات دیگری از این دست نیز تجلی یافته است، اما حضور در انتخابات که در واقع تبلور عینی و عملی بعد مردمسالاری نظام است و این زمینه را فراهم کرده که مردم در ادوار مختلف با حضور در عرصه و انتخاب مسئولان اجرایی و نمایندگان خود در مجالس خبرگان و شورای اسلامی، بقای حرکت نظام را به رغم تحول نسلی تضمین کرده و با حضور رفراندومگونه خود عملاً القائات دشمنان در زمینه نداشتن پایگاه اجتماعی را خنثی کنند و به تعبیر دیگر ضمانتی برای استمرار حرکت انقلاب باشند.
و به همین دلیل است که عرصه انتخابات همواره به میدانی جهت اثرگذاری دشمنان بر روندهای سیاسی داخل تبدیل شده و به تناسب هوشیاری و یا عدم هوشیاری نیروهای داخلی، دشمنان توفیق داشته و یا ناکام شدهاند که در این زمینه میتوان به وقایعی نظیر فتنه بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری اشاره کرد که در آن عرصه نیز به رغم آنکه برخی فعالان سیاسی و حامیان بیرونی آنها آرای مردم را برنتافتند، مردم در ۹ دی ۸۸ حقانیت آرای ۲۲ خرداد ۸۸ را تضمین و تثبیت کردند.
آنچه که نظام جمهوری اسلامی ایران را از دیگر نظامهای سیاسی متمایز میکند، ابتنای فرآیندهای نظام بر اصول و ارزشهای اسلامی است که انتخابات یکی از آنهاست و به همین دلیل است که بسیاری از نرمهای پذیرفته شده در فرهنگ غرب، با تفکر اسلامی قرابتی ندارد و از دیدگاه اسلامی مذموم و در قانون و عرف نهی شده است و به همین دلیل است که در برخی از انتخاباتها نظیر انتخابات اخیر بعضاً مواضع و دیدگاههایی مطرح میشود که نه با اصول و آرمانها که با عرفهای پذیرفته شده نیز همخوانی ندارد و همین امر منجر به چالشآفرینیهایی میشود که حتی میتواند بر حرکتهای آینده نظام نیز تأثیر منفی بگذارد.
سیاهنمایی ۳۸ سال گذشته نظام، متهمکردن نظام به ۳۸ سال اعدام، زندان، گردنزدن و لبدوختن و قرار دادن مردم در دوقطبی جنگ و صلح و یا نابودی و بقا از جمله ویژگیهای نادر در مواضع سیاسی است که در این انتخابات چهره نامناسبی از تبلیغات انتخاباتی را به تصویر کشیده است.
در زمینه چرایی این روند ناشایست گمانهزنیهای زیادی میتوان کرد که شاید امید بستن به بخشی از آرای سیاه در جامعه خوشبینانهترین آن باشد، ولی هر چه باشد این نظام اسلامی است که باید تاوان آن را بپردازد.
به هر روی حضور آگاهانه و پرشور مردم در روز جمعه ۲۹ اردیبهشت ماه پای صندوق رأی در عین اثبات وفاداری و همراهی با نظام، باطل السحر دیگری بر این روند سیاهنمایی است و یک انتخاب اصلح میتواند تثبیتکننده روند حرکت نظام، تحکیم موقعیت و جایگاه نظام اسلامی در منطقه و جهان باشد که نتیجه بدیهی آن ناامیدسازی دشمنان نظام است که به تسلیم انقلاب اسلامی امید بستهاند. فردا روزی است که حضور مردم میتواند همه مسائل را حل و حرکت انقلاب را برای سالهای سال بیمه کند.